۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
| پانویس = | | پانویس = | ||
}} | }} | ||
شیخ | '''شیخ ابراهیم کفعمی''' یکی از بزرگان علم و ادب قرن نهم و از کسانی است که پرچم حدیث را در همه‌جا به اهتزاز درآورده و گنجینه‌های معرفت را کسب کرده است. | ||
شیخ ابراهیم | == زندگینامه == | ||
شیخ تقی الدّین ابراهیم پسر شیخ زین الدّین علی حارثی همدانی خارفی عاملی کفعمی لویزی جبعی، پدرش جدّ جدّ شیخ بهایی است. ملکات فاضله و تقوای الهی و روحیات پسندیده او را زیور بخشیده و تبار گرانمایه‌اش نیز به انوار ولایت می‌رسند. یعنی به تابعی بزرگوار حارث بن عبد اللّه اعور همدانی که علوی مذهب و دارای مراتب بزرگ و دانش بسیار و از فقهای شیعه بوده است. همه‌ی کتابهای معجم با ستایش فراوانی شرح‌حال این شاعر را آورده‌اند. | |||
شیخ کفعمی در سال 895 هجری کتاب معروفش «المصباح» را نوشته که در آن بیش از 190 بیت در مدح علی (ع) دارد و روز عید غدیر را توصیف کرده و مختصات و نامهای معروف آن روز را می‌شمارد. این ابیات را در آرامگاه مقدس سیّد الشّهداء در کربلا | شیخ کفعمی به نقل کشف الظنون در کربلای مشرّفه به سال 905 ه. ق وفات یافت و بنا به وصیت خود در [[کربلا]] در ناحیه‌ی «عقیر» به خاک سپرده شد. <ref> ادب الطف؛ ج 4، ص 322 و 323.</ref> | ||
== آثار == | |||
شیخ ابراهیم تألیفات بی‌شماری دارد که صاحب اعیان الشیعه 49 اثر آن را نام برده است، از آن جمله «المصباح»، «البلد الامین»، «کفایة الادب»، «شرح الصحیفة»، «ارجوزه‌ای در مقتل حسین (ع) و اصحابش»، «قراضة النظیر فی التفسیر» که تلخیص مجمع البیان طبرسی است. «النحله» و ... | |||
شیخ کفعمی در سال 895 هجری کتاب معروفش «المصباح» را نوشته که در آن بیش از 190 بیت در مدح علی (ع) دارد و روز عید غدیر را توصیف کرده و مختصات و نامهای معروف آن روز را می‌شمارد. | |||
== نمونه اشعار == | |||
این ابیات را در آرامگاه مقدس [[سیدالشهدا (ع)|سیّد الشّهداء]] در کربلا سروده و هنگام سرودن در سنین کهولت بوده و در ابیات آن به این معانی اشاره کرده است: <ref>الغدیر؛ ج 11، ص 212.</ref> | |||
| خط ۸۰: | خط ۸۹: | ||
2- بیم‌دهنده‌ای که پیش او آمده، خطاب بر او گفته است که پناه می‌برم از این بیم‌دهنده به خاندان و اولاد پیغمبر. | 2- بیم‌دهنده‌ای که پیش او آمده، خطاب بر او گفته است که پناه می‌برم از این بیم‌دهنده به خاندان و اولاد پیغمبر. | ||
3- من به پیشگاه امام شهید حسین (ع) با دلی اندوهبار و سرشک‌ریزان آمده‌ام. | 3- من به پیشگاه امام شهید [[حسین|حسین (ع)]] با دلی اندوهبار و سرشک‌ریزان آمده‌ام. | ||
4- من در برابر ضریح مبارکی ایستاده‌ام، که نابینا در آن مقام، بینایی خود را بازمی‌گرداند. | 4- من در برابر ضریح مبارکی ایستاده‌ام، که نابینا در آن مقام، بینایی خود را بازمی‌گرداند. | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۱۴: | ||
6- فکیف بسّبط المصطفی أن یردّ من‌بحائره ثاو بغیر نصیر | 6- فکیف بسّبط المصطفی أن یردّ من‌بحائره ثاو بغیر نصیر | ||
7- و عار علی حامی الحمی و فی الحمی‌إذا ضلّ فی البیدا عقال بعیر <ref>ادب | 7- و عار علی حامی الحمی و فی الحمی‌إذا ضلّ فی البیدا عقال بعیر <ref>[[ادب الطف او شعراء الحسین علیه السلام من القرن الاول الهجری حتی القرن الرابع عشر|ادب الطف]]؛ ج 4، ص 320. الغدیر؛ ج 11، ص 215 و 216.</ref> | ||
1- به خاطر خدا، از شما می‌خواهم که پس از مرگ مرا در خاک «عقیر» <ref> عقیر: نام بعضی نواحی سرزمین کربلا است. همچون | 1- به خاطر خدا، از شما می‌خواهم که پس از مرگ مرا در خاک «عقیر» <ref> عقیر: نام بعضی نواحی سرزمین کربلا است. همچون [[غاضریه]]، شاطی، [[فرات]]. و به همین جهت بود هنگامی‌که امام حسین (ع) نام سرزمین را پرسید: گفتند نامش عقیر است. امام فرمود: «از سرزمین عقیر به خدا پناه می‌برم.»</ref> به خاک بسپارید. | ||
2- چراکه من در آنجا، همسایه‌ی شهید کربلا، سلاله‌ی رسول اللّه (ص) آن بهترین پناهگاه خواهم بود. | 2- چراکه من در آنجا، همسایه‌ی شهید کربلا، سلاله‌ی رسول اللّه (ص) آن بهترین پناهگاه خواهم بود. | ||
| خط ۱۲۳: | خط ۱۳۲: | ||
==منابع== | |||
== | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 428-429.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده:هنر]] | [[رده:هنر]] | ||
| خط ۱۳۲: | خط ۱۴۱: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references /> | |||