۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | '''صاحب بن عباد''' فیلسوف، متکلم، فقیه، محدث و شاعر قرن چهارم هجری است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = صاحب بن عباد | | نام = صاحب بن عباد | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
}} | }} | ||
== زندگینامه == | |||
ابو القاسم، اسماعیل بن ابی الحسن عبّاد بن العبّاس بن عبّاد بن احمد بن ادریس طالقانی ملقّب به «صاحب» و «کافی الکفاة» که در 16 ذی القعده سال 326 هجری در طالقان متولد شد. ابن خلکان گوید: «او نخستین کس از وزراء است که لقب صاحب گرفت بدان سبب که مصاحب ابو الفضل بن العمید بود و چون به وزارت رسید این لقب بر او بماند و «کافی الکفاة» را فخر الدوله دیلمی به او به سبب لیاقتی که در کتابت داشت، داد.» | ابو القاسم، اسماعیل بن ابی الحسن عبّاد بن العبّاس بن عبّاد بن احمد بن ادریس طالقانی ملقّب به «صاحب» و «کافی الکفاة» که در 16 ذی القعده سال 326 هجری در طالقان متولد شد. ابن خلکان گوید: «او نخستین کس از وزراء است که لقب صاحب گرفت بدان سبب که مصاحب ابو الفضل بن العمید بود و چون به وزارت رسید این لقب بر او بماند و «کافی الکفاة» را فخر الدوله دیلمی به او به سبب لیاقتی که در کتابت داشت، داد.» | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۱: | ||
دوران صاحب، پر برکت‌ترین دورانی است که به اهل علم و ادب گذشت. گاه با مقرّب ساختن اهل فضل و گاه با تشویق و ترغیب آنان به نشر آثار گرانبهای خود، تا آنجاکه بازار علم و دانش رونق گرفت. <ref>همان؛ ص 169- 267 با تلخیص. شذرات الذهب؛ ج 3، ص 113.</ref> | دوران صاحب، پر برکت‌ترین دورانی است که به اهل علم و ادب گذشت. گاه با مقرّب ساختن اهل فضل و گاه با تشویق و ترغیب آنان به نشر آثار گرانبهای خود، تا آنجاکه بازار علم و دانش رونق گرفت. <ref>همان؛ ص 169- 267 با تلخیص. شذرات الذهب؛ ج 3، ص 113.</ref> | ||
== نمونه اشعار == | |||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۳: | ||
6- و در کربلا، صحرای طف عنان بازگیر و سلام مرا با بهترین تحیّات هدیه کن! | 6- و در کربلا، صحرای طف عنان بازگیر و سلام مرا با بهترین تحیّات هدیه کن! | ||
7- به خدمت آن خفته در خاک، حسین که سالار شهیدان است. | 7- به خدمت آن خفته در خاک، [[حسین]] که سالار شهیدان است. | ||
8- و باز در پهنه‌ی بقیع پهلو گیر که تربتی شریف و والاست. | 8- و باز در پهنه‌ی بقیع پهلو گیر که تربتی شریف و والاست. | ||
| خط ۱۸۰: | خط ۱۸۳: | ||
'''مدح اهل بیت (ع):''' | '''مدح [[اهل بیت (ع)]]:''' | ||
| خط ۲۵۳: | خط ۲۵۶: | ||
'''رثای حسین شهید (ع):''' | '''رثای [[حسین]] شهید (ع):''' | ||
| خط ۳۳۶: | خط ۳۳۹: | ||
12- چقدر این سخن را بر زبان راندم و گفتم: ای اندوه! پر دوام باش و ای غم در قلب من خانه گیر و کوچ مکن. | 12- چقدر این سخن را بر زبان راندم و گفتم: ای اندوه! پر دوام باش و ای غم در قلب من خانه گیر و کوچ مکن. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص:169-174. | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص:169-174.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۳۵۰: | خط ۳۴۹: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references /> | |||