سعد بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

}}'''سعد بن (سعید) عبدالله'''، غلام [[عمرو بن‌ خالد صیداوی|عمرو بن خالد اسدی صیداوی]] از مردان دین‌شناس [[کوفه]] بود که به همراه مولی خود، عمرو بن خالد، به کاروان [[امام حسین(ع)]] پیوست و در [[کربلا]] همراه او جنگید تا به [[شهادت]] رسید.<ref>انساب الاظرف، ج۳، ص۱۹۸ ؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۶.</ref>

سعد بن عبدالله بعد از شهادت [[مسلم بن عقیل|مسلم]] به همراه مولایش عمرو بن خالد از کوفه خارج شد و در منزلگاه [[عذیب الهجانات]]، ، به [[ابا عبدالله (ع)|اباعبدالله(ع)]] پیوست.  

سعد در روز [[عاشورا]] با دیگر همراهانش به دشمن حمله کردند. در ابتدا، [[عباس ابن علی(ع)|عباس بن علی]] به یاریشان رفت. پس از نجات از محاصره، در حالی که زخمی بود، مجددا به دشمن حمله کرد و به شهادت رسید. پس از شهادتش، امام حسین(ع) برای او و همراهانش چندین بار طلب رحمت کرد.<ref>برای تفصیل بیشت ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۶؛ رجال طوسی، ص۷۴؛ ابصارالعین فی انصارالحسین(ع)، ص۱۱۷؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۲۵؛ اقبال الاعمال، ج۳، ص۷۹؛ انصارالحسین(ع)، ص۱۰۱؛ معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۷۲-۱۲۴؛ قاموس الرجال، ج۵، ص۵۵-۵۶؛ وسیلة الدارین، ص۱۵۲۳.</ref>