۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا | {{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا | ||
|اطلاعات قاتل = | |اطلاعات قاتل = | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۸: | ||
| دیگر فعالیت‌ها = | | دیگر فعالیت‌ها = | ||
| منصب = | | منصب = | ||
}} | }}'''هانی بن ثبیت حضرمی،''' یکی از سربازان و نیروهای تحت امر [[عمر بن سعد]] بود که در [[کربلا]] حضور داشت. او از جنایتکاران حادثه کربلا است. او قاتل دو برادر [[عباس ابن علی(ع)|عباس بن علی (ع)]]، [[عبدالله بن علی (ع)|عبدالله]] و [[جعفر بن على بن ابى طالب «ع»|جعفر]]، [[عبد الله بن عمیر کلبى|عبدالله بن عمیر کلبی]] و [[محمد بن ابی سعید نواده عقیل|محمد بن ابی سعید]] نواده [[عقیل بن ابی‌طالب|عقیل بن ابی طالب (ع)]] بود. او همچنین جزء ده تنی بود که داوطلبانه بر بدن پر از جراحت [[امام حسین (ع)]] اسب تاختند. | ||
==نقش در واقعه کربلا== | |||
عبدالله بن عُمَیر کلبی پس از کشتن [[یسار غلام زیاد بن ابی‌سفیان|یسار]] غلام [[زیاد بن ابی سفیان|زیاد بن عبید]] و [[سالم غلام عبیدالله بن زیاد|سالم]]<nowiki/> غلام [[عبید الله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] به خیمه برگشت و پس از سخنانی با همسرش بار دیگر به میدان شتافت و کارزاری سخت نمود و پس از به هلاکت نمودن چند نفر در اثر حمله گروهی از سپاه پسر سعد بر خاک افتاد و شهید شد. قاتل او هانی بن ثبیت حضرمی و [[بکر بن حى تمیمى|بکر بن حی تمیمی]] بود.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۱۹۴؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۳۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۶۸-۶۹؛ نهایة الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی.، ج۷، ص۱۸۷؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۲، ص۲۰۱؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ شمسی.، ج۴۴، ص۳۲۰، ج۴۵، ص۱۷؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی. (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۸۴.</ref> | |||
عباس بن علی (ع) به برادرانش گفت: «اینک وارد کارزار شوید و مخلصانه در راه یاری دین خدا با دشمنان او نبرد کنید.» برادران یکی بعد از دیگری به میدان رفتند. ابتدا [[عبدالله بن علی (ع)|عبدالله]] به میدان شتافت و در حالی‌که رجز می‌خواند، می‌جنگید. او پس از نبردی سخت و از پای درآوردن تنی چند بالاخره با هانی بن ثبیت حضرمی به مبارزه پرداخت و با دو ضربت که در میانشان رد و بدل شد، به دست هانی به شهادت رسید. هانی سر او را از تن جدا نمود. برخی نوشته‌اند با نیزه خولی بن یزید اصبحی و به دست مردی از بنی تمیم و پس از زخم‌های فراوان به شهادت رسید.<ref>- ر.ک : الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵ قمری.، ج۵، ص۴۷۵؛ الاخبار الطوال ، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۲۵۷؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۹؛ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن الحسین، چاپ باربیه دومنار و پاوه دوکورتی، پاریس: ۱۸۶۱-۱۸۷۷ میلادی.، ج۳، ص۶۳؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ قمری.، ج۲، ص۲۸؛ انصار الحسین(ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۱۴۵-۱۴۶.</ref> | |||
پس از او [[جعفر فرزند على فرزند ابى طالب (ع)|جعفر]]، به میدان شتافت و در حالی که رجز می‌خواند، جنگید. او نیز پس از نبردی سخت، با تیر خولی بن یزید اصبحی که به پیشانی یا چشمش اصابت کرد، از پا درآمد و هانی بن ثُبَیت حضرمی سر او را نیز از تن جدا کرد.<ref>- ر.ک : الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵ قمری.، ج۵، ص۴۷۵؛ الاخبار الطوال ، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۲۵۷؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۹؛ ارشاد، ج۲، ص۱۱۳؛ فهرست کتب الشیعه و اصولهم و اسماء المصنفین و اصحاب الاصول (الفهرست)، طوسی، ابو جعفر محمدبن حسن، چاپ عبدالعزیز طباطبایی، قم: ۱۴۲۰ قمری.، ص۷۲؛ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن الحسین، چاپ باربیه دومنار و پاوه دوکورتی، پاریس: ۱۸۶۱-۱۸۷۷ میلادی.، ج۳، ص۶۳؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ قمری.، ج۲، ص۲۸؛ اعیان الشیعه، امین، سیدمحسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ قمری.، ج4، ص۱۲۹؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۱، ص۲۱۹؛ نقد الرجال، حسینی تفرشی، میر مصطفی بن حسین، تهران: ۱۳۱۸ شمسی.، ص۷۱؛ اقبال اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مرة فی السنه، سیدبن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام السلامی، ۱۴۱۴ قمری.، ج۳، ص۷۸؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی. (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۱۴۶؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ شمسی.، ج۱، ص۳۸۲؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۱۴۵-۱۴۶.</ref> | |||
در زیارت ناحیه مقدسه نام قاتل دو برادر، هانی بن ثبیت حضرمی ذکر شده و بر او لعنت فرستاده شده‌است. | |||
نحوه شهادت محمد بن ابی سعید نیز بنا به نقل منابع چنین آمده است: در روز عاشورا [[امام حسين (ع)|امام]]<nowiki/> ناجوانمردان سپاه اموی را به خاک هلاکت می‌افکند. در این هنگام از سراپرده امام، کودکی بیرون آمد که دو گوشواره در گوش داشت و از وحشت و حیرت به جانب چپ و راست می‌نگریست و گوشواره‌هایش می‌لرزید. هانی بن ثبیت حضرمی بر او حمله برد و او را شهید کرد.<ref>- تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۶۹؛ مقاتل الطالبیین، ص۹۲؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۶؛</ref> بنا به نقل دیگر [[لقیط بن ناشر جهنی|لقیط بن ایاس جهنی]]<nowiki/> به‌وسیله تیری که به جانبش پرتاب کرد، او را مجروح و هانی بن ثبیت حضرمی با شمشیر او را شهید کرد.<ref>- برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲– ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲– ۱۹۶۷ میلادی.، ج5، ص۴۶۹؛ مقاتل الطالبیین، ص۹۲؛ رجال طوسی، ص۸۰؛ ۱۵۱؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۶؛ ۲.ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، سماوی، محمدبن طاهر، تحقیق محمدجعفر طبسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس التوره.، ص۹۱؛ اعیان الشیعه، امین، سیدمحسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ قمری.، ج3، ص۲۹۳؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۲ قمری.، ص۲۳۲؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۲، ص۶۰؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص ۱۵۱</ref> بنا به نقلی او قاتل [[عبدالله بن حسن (ع)|عبدالله بن حسن (ع)]] هم بوده است.<ref>- الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵قمری.، ج۵، ص۴۷۶؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷میلادی.، ج۵، ص۴۶۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۹۲.</ref> | |||
==پس از شهادت امام حسین (ع)== | |||
پس از شهادت امام حسین (ع) در کوفه می‌زیست. بنا به نقل ابو هذیل سکونی در روزگار خالد بن عبدالله او که پیری فرتوت بود و در انجمن حضرمیان نشسته بود، می‌گفت: من از جمله کسانی بودم که در موقع کشته شدن امام حسین (ع) حضور داشتم و جزء گروه ده نفره اسب سوارانی بودم که بر پیکر او اسب تاراندم.<ref>- تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۹؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۳۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۶.</ref> اگر چنین چیزی صحت داشته باشد پس او به دست [[مختار ثقفى|مختار]] کشته نشده است، در حالی‌که مختار هر ده تن را به مجازات رساند. | |||
==منبع== | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2960823&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۶۷-۲۶۹.] | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
| خط ۵۲: | خط ۴۰: | ||
[[رده: قاتلان کربلا]] | [[رده: قاتلان کربلا]] | ||
[[رده: کسانی که بر پیکر امام اسب تاراندند]] | [[رده: کسانی که بر پیکر امام اسب تاراندند]] | ||
<references /> | |||