۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سلیمان حیدری،''' از هنرمندان ایرانی در زمینه پرده خوانی است. | '''سلیمان حیدری،''' از هنرمندان ایرانی در زمینه [[پرده خوانی|پرده خوانی]] است. | ||
[[en:Soleiman heidari]] | [[en:Soleiman heidari]] | ||
{{جعبه اطلاعات هنرمند | {{جعبه اطلاعات هنرمند | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
درویش سلیمان پرده خوانی را با ذکر نام خدا آغاز کرده و بیتی در مدح انبیاء با کلام گفتار گونه می‌خواند و سپس با گویش آذری مدعوین را به ذکر صلوات دعوت می‌کند. آمیزه‌ای از لحن روایی و خطابی پرده خوانی همراه با استفاده از فنون یکی از گونه‌های موسیقی عاشیقی یعنی دئیشمه به ویژه در بخش‌های غیرآوازی و شیوه آوازخوانی عاشیقی که با لحن همراه است، کلیت اجرای آواز این پرده خوان را شامل می‌شود. غلبه حس مذهبی در نهایت نوعی از آواز را می‌سازد که خاص مناطق ترک‌نشین است، سونوریته مقتدر، دینامیک متنوع، دقت در اجرای فواصل، تقطیع و تقسیم‌های حساب شده در گفتارهای غیرآوازی و آواز و بهره‌گیری از هجاهای زبان ترکی از ویژگی‌های آن به شمار می‌آید. | درویش سلیمان پرده خوانی را با ذکر نام خدا آغاز کرده و بیتی در مدح انبیاء با کلام گفتار گونه می‌خواند و سپس با گویش آذری مدعوین را به ذکر صلوات دعوت می‌کند. آمیزه‌ای از لحن روایی و خطابی پرده خوانی همراه با استفاده از فنون یکی از گونه‌های موسیقی عاشیقی یعنی دئیشمه به ویژه در بخش‌های غیرآوازی و شیوه آوازخوانی عاشیقی که با لحن همراه است، کلیت اجرای آواز این پرده خوان را شامل می‌شود. غلبه حس مذهبی در نهایت نوعی از آواز را می‌سازد که خاص مناطق ترک‌نشین است، سونوریته مقتدر، دینامیک متنوع، دقت در اجرای فواصل، تقطیع و تقسیم‌های حساب شده در گفتارهای غیرآوازی و آواز و بهره‌گیری از هجاهای زبان ترکی از ویژگی‌های آن به شمار می‌آید. | ||
==نشانه‌شناسی چهار صورت محوری== | ==نشانه‌شناسی چهار صورت محوری== | ||
در پرده‌های درویشی چهار صورت یا شبیه بزرگ‌تر از دیگر صورت‌ها رقم زده می‌شود که عبارتند از: حضرت امام | در پرده‌های درویشی چهار صورت یا شبیه بزرگ‌تر از دیگر صورت‌ها رقم زده می‌شود که عبارتند از: حضرت [[امام حسین]]، حضرت علی اکبر و حضرت عباس در سمت راست پرده و در صف اولیاء و ماردبن سدیف در سمت چپ و در صف اشیاء. هر سه نفر اولیاء بر سمت راست گونه خود، خال هاشمی دارند، هاله نور پیرامون سر آن‌ها را گرفته است و دستارهای سبز رنگ بر سر دارند که با تأکید دوباره بر رجوع به ذات یکسان و روحانی آن‌هاست. | ||
==چوب دست== | ==چوب دست== | ||
چوب دست با نام‌های عصا، من تشاء و مطراق در پرده خوانی به ظاهر وسیله‌ای برای نشان دادن شمایل‌های پرده است، اما در باطن معانی متعددی در حوزه میتولوژیک القا می‌کند. در پرده خوانی، عصا علاوه بر کاربرد ظاهری به معنی اشارات ازلی به حقایق عالم و نشان حضور قلبی متقدم پرده خوانان درویش بر زمان فانی است. عصا تنها شیء با کاربرد نشانه شناسانه و رمزی نیست که دراویش پرده خوان در زندگی و کار خود از آن استفاده می‌کنند، بلکه بسیاری از اشیاء دیگر، کاربردی هم‌سان دارند، از جمله: خرقه، کشکول، رشمه، سبحه، زنجیر، زنگ و نفیر، دست‌بند، پوست و تبرزین و.... | چوب دست با نام‌های عصا، من تشاء و مطراق در پرده خوانی به ظاهر وسیله‌ای برای نشان دادن شمایل‌های پرده است، اما در باطن معانی متعددی در حوزه میتولوژیک القا می‌کند. در پرده خوانی، عصا علاوه بر کاربرد ظاهری به معنی اشارات ازلی به حقایق عالم و نشان حضور قلبی متقدم پرده خوانان درویش بر زمان فانی است. عصا تنها شیء با کاربرد نشانه شناسانه و رمزی نیست که دراویش پرده خوان در زندگی و کار خود از آن استفاده می‌کنند، بلکه بسیاری از اشیاء دیگر، کاربردی هم‌سان دارند، از جمله: خرقه، کشکول، رشمه، سبحه، زنجیر، زنگ و نفیر، دست‌بند، پوست و تبرزین و.... | ||