محمود خان صباى کاشانى: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
زندگینامه
==زندگینامه==


محمود خان صباى کاشانى فرزند محمد حسین خان(عندلیب)کاشانى،نوه فتعلى خان صبا از قصیده‌سرایان بنام دوره ناصرى است.وى در تهران به دنیا آمد و در همان شهر نیز در سن 83 سالگى بدرود حیات گفت.نیاکان او از طایفه دنبلى آذربایجان بودند که در زمان کریم خان زند به عراق مهاجرت کردند.
محمود خان صباى کاشانى فرزند محمد حسین خان <ref>عندلیب.</ref> کاشانى،نوه فتعلى خان صبا از قصیده‌سرایان بنام دوره ناصرى است.وى در تهران به دنیا آمد و در همان شهر نیز در سن 83 سالگى بدرود حیات گفت.نیاکان او از طایفه دنبلى آذربایجان بودند که در زمان کریم خان زند به عراق مهاجرت کردند.


چون زادگاه جد او-فتحعلى خان صبا-در کاشان بوده از این‌روى به کاشانى معروف شده است.وى علوم متداول زمانه خود را در محضر عموى دانشمندش-محمد قاسم خان فروغ به کمال آموخت و در اواخر سلطنت محمد شاه قاجار(1250-1264)به سمت پیشکارى اللّه قلى خان ایلخانى،والى بروجرد و لرستان و نواده دخترى فتحعلى شاه،برگزیده شد،سپس به دربار ناصر الدین شاه(1264-1313)راه یافت و به لقب(ملک الشعرایى)پدر و جد خود موسوم شد.
چون زادگاه جد او-فتحعلى خان صبا-در کاشان بوده از این‌روى به کاشانى معروف شده است.وى علوم متداول زمانه خود را در محضر عموى دانشمندش-محمد قاسم خان فروغ به کمال آموخت و در اواخر سلطنت محمد شاه قاجار <ref>1250-1264.</ref> به سمت پیشکارى اللّه قلى خان ایلخانى،والى بروجرد و لرستان و نواده دخترى فتحعلى شاه،برگزیده شد،سپس به دربار ناصر الدین شاه <ref>1264-1313.</ref> راه یافت و به لقب <ref>ملک الشعرایى.</ref> پدر و جد خود موسوم شد.


محمود خان صبا در هنر پیکرتراشى،نقاشى،منبت‌کارى،خوشنویسى و موسیقى نیز از نوادر عصر خود به شمار مى‌رفت و هم اکنون نمونه‌هایى از تابلوهاى نقاشى او در موزه کاخ گلستان موجود مى‌باشد. <ref>دویست سخنور،ص 182 و 183.</ref>
محمود خان صبا در هنر پیکرتراشى،نقاشى،منبت‌کارى،خوشنویسى و موسیقى نیز از نوادر عصر خود به شمار مى‌رفت و هم اکنون نمونه‌هایى از تابلوهاى نقاشى او در موزه کاخ گلستان موجود مى‌باشد. <ref>دویست سخنور،ص 182 و 183.</ref>
خط ۹: خط ۹:
اغلب دیوان اشعار او که حاوى 2600 بیت مى‌باشد،قصایدى است که در ستایش سلاطین و حکام زمانه سروده شده اوست.
اغلب دیوان اشعار او که حاوى 2600 بیت مى‌باشد،قصایدى است که در ستایش سلاطین و حکام زمانه سروده شده اوست.


سبک شعرى
==سبک شعرى==


وى از پیروان نهضت بازگشت ادبى بوده و قصاید خود را در سبک خراسانى سامان داده و شیوه سخنش به سبک فرخى سیستانى،عنصرى و منوچهرى دامغانى نزدیک است.قصاید او،سخته و پخته و در نهایت استوارى است.
وى از پیروان نهضت بازگشت ادبى بوده و قصاید خود را در سبک خراسانى سامان داده و شیوه سخنش به سبک فرخى سیستانى،عنصرى و منوچهرى دامغانى نزدیک است.قصاید او،سخته و پخته و در نهایت استوارى است.


دامنه تأثیر آثار عاشورایى
===دامنه تأثیر آثار عاشورایى===


صرف‌نظر از آثار معدود آیینى محمود خان صبا،ترکیب چهارده‌بند عاشورایى او از آثار موفق ماتمى در عصر قاجاریه به شمار مى‌رود و رویکرد امثال وى به واقعه کربلا،به روند مرثیه‌سرایى براى شهداى کربلا استمرار بخشیده است.
صرف‌نظر از آثار معدود آیینى محمود خان صبا،ترکیب چهارده‌بند عاشورایى او از آثار موفق ماتمى در عصر قاجاریه به شمار مى‌رود و رویکرد امثال وى به واقعه کربلا،به روند مرثیه‌سرایى براى شهداى کربلا استمرار بخشیده است.


برگزیده آثار عاشورایى
===برگزیده آثار عاشورایى===


محمود خان صبا با تأثیرپذیرى از دوازده‌بند محتشم کاشانى،ترکیب‌بندى دارد در چهارده بند که هر بند آن سواى ابیات ارتباطى مابین آنها،داراى هفت بیت و چهارده مصراع است که براى ثبت در این تذکره برگزیده‌ایم:
محمود خان صبا با تأثیرپذیرى از دوازده‌بند محتشم کاشانى،ترکیب‌بندى دارد در چهارده بند که هر بند آن سواى ابیات ارتباطى مابین آنها،داراى هفت بیت و چهارده مصراع است که براى ثبت در این تذکره برگزیده‌ایم:


چهارده‌بند عاشورایى
===چهارده‌بند عاشورایى===
 
{{شعر}}


{{ب| باز از افق،هلال محرم شد آشکار | وز غم نشست بر دل پیر و جوان غبار }}
{{ب| باز از افق،هلال محرم شد آشکار | وز غم نشست بر دل پیر و جوان غبار }}
خط ۲۴۵: خط ۲۴۷:
{{ب| آید کجا ز عهده این درد و غم برون؟ | چشم زمانه بارد اگر تا حشر،خون <ref>دیوان محمود خان ملک الشعراى صبا،به تصحیح وحید دستگیرى،ضمیمه سال بیست و سوم مجله ارمغان،سال 1329.</ref> }}
{{ب| آید کجا ز عهده این درد و غم برون؟ | چشم زمانه بارد اگر تا حشر،خون <ref>دیوان محمود خان ملک الشعراى صبا،به تصحیح وحید دستگیرى،ضمیمه سال بیست و سوم مجله ارمغان،سال 1329.</ref> }}


{{پایان شعر}}


==منابع==
محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا،زمزم هدایت، ج1، ص 390-396.


==پی نوشت==


محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا،زمزم هدایت، ج1، ص 390-396.
[[رده:افراد]]
[[رده:هنرمندان]]
[[رده:شاعران]]