۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''فتوت''' به معنی جوانمردى، رادى، آزادگى، پایبندى به اصول انسانى و حقوق بشرى است. | '''فتوت''' به معنی جوانمردى، رادى، آزادگى، پایبندى به اصول انسانى و حقوق بشرى است. | ||
== درسی از حماسه عاشورا == | ==درسی از حماسه عاشورا== | ||
از شاخصه‌هاى بارز و اخلاقى روحى [[امام حسین(ع)]] و یارانش که در حماسۀ [[عاشورا]] آشکار شد، جوانمردى بود. این روحیه که انسان با جباران نسازد،زیر بار ستم نرود، حریت و آزادگى داشته باشد، از نامردى در برخورد و عهدشکنى در میثاق و تعدى به ضعیفان بپرهیزد، حامى ضعیفان باشد،به بى‌گناهان تعرض نکند،معذرت خواهى را بپذیرد،حق انسانى دیگران را(حتى اگر نامسلمان باشند)به رسمیت بشناسد،غیرت داشته باشد،هجوم بیگانه به نوامیس خود و دیگران را تحمل نکند،و...همه از نشانه‌هاى فتوت است که در نهضت کربلا به وضوح متجلى شد. | از شاخصه‌هاى بارز و اخلاقى روحى [[امام حسین(ع)]] و یارانش که در حماسۀ [[عاشورا]] آشکار شد، جوانمردى بود. این روحیه که انسان با جباران نسازد،زیر بار ستم نرود، حریت و آزادگى داشته باشد، از نامردى در برخورد و عهدشکنى در میثاق و تعدى به ضعیفان بپرهیزد، حامى ضعیفان باشد،به بى‌گناهان تعرض نکند،معذرت خواهى را بپذیرد،حق انسانى دیگران را(حتى اگر نامسلمان باشند)به رسمیت بشناسد،غیرت داشته باشد،هجوم بیگانه به نوامیس خود و دیگران را تحمل نکند،و...همه از نشانه‌هاى فتوت است که در نهضت کربلا به وضوح متجلى شد. | ||
== روایتهایی از حماسه عاشورا == | ==روایتهایی از حماسه عاشورا== | ||
[[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]] ننگ بیعت با [[یزید]] را نپذیرفت، وقتى با سپاه [[حر بن یزید ریاحی|حر]] در راه [[کربلا]] مواجه شد، پیشنهاد [[زهیر بن قین]] را که گفت با این گروه بجنگیم، چرا که آسانتر از نبرد با گروههایى است که بعدا مى‌آیند، حضرت فرمود:«ما کنت لأبد أهم بالقتال» <ref>ارشاد،شیخ مفید،ج 2،ص 84(چاپ کنگرۀ شیخ مفید).</ref> من آغاز به جنگ نمى‌کنم. این نمونه‌اى از فتوت حسین(ع)است. | [[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]] ننگ بیعت با [[یزید]] را نپذیرفت، وقتى با سپاه [[حر بن یزید ریاحی|حر]] در راه [[کربلا]] مواجه شد، پیشنهاد [[زهیر بن قین]] را که گفت با این گروه بجنگیم، چرا که آسانتر از نبرد با گروههایى است که بعدا مى‌آیند، حضرت فرمود:«ما کنت لأبد أهم بالقتال» <ref>ارشاد،شیخ مفید،ج 2،ص 84(چاپ کنگرۀ شیخ مفید).</ref> من آغاز به جنگ نمى‌کنم. این نمونه‌اى از فتوت حسین(ع)است. | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
سیدالشهدا(ع)در هنگام نبرد، شعارش برترى شهادت بر ننگ بود:«القتل اولى من رکوب العار» <ref>حیاة الامام الحسین،ج ۳،ص ۲۷۷.</ref> روز [[عاشورا]] در گرماگرم نبرد با دشمن، چون دید سپاه دشمن به طرف خیمه‌ها هجوم مى‌برند، فریاد کشید:اى پیروان ابو سفیان،اگر دین ندارید و از معاد نمى‌ترسید،در دنیایتان آزاده باشید و اگر عرب هستید،به تبار خویش متعهد بمانید.شمر گفت:اى پسر فاطمه،چه مى‌گویى؟فرمود:من و شما با هم مى‌جنگیم،زنان چه کرده‌اند؟ طغیانگرانتان را،تا من زنده هستم،از متعرض شدن به حرم من بازدارید . <ref>بحار الأنوار،ج ۴۵،ص ۵۱.</ref> این نیز شاهد دیگرى بر فتوت و مردانگى‌اش بود که تا زنده است،نمى‌تواند شاهد هجوم به زن و بچه‌اش باشد و تا زنده بود،نگذاشت متعرض حرم اهل بیت شوند.اینگونه غیرت و حمیت و فتوت،در صحنه صحنۀ عاشورا از امام حسین(ع)و یارانش دیده شد و این الهام گرفتۀ از پدرش امیر المؤمنین بود که پس از چیره شدن بر فرات و بازپس گرفتن رودخانه از دست دشمن،فرمود که مثل دشمن رفتار نکنند و آب را براى استفادۀ سپاه معاویه هم آزاد بگذارند و از شیوۀ ناجوانمردانۀ آب بستن به روى حریف،در به زانو در آوردن او استفاده نکنند«خلوا بینهم و بین الماء». <ref>شرح ابن ابى الحدید،ج ۳،ص ۳۱۹.</ref> ولى از ناجوانمردى معاویه،بستن آب به روى سپاه على(ع)در جنگ صفین بود <ref>نهج البلاغه،خطبه ۵۱(صبحى صالح).</ref> و آب بستن یزید بر سپاه حسین بن على(ع) هم از نامردى او و [[ابن زیاد]] بود.حسین(ع) فتوت را از على(ع) ارث برده بود، یزید هم ناجوانمردى را از [[معاویه]]. | سیدالشهدا(ع)در هنگام نبرد، شعارش برترى شهادت بر ننگ بود:«القتل اولى من رکوب العار» <ref>حیاة الامام الحسین،ج ۳،ص ۲۷۷.</ref> روز [[عاشورا]] در گرماگرم نبرد با دشمن، چون دید سپاه دشمن به طرف خیمه‌ها هجوم مى‌برند، فریاد کشید:اى پیروان ابو سفیان،اگر دین ندارید و از معاد نمى‌ترسید،در دنیایتان آزاده باشید و اگر عرب هستید،به تبار خویش متعهد بمانید.شمر گفت:اى پسر فاطمه،چه مى‌گویى؟فرمود:من و شما با هم مى‌جنگیم،زنان چه کرده‌اند؟ طغیانگرانتان را،تا من زنده هستم،از متعرض شدن به حرم من بازدارید . <ref>بحار الأنوار،ج ۴۵،ص ۵۱.</ref> این نیز شاهد دیگرى بر فتوت و مردانگى‌اش بود که تا زنده است،نمى‌تواند شاهد هجوم به زن و بچه‌اش باشد و تا زنده بود،نگذاشت متعرض حرم اهل بیت شوند.اینگونه غیرت و حمیت و فتوت،در صحنه صحنۀ عاشورا از امام حسین(ع)و یارانش دیده شد و این الهام گرفتۀ از پدرش امیر المؤمنین بود که پس از چیره شدن بر فرات و بازپس گرفتن رودخانه از دست دشمن،فرمود که مثل دشمن رفتار نکنند و آب را براى استفادۀ سپاه معاویه هم آزاد بگذارند و از شیوۀ ناجوانمردانۀ آب بستن به روى حریف،در به زانو در آوردن او استفاده نکنند«خلوا بینهم و بین الماء». <ref>شرح ابن ابى الحدید،ج ۳،ص ۳۱۹.</ref> ولى از ناجوانمردى معاویه،بستن آب به روى سپاه على(ع)در جنگ صفین بود <ref>نهج البلاغه،خطبه ۵۱(صبحى صالح).</ref> و آب بستن یزید بر سپاه حسین بن على(ع) هم از نامردى او و [[ابن زیاد]] بود.حسین(ع) فتوت را از على(ع) ارث برده بود، یزید هم ناجوانمردى را از [[معاویه]]. | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص۳۳۹-۳۴۰. | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص۳۳۹-۳۴۰.] | ||
== پی‌نوشت == | ==پی‌نوشت== | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:مفاهیم]] | [[رده:مفاهیم]] | ||
[[رده:مفاهیم اسلامی]] | [[رده:مفاهیم اسلامی]] | ||