۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''الوداع'''، بدرود گفتن و خدا حافظى کردن، نیایشى که در هنگام مسافرت و مفارقت از یکدیگر بر زبان مى‌آورند و به معناى «خدا نگهدار» است.<ref>لغت‌نامه،دهخدا''.''</ref> | '''الوداع'''، بدرود گفتن و خدا حافظى کردن، نیایشى که در هنگام مسافرت و مفارقت از یکدیگر بر زبان مى‌آورند و به معناى «خدا نگهدار» است.<ref>لغت‌نامه،دهخدا''.''</ref> | ||
== وداع امام حسین(ع) == | |||
=== | === قبل از حرکت به سمت کوفه === | ||
در نهضت [[عاشورا]]، وداع در مواردى دیده مى‌شود. [[امام حسین (ع)|امام حسین(ع)]] هنگامى که پس از مرگ [[معاویه]] و اصرار والى مدینه براى [[بیعت]] گرفتن از او، مى‌خواهد از مدینه خارج شود، به زیارت قبر پیامبر رفته و با او خداحافظى مى‌کند و عازم مکه مى‌شود، که در همانجا به خواب مى‌رود و رسول خدا را در خواب مى‌بیند. با قبر مادرش و برادرش هم وداع مى‌کند.<ref>حیاة الامام الحسین، ج ۲، ص ۲۵۹ و ۲۶۱.</ref> وداع دیگر در روز عاشورا و کربلاست. | |||
===در روز عاشورا=== | |||
فرزندان [[اهل بیت (ع)]] نیز در آخرین بارى که از امام و خیمه‌گاه خداحافظى مى‌کنند، سلام آخر را مى‌دهند. وداع واپسین، همراه با سلامى خاصّ است. | |||
وداع اوّل، آنگاه بود که به خیمه‌ها آمد و از خواهرش | [[سید الشهدا (ع)]] روز عاشورا چندین بار وداع کرد. | ||
وداع اوّل، آنگاه بود که به خیمه‌ها آمد و از خواهرش [[زینب (س)|زینب]]، پیراهنى کهنه طلبید تا از زیر لباس بپوشد و در این وداع بود که [[علی اصغر (ع)|على اصغر(ع)]] را به آغوش گرفت تا با او نیز وداع کند، تیرى گلوى او را از هم درید. | |||
وداع دیگر با فرزندش [[زین العابدین «ع»|امام سجاد (ع)]] بود که درون خیمه انجام گرفت. | وداع دیگر با فرزندش [[زین العابدین «ع»|امام سجاد (ع)]] بود که درون خیمه انجام گرفت. | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۷: | ||
وداعى هم با دخترش [[سکینه|سکینه (س)]] داشت که بسى جانسوز بود و این در همان وداع آخر بود که حضرت با زخم‌هایى که از آن‌ها خون مى‌آمد براى خدا حافظى به میان اهل بیت (ع) آمد و فرمود: | وداعى هم با دخترش [[سکینه|سکینه (س)]] داشت که بسى جانسوز بود و این در همان وداع آخر بود که حضرت با زخم‌هایى که از آن‌ها خون مى‌آمد براى خدا حافظى به میان اهل بیت (ع) آمد و فرمود: | ||
«''استعدّوا للبلاء و اعلموا انّ اللّه تعالى حامیکم و حافظکم...'' | «''استعدّوا للبلاء و اعلموا انّ اللّه تعالى حامیکم و حافظکم...،'' مهیا و آماده تحمل سختی‌ها باشید و بدانید خداوند شما را حفظ و حمایت می‌کند.»<ref>مقتل الحسین، مقرّم، ص ۳۳۷.</ref> | ||
و چون خواست براى کارزار نهایى به میدان رود، همه را اینگونه خطاب کرد: | و چون خواست براى کارزار نهایى به میدان رود، همه را اینگونه خطاب کرد: | ||
«''یا سکینة یا فاطمة یا زینب و یا امّ کلثوم! علیکنّ منّى السّلام...'' | «''یا سکینة یا فاطمة یا زینب و یا امّ کلثوم! علیکنّ منّى السّلام...،''<ref>معالى السبطین، ج ۲، ص ۲۵.</ref> ای سکینه، ای فاطمه، ای زینب و ای ام کلثوم، از من به شما سلام.» | ||
این عبارت نشان دیدار آخر بود. اهل بیت (ع) چون یقین کردند که دیگر او را نخواهند دید، به | این عبارت نشان دیدار آخر بود. اهل بیت (ع) چون یقین کردند که دیگر او را نخواهند دید، به شدت گریستند. | ||
آمدن [[زینب (ع)]] از پى برادر و بوسیدن زیر گلوى او و نیز صدا کردن [[سکینه]]، پدر را و در خواست اینکه مرا بر دامن بنشان و... از جزئیات همین وداع است. | آمدن [[زینب (ع)]] از پى برادر و بوسیدن زیر گلوى او و نیز صدا کردن [[سکینه]]، پدر را و در خواست اینکه مرا بر دامن بنشان و... از جزئیات همین وداع است. | ||
==روضه وداع== | |||
[[روضه]] وداع از سوزناک‌ترین مرثیه‌هاى حادثۀ [[عاشورا]] است، و نیز وداع [[امام حسین (ع)]] با [[علی اکبر (ع)|على اکبر (ع)]]، آنگاه که عازم میدان بود. هنگام میدان رفتن یکایک اصحاب، با آن حضرت وداع مى‌کردند وداعشان با سلام کردن بود که اذن میدان هم حساب مى‌شد. | [[روضه]] وداع از سوزناک‌ترین مرثیه‌هاى حادثۀ [[عاشورا]] است، و نیز وداع [[امام حسین (ع)]] با [[علی اکبر (ع)|على اکبر (ع)]]، آنگاه که عازم میدان بود. هنگام میدان رفتن یکایک اصحاب، با آن حضرت وداع مى‌کردند وداعشان با سلام کردن بود که اذن میدان هم حساب مى‌شد. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۹: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* | *فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، قم، معارف، ج۱، ص ۵۴-۵۵. | ||
==پی‌نوشت== | ==پی‌نوشت== | ||