|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| '''هلال بن حجاج،''' به نقل از مجلسی، در شمار یاران امام حسین (ع) و شهدای روز عاشورا در کربلا شمرده شده و می‌نویسد که وی بعد از وهب بن وهب به شهادت رسیده است.
| |
|
| |
| {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) |
| | عنوان = | | | عنوان = |
| | تصویر = | | | تصویر =مزار یاران امام حسین(ع).jpg |
| | اندازه تصویر = | | | اندازه تصویر = |
| |توضیح تصویر = | | |توضیح تصویر = |
| خط ۲۳: |
خط ۲۱: |
| | شاگردان = | | | شاگردان = |
| | آثار = | | | آثار = |
| | نقش های برجسته = از یاران امام حسین (ع) | | | نقش های برجسته = از یاران امام حسین (ع) و شهدای کربلا |
| }} | | }}'''هلال بن حجاج،''' در شمار یاران [[حسین|امام حسین (ع)]] و شهدای روز [[عاشورا]] در [[کربلا]] شمرده شده است. وی بعد از [[وهب بن وهب]] به [[شهادت]] رسید.<ref>امالی، صدوق، محمد بن علی، ج۱، ص۲۲۵.</ref> |
|
| |
|
| | ==نقش در واقعه کربلا== |
| | هلال در میدان نبرد این چنین رجز میخواند تا به شهادت رسید: |
|
| |
|
| | أَری بِها مُعلَمَةً افْواهُها • وَ النَّفسُ لایَنفَعُها إِشفاقُها |
|
| |
|
| | تیر نشان دار زنم بر عدو • سود نبخشد به کسی ترس او<ref>امالی، صدوق،محمد بن علی، ج۱، ص۲۲۵. </ref> |
|
| |
|
| | ==منبع== |
|
| |
|
| | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۷۹-۳۸۰.] |
|
| |
|
|
| |
| ==نقش در واقعه کربلا==
| |
| دشمن از هر سو به سپاه امام حسین (ع) یورش آورده بود. یاران امام حسین (ع) هر یک در محاصره گروهی از سپاه کوفه قرار می‌گرفتند و می‌جنگیدند و سرانجام با پیکری که غرق خون شده و از هر سو زخم خورده بودند، بر خاک می‌افتادند.
| |
| عمرو بن حجاج با عده‌ای از سربازان به طور ناگهانی بر میمنه سپاه امام حسین (ع) حمله آورد و چون نزدیک رسیدند، اصحاب امام حسین (ع) روی زانو نشسته، نیزه‌های خود را به سوی اسبان گرفتند و اسبانشان از پیش‌روی مانده سر به عقب برداشتند و اصحاب امام حسین (ع) از این فرصت استفاده کرده و آنان را هدف تیرها قرار دادند که در نتیجه جمعی کشته و مجروح شدند. ابن سعد، افرادی را از ناحیه راست و چپ به خیمه‌گاه امام حسین (ع) فرستاد تا آن‌ها را نابود کنند. چون تنها از جلو می‌توانستند به سپاه امام حسین (ع) نزدیک شوند، یاران امام حسین (ع) در بین خیمه‌ها رفته و با نیروی فوق‌العاده‌ای به دفاع پرداختند.
| |
| یاران امام حسین (ع) ذره‌ای ترس و تشویش در جانشان نبود. گویی هر کدام به شکار مرگ آمده بودند و مرگ از برابر تیغ و فریاد آنان می‌گریخت. برای آنان سروده‌اند:
| |
|
| |
| {{شعر}}
| |
| {{ب| قَوْم‌ٌ اِذا نُودُوا لِدَفْع‌ِ مُلِمَّةٍ | لَبِسُوا القُلُوب‌َ عَلی الدُّروُع‌ِ }}
| |
|
| |
| {{ب| وَالْخَیل‌ُ بَین‌َ مُدَّعَّن‌ٍ مُکرْدَس‌ٍ | وَ اَقْبَلُوا یتَهافَتُون‌َ عَلی ذَهاب‌ِ الاَنْفُس‌ِ }}
| |
| {{پایان شعر}}
| |
|
| |
| مردمی که وقتی آنان را برای رویارویی با سختی فرا خواندند و سواران جنگی در گیرودار انداختن تیرها هستند.
| |
|
| |
| آنان بر زره‌های خود، قلب‌هایشان را پوشاندند و به صحنه نبرد آمدند و برای جان باختن، بر یکدیگر پیشی می‌گرفتند.
| |
| ==منبع==
| |
| مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 379-380.
| |
| ==پی نوشت== | | ==پی نوشت== |
| [[رده: تاریخ]] | | [[رده: تاریخ]] |