مظلوم: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۳۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ سپتامبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «ستمدیده،از لقبهاى سید الشهداست که اغلب با نام او همراه است:یا حسین مظلوم،در...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ستمدیده،از لقبهاى سید الشهداست که اغلب با نام او همراه است:یا حسین مظلوم،در زیارتنامه‌ها و احادیث،تکیه بر روى این لقب براى بیان ظالم بودن حکومت اموى و سپاهى است که در کربلا آن حضرت را به شهادت رساندند.هر چند آنان مى‌کوشیدند تا خود را تبرئه کنند و گناه کشته شدن را به گردن خود امام بیندازند،ولى مظلومیّت آن شهید، همواره مثل پرچمى در اهتزاز بوده است.
'''مظلوم''' به معنای ستمدیده، از لقبهاى [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] است که اغلب با نام او همراه است، یا [[حسین بن على (ع)|حسین]] مظلوم(ع).


در حدیث امام باقر«ع»است:«انّ الحسین صاحب کربلا قتل مظلوما مکروبا عطشانا لهفانا» <ref>کامل الزیارات،ص 168.</ref> و در برخى تفاسیر،آیۀ «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنٰا لِوَلِیِّهِ سُلْطٰاناً» (اسراء33/)به شهادت آن حضرت تفسیر شده است. <ref>تفسیر«البرهان»،سید هاشم بحرانى،ج 2،ص 418.</ref> و همچنین آیۀ «وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ» (شعراء225/)به مظلومیّت اهل بیت تأویل گشته است. <ref>همان،ج 3،ذیل آیۀ فوق</ref> آیۀ «أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقٰاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا» (حج39/)نیز طبق روایات،دربارۀ حسین بن على«ع»است که یزید در پى کشتن او بود تا آنکه مظلومانه شهید شد.امام صادق«ع»نیز در حدیثى امام زمان علیه السلام را خونخواه حسین«ع»معرفى مى‌کند. <ref>بحار الانوار،ج 24،ص 224.</ref> و دربارۀ آیۀ «أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِینَ ظَلَمُوا» (انبیاء3/)روایت است که:«الّذین ظلموا آل محمّد حقّهم». <ref>همان،ص 226.</ref> مظلومیّت ابا عبد الله«ص»و ائمّه،شیعه را همواره در مسیر ظلم‌ستیزى و آمادگى براى جانبازى در رکاب انتقام‌گیرندۀ خون شهداى مظلوم کربلا،حضرت مهدى«ع»قرار مى‌دهد و کینۀ ظالم را در دلها مى‌پروراند.افراشتن پرچم مظلومیّت آل الله،محور تجمّع و تشکّل همۀ مظلومان و ستمدیدگان تاریخ بر محور امام مظلومان است.  
== مفهوم ==
در زیارتنامه‌ها و احادیث،تکیه بر روى این لقب براى بیان ظالم بودن حکومت اموى و سپاهى است که در کربلا آن حضرت را به [[شهادت]] رساندند.هر چند آنان مى‌کوشیدند تا خود را تبرئه کنند و گناه کشته شدن را به گردن خود امام بیندازند، ولى مظلومیّت آن شهید، همواره مثل پرچمى در اهتزاز بوده است.


== مفهوم مظلومیت در روایات ==
در حدیث امام باقر(ع) است: «انّ الحسین صاحب کربلا قتل مظلوما مکروبا عطشانا لهفانا» <ref>کامل الزیارات،ص ۱۶۸.</ref> و در برخى تفاسیر،آیۀ «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنٰا لِوَلِیِّهِ سُلْطٰاناً» (اسراء-۳۳) به شهادت آن حضرت تفسیر شده‌است. <ref>تفسیر«البرهان»،سید هاشم بحرانى،ج ۲،ص ۴۱۸.</ref> و همچنین آیۀ «وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ» (شعراء-۲۲۵) به مظلومیّت [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] تأویل گشته است. <ref>همان،ج ۳،ذیل آیۀ فوق</ref> آیۀ «أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقٰاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا» (حج-۳۹)نیز طبق روایات، دربارۀ حسین بن على(ع) است که [[یزید]] در پى کشتن او بود تا آنکه مظلومانه شهید شد.


امام صادق(ع) نیز در حدیثى امام زمان(عج) را خونخواه حسین(ع) معرفى مى‌کند.<ref>بحار الانوار،ج ۲۴،ص ۲۲۴.</ref> و دربارۀ آیۀ «أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِینَ ظَلَمُوا» (انبیاء-۳)روایت است که: «الّذین ظلموا آل محمّد حقّهم». <ref>همان،ص ۲۲۶.</ref> مظلومیّت اباعبدالله(ع) و ائمّه، شیعه را همواره در مسیر ظلم‌ستیزى و آمادگى براى جانبازى در رکاب انتقام‌گیرندۀ خون شهداى مظلوم [[کربلا]]،حضرت مهدى(عج) قرار مى‌دهد و کینۀ ظالم را در دلها مى‌پروراند.افراشتن پرچم مظلومیّت آل الله،محور تجمّع و تشکّل همۀ مظلومان و ستمدیدگان تاریخ بر محور امام مظلومان است.


== منبع ==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۲۷-۴۲۸.]


 
== پی‌نوشت ==
 
<references />
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 427-428.
checkuser
۲٬۳۶۳

ویرایش