۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| منصب = | | منصب = | ||
}}'''مُحَفِّر بن ثَعلبه عائذی،''' از رجال بنی امیه و از سرداران [[عبید الله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] بود. | }}'''مُحَفِّر بن ثَعلبه عائذی،''' از رجال بنی امیه و از سرداران [[عبید الله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] بود. | ||
==حامل سرهای شهدا== | ==نقش در نبرد کربلا== | ||
=== حامل سرهای شهدا === | |||
مُحَفِّر بن ثَعلبة بن مرة بن خالد از بنی عائذه از خزیمة بن لؤی است.<ref>- اعلام الوری باعلام الهدی، طبرسی، ابوعلی فضل‌بن حسن، تحقیق سیدمحمد مهدی و سیدحسن خرسان، تهران: انتشارات علمیه اسلامیه، ۱۳۳۸ قمری.، ج۵، ص۲۸۱.</ref> عبیدالله به [[یزید]] نامه‌ای نوشت و او را از [[شهادت]]<nowiki/> [[امام حسين (ع)|امام حسین (ع)]] با خبر ساخت. یزید در جواب آن نامه به عبیدالله دستور داد که سر امام حسین (ع) و سرهای سایر شهدا را به همراه اسیران به شام گسیل دارد. عبیدالله از مُحَفِّر و [[شمر بن ذی الجوشن|شمر بن ذی الجوشن]] را خواست و سر مقدس امام حسین (ع) و سرهای دیگر شهدای کربلا و اسیران را تحویل آنان داد. مُحَفِّر بن ثَعلبه خاندان رسالت را همچون اسیران کفار که مردم شهر و دیار آنان را می‌دیدند، در کمال سختی به شام برد.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۲۱۴؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۸۴.</ref> چون به درب خانه یزید رسید، گستاخانه سخنانی توهینآمیز نسبت به امام به زبان آورد. یزید گفت: «مادر مُحَفِّر، احمق و پست زاییده است.»<ref>- الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۸۴.</ref> | مُحَفِّر بن ثَعلبة بن مرة بن خالد از بنی عائذه از خزیمة بن لؤی است.<ref>- اعلام الوری باعلام الهدی، طبرسی، ابوعلی فضل‌بن حسن، تحقیق سیدمحمد مهدی و سیدحسن خرسان، تهران: انتشارات علمیه اسلامیه، ۱۳۳۸ قمری.، ج۵، ص۲۸۱.</ref> عبیدالله به [[یزید]] نامه‌ای نوشت و او را از [[شهادت]]<nowiki/> [[امام حسين (ع)|امام حسین (ع)]] با خبر ساخت. یزید در جواب آن نامه به عبیدالله دستور داد که سر امام حسین (ع) و سرهای سایر شهدا را به همراه اسیران به شام گسیل دارد. عبیدالله از مُحَفِّر و [[شمر بن ذی الجوشن|شمر بن ذی الجوشن]] را خواست و سر مقدس امام حسین (ع) و سرهای دیگر شهدای کربلا و اسیران را تحویل آنان داد. مُحَفِّر بن ثَعلبه خاندان رسالت را همچون اسیران کفار که مردم شهر و دیار آنان را می‌دیدند، در کمال سختی به شام برد.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۲۱۴؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۸۴.</ref> چون به درب خانه یزید رسید، گستاخانه سخنانی توهینآمیز نسبت به امام به زبان آورد. یزید گفت: «مادر مُحَفِّر، احمق و پست زاییده است.»<ref>- الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۸۴.</ref> | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۷: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2960823&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۸۶.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2960823&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۸۶.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||