checkuser
۲٬۳۶۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۱: | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }}'''مثیرالاحزان''' کتابی است تاریخی دربارهٔ قیام [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] که توسط جعفر بن محمّد بن جعفر بن هبةالله بن نمای حلی نوشته شده و تصحیح آن توسط مدرسةالامام‌المهدی علیه‌السلام انجام شده‌است. | ||
==نویسنده== | ==درباره نویسنده== | ||
جعفر بن محمّد بن جعفر بن هبةالله بن نمای حلی (م ح 680 ق) از علما و فقهای شیعه و از مشهورترین آثار او مثیرالاحزان و منیر سبل الاشجان (همین کتاب)، و ذوب النضار فی شرح الثار است. | جعفر بن محمّد بن جعفر بن هبةالله بن نمای حلی (م ح 680 ق) از علما و فقهای شیعه و از مشهورترین آثار او مثیرالاحزان و منیر سبل الاشجان (همین کتاب)، و ذوب النضار فی شرح الثار است. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۰: | ||
محمّدعلی مدرس تبریزی گفته است که شهید ثانی احتمال داده که مثیرالاحزان و ذوب النضار از آثار او نیست، بلکه تألیف نوه‌اش است که همنام او بود؛ اما علامه امین در اعیان الشیعة این سخن را نادرست شمرده و این دو کتاب را از آثار او دانسته و گفته است که اصلاً معلوم نیست که او نوه‌ای همنام خودش داشته‌است.<ref>ریحانةالادب (چاپ چهارم: کتابفروشی خیّام، ۱۳۷۴)، ج ۸، ص ۲۵۷- ۲۵۸.</ref> | محمّدعلی مدرس تبریزی گفته است که شهید ثانی احتمال داده که مثیرالاحزان و ذوب النضار از آثار او نیست، بلکه تألیف نوه‌اش است که همنام او بود؛ اما علامه امین در اعیان الشیعة این سخن را نادرست شمرده و این دو کتاب را از آثار او دانسته و گفته است که اصلاً معلوم نیست که او نوه‌ای همنام خودش داشته‌است.<ref>ریحانةالادب (چاپ چهارم: کتابفروشی خیّام، ۱۳۷۴)، ج ۸، ص ۲۵۷- ۲۵۸.</ref> | ||
== | ==درباره کتاب== | ||
مثیرالاحزان کتابی است تاریخی دربارهٔ قیام امام حسین(ع) و شـامل سـه مقصد (بخش) است. تاریخ تألیف آن، به گفتهٔ نوری در لؤلؤ و مرجان (ص ۱۴۳)، ۲۴ سال پس از درگذشت ابن طاووس است. نویسنده در آغاز کتاب گفته‌است که چون مقتل‌های موجود مفصل یا موجز است، به نگارش این کتاب پرداختم و آن را متوسط ساختم و «مطالبی در آن گنجاندم که بسیاری از مصنفان از آوردن آن اهمال کردند و مؤلفان از آن غفلت ورزیدند» (ص 15). | مثیرالاحزان کتابی است تاریخی دربارهٔ قیام امام حسین(ع) و شـامل سـه مقصد (بخش) است. تاریخ تألیف آن، به گفتهٔ نوری در لؤلؤ و مرجان (ص ۱۴۳)، ۲۴ سال پس از درگذشت ابن طاووس است. نویسنده در آغاز کتاب گفته‌است که چون مقتل‌های موجود مفصل یا موجز است، به نگارش این کتاب پرداختم و آن را متوسط ساختم و «مطالبی در آن گنجاندم که بسیاری از مصنفان از آوردن آن اهمال کردند و مؤلفان از آن غفلت ورزیدند» (ص 15). | ||
*مقصد اول کتاب مشتمل است بر گزارشی از قیام امام تا ورود به کربلا. | *مقصد اول کتاب مشتمل است بر گزارشی از قیام امام تا ورود به [[کربلا]]. | ||
*مقصد دوم دربارهٔ رخدادهای کربلا، و مقصد سوم در شرح وقایعی است که پس از شهادت آن حضرت رخ داد؛ از رفتن اسیران به کوفه و شام و مدینه و سخنان حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) و دیگران. | *مقصد دوم دربارهٔ رخدادهای کربلا، و مقصد سوم در شرح وقایعی است که پس از [[شهادت]] آن حضرت رخ داد؛ از رفتن اسیران به [[کوفه]] و [[شام]] و مدینه و سخنان [[زینب (س)|حضرت زینب(س)]] و [[امام سجاد(ع)]] و دیگران. | ||
*در مقصد سوم کتاب یک مطلب توجه برانگیز ملاحظه می‌شود: نویسنده گفته است اسیران اهل بیت پس از برگشت از شام به کربلا رفتند و در آنجا جابر بن عبدالله انصاری و دیگران را دیدند که برای زیارت قبر امام حسین آمده بودند. پس همگی در آنجا به عزاداری پرداختند (ص ۱۰۷). احتمالاً نویسنده در این مطلب از سید ابن طاووس در کتاب [[لهفان|ملهوف]] پیروی کرده است. بنابراین همهٔ سخن‌هایی که دربارهٔ این مطلب سید ابن طاووس گفته شده، در اینجا نیز گفتنی است. | *در مقصد سوم کتاب یک مطلب توجه برانگیز ملاحظه می‌شود: نویسنده گفته است اسیران [[اهل بیت]] پس از برگشت از شام به کربلا رفتند و در آنجا [[جابر بن عبد اللّه انصارى|جابر بن عبدالله انصاری]] و دیگران را دیدند که برای [[زیارت]] قبر [[امام حسین]] آمده بودند. پس همگی در آنجا به عزاداری پرداختند (ص ۱۰۷). احتمالاً نویسنده در این مطلب از سید ابن طاووس در کتاب [[لهفان|ملهوف]] پیروی کرده است. بنابراین همهٔ سخن‌هایی که دربارهٔ این مطلب سید ابن طاووس گفته شده، در اینجا نیز گفتنی است. | ||
مثیرالاحزان، بنا به گفتهٔ آقا بزرگ در الذریعة<ref>ج ۴، ص ۱۳۳</ref>، دو بار به اردو ترجمه شده‌است. همچنین این اثر با عنوان در سوگ امیر آزادی، به قلم علی کرمی، به فارسی برگردانده شده است.<ref>چاپ اول: قم، نشر حاذق، ۱۳۸۰</ref> | مثیرالاحزان، بنا به گفتهٔ آقا بزرگ در الذریعة<ref>ج ۴، ص ۱۳۳</ref>، دو بار به اردو ترجمه شده‌است. همچنین این اثر با عنوان در سوگ امیر آزادی، به قلم علی کرمی، به فارسی برگردانده شده است.<ref>چاپ اول: قم، نشر حاذق، ۱۳۸۰</ref> | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۳: | ||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4782699&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author کتاب شناسی مثیر الاحزان در سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4782699&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author کتاب شناسی مثیر الاحزان در سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.] | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۰: | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3179293&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص ۵۶-۵۷.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3179293&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص ۵۶-۵۷.] | ||
== پی‌نوشت == | |||
[[رده:کتاب‌ها]] | [[رده:کتاب‌ها]] | ||
<references /> | <references /> | ||