۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴۷: | خط ۱۴۷: | ||
{{ب| وقتی گلوی حادثه را طی کرد، فریاد در شهادت عاشورا|لرزید پشت سخت هزاران کوه در امتداد غربت عاشورا }} | {{ب| وقتی گلوی حادثه را طی کرد، فریاد در [[شهادت]] [[عاشورا]]|لرزید پشت سخت هزاران کوه در امتداد غربت عاشورا }} | ||
{{ب| مردی میان شعله تبسّم کرد، شمشیر در نیایش خود چرخید|چرخید تا نهایت خون چرخید، چرخید تا اجابت عاشورا }} | {{ب| مردی میان شعله تبسّم کرد، شمشیر در نیایش خود چرخید|چرخید تا نهایت خون چرخید، چرخید تا اجابت عاشورا }} | ||
| خط ۱۵۳: | خط ۱۵۳: | ||
{{ب| از لابه‌لای پنجه‌ی او می‌ریخت، دریا، که در تراکم مشتش بود|ظهری که شانه‌های زمین می‌سوخت، در آتش قیامت عاشورا }} | {{ب| از لابه‌لای پنجه‌ی او می‌ریخت، دریا، که در تراکم مشتش بود|ظهری که شانه‌های زمین می‌سوخت، در آتش قیامت عاشورا }} | ||
{{ب| آغوش سرد خیمه تکان می‌خورد، خورشید در محاصره جان می‌داد|شب در میان | {{ب| آغوش سرد خیمه تکان می‌خورد، خورشید در محاصره جان می‌داد|شب در میان [[خطبه]]ی خون غلتید با لهجه‌ی اسارت عاشورا }} | ||
{{ب| امشب هوای نافله دارم من، ای آسمان غرور مرا نشکن|ای چشم چکّه چکّه عبادت کن، ای لب بخوان زیارت عاشورا <ref>رستاخیز لاله‌ها؛ ص ۳۸ و ۳۹ .</ref> }} | {{ب| امشب هوای نافله دارم من، ای آسمان غرور مرا نشکن|ای چشم چکّه چکّه عبادت کن، ای لب بخوان [[زیارت عاشورا]] <ref>رستاخیز لاله‌ها؛ ص ۳۸ و ۳۹ .</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
| خط ۱۷۱: | خط ۱۷۱: | ||
{{ب| بگذارید، که تن، طور تکلّم باشد|روح در سفسطه‌ی آینه‌ها گم باشد }} | {{ب| بگذارید، که تن، طور تکلّم باشد|روح در سفسطه‌ی آینه‌ها گم باشد }} | ||
{{ب| بگذارید که آتش به دهان تازه کنم| | {{ب| بگذارید که آتش به دهان تازه کنم|[[کربلا]]یی شوم این بار زبان تازه کنم }} | ||
{{ب| خون پرخاشگرم از رگ طاقت رد شد|متلاطم شد و دریا شد و دریا مد شد }} | {{ب| خون پرخاشگرم از رگ طاقت رد شد|متلاطم شد و دریا شد و دریا مد شد }} | ||
| خط ۲۱۵: | خط ۲۱۵: | ||
{{ب| اوج می‌گیرد و اشکِ پریان، دل شده است|کربلا وحی بزرگی‌ست که نازل شده است }} | {{ب| اوج می‌گیرد و اشکِ پریان، دل شده است|کربلا وحی بزرگی‌ست که نازل شده است }} | ||
{{ب| بعد از آن همهمه‌ها، خون جگر، لب شده بود|اشکِ خورشید، علمداری زینب شده بود }} | {{ب| بعد از آن همهمه‌ها، خون جگر، لب شده بود|اشکِ خورشید، علمداری [[زینب]] شده بود }} | ||
{{ب| بعد از آن وحشت شب، خانه‌نشین دل شد|آسمان آمد و بر تشت طلا نازل شد }} | {{ب| بعد از آن وحشت شب، خانه‌نشین دل شد|آسمان آمد و بر تشت طلا نازل شد }} | ||