خون تازه: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۳۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۶ سپتامبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «در روایات آمده که پس از کشته شدن امام حسین«ع»عصر عاشورا،در زمین و آسمان نشان...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
در روایات آمده که پس از کشته شدن امام حسین«ع»عصر عاشورا،در زمین و آسمان نشانه‌هاى شگفتى دیده شد که برخى از آنها تا مدّتها باقى بود.یکى از این علایم و آثار، خون تازه(دم عبیط)بود.در نقلهایى آمده است که پس از کشته شدن امام،در بیت المقدس،هر سنگى را که از زمین بر مى‌داشتند،زیر آن خون تازه بود و سه روز از آسمان خون بارید. <ref>بحار الأنوار،ج 45،ص 204،اثبات الهداة،حرّ عاملى،ج 5،ص 180،امالى صدوق،ص 142.</ref> بارش خون از آسمان و رویش خون تازه از زمین و از زیر سنگها،گریۀ آسمان و زمین در سوگ ابا عبد اللّه«ع»به حساب آمده است.در زمینۀ همین عبیط،از قول ابو سعید نقل شده است که:«ما رفع حجر من الدّنیا الاّ و تحته دم عبیط و لقد مطرت السّماء دما بقى اثره فى الثّیاب مدّة حتّى تقطّعت». <ref>احقاق الحقّ،ج 11،ص 462 و 482.</ref> در مورد خواب امّ سلمه نیز آمده است که حضرت رسول را در خواب دید.حضرت به او فرموده: هرگاه شیشه‌اى که در نزد توست و خاک در آن است،دیدى که خاکش به خون تازه(دم عبیط)رنگین شد،بدان که حسین«ع»کشته شده است. <ref>بحار الأنوار،ج 45،ص 231.</ref>
در روایات آمده که پس از کشته شدن [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] عصر [[عاشورا]]، در زمین و آسمان نشانه‌هاى شگفتى دیده شد که برخى از آنها تا مدّتها باقى بود. یکى از این علایم و آثار، خون تازه (دم عبیط) بود.در نقلهایى آمده است که پس از کشته شدن امام، در بیت المقدس،هر سنگى را که از زمین بر مى‌داشتند، زیر آن خون تازه بود و سه روز از آسمان خون بارید. <ref>بحار الأنوار،ج ۴۵،ص ۲۰۴،اثبات الهداة،حرّ عاملى،ج ۵،ص ۱۸۰،امالى صدوق،ص ۱۴۲.</ref> بارش خون از آسمان و رویش خون تازه از زمین و از زیر سنگها،گریۀ آسمان و زمین در سوگ [[حسین بن على (ع)|اباعبداللّه(ع)]] به حساب آمده است. در زمینۀ همین عبیط،از قول ابو سعید نقل شده است که:«ما رفع حجر من الدّنیا الاّ و تحته دم عبیط و لقد مطرت السّماء دما بقى اثره فى الثّیاب مدّة حتّى تقطّعت». <ref>احقاق الحقّ،ج ۱۱،ص ۴۶۲ و ۴۸۲.</ref> در مورد [[خواب «امّ سلمه»|خواب امّ سلمه]] نیز آمده است که حضرت رسول را در خواب دید.حضرت به او فرموده: هرگاه شیشه‌اى که در نزد توست و خاک در آن است،دیدى که خاکش به خون تازه(دم عبیط)رنگین شد،بدان که حسین(ع) کشته شده است. <ref>بحار الأنوار،ج ۴۵،ص ۲۳۱.</ref>


== منبع ==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۶۸.]


 
== پی‌نوشت ==
 
<references />
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 168.
checkuser
۲٬۳۶۳

ویرایش