|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| '''مراسم تابوت''' یا '''تابوئیک''' یکی از شیوه‌های [[سوگواری محرم|سوگواری]] [[امام حسین (ع)]] و [[واقعه عاشورا]] در شهر [[میانگ کابائو]] در کشور [[اندونزی]]. مراسم تابوئیک هر ساله از یکم تا دهم [[محرم]] در این شهر برگزار میشود. در این مراسم تابوت‌های عظیم توسط عزاداران حسینی به سوی ساحل دریا حمل میشود و همزمان برخی امور سوگوارانه انجام می‌گیرد و در نهایت «تابوئیک» به دریا انداخته میشود. این مراسم اختصاصی به [[شیعیان]] ندارد و شمار زیادی از [[اهل سنت]] نیز در آن مشارکت دارند.
| | <br /> |
| | |
| [[پرونده: 300px-مراسم تابوت.jpg|بندانگشتی|مراسم تابوت در اندونزی]]
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| ==پیشینه==
| |
| این مناسک توسط سربازان [[شیعه|شیعه‌ای]] که در دوران حکومت [[بریتانیا|بریتانیایی‌ها]] در [[شبه قاره هند]]، در [[اندونزی]] ساکن شده بودند، در این منطقه رواج پیدا کرده است.<ref>پوریا، علی، «عاشورا در اندونزی»، 1378.</ref>
| |
| | |
| ==نحوه مراسم==
| |
| مراسم تابوئیک، حمل تابوت‌های نمادین و در پایان، انداختن آن به دریاست. این تابوت که «تابوئیک» نام دارد، با ارتفاعی بیش از 10 متر، از چوب بامبو، خیزران و کاغذ ساخته شده است. گاه تابوئیک از نوعی چوب سخت، پارچه، کاغذهای رنگی و حتی از طلا ساخته میشود. در نوک تابوت ساخته شده، نمادی از [[براق|بُراق]] (اسب تیزرو) قرار دارد.
| |
| | |
| اهالی منطقه معتقدند که [[امام حسن (ع)]] و [[امام حسین (ع)]] هر دو در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسیده‌اند. آنها بر این باورند که روح این دو امام شهید(ع) توسط [[براق|بُراق]] به [[بهشت]] برده شده است. در این مراسم دو تمثال از براق که تابوئیک پسه و تابوئیک سوبارانگ نام دارد، توسط مردم حمل میشود. حمل این تابوت‌ها (دو بُراقی که تابوئیک نام دارد) با موسیقی تنبور و طبلهای تسه و دُهُل همراه است. بعد از ظهر، هر دو تابوئیک به ساحل کشانده شده و قبل از غروب آفتاب به دریا انداخته می‌شوند. در صبحگاه، تابوت، داراگا، پانجا و عمامه امام حسین (ع) توسط ده‌ها هزار نفر از مردم «پاری آمان» که به صورت گروهی از بازار و خیابان‌ها حرکت میکنند به گردش درمی‌آید. مردم عزاداری که به آرامی درحرکت‌اند، گاه با گریه‌های شدید و با فریاد بلند می‌گویند: هویاکتابوئیک،... هویاک (یا حسین). این مراسم با غروب خورشید پایان می‌گیرد و تابوت به دریا سپرده میشود تا سمبل عزیمت بُراق امام حسین (ع) به آسمان باشد. مردم عزادار پس از غرق شدن تابوت، پارچه و کاغذهای رنگی و دیگر وسایل را که در ساخت آن به کار رفته، برداشته و به خانه‌های خود بازمی‌گردند.»<ref>پوریا، علی، «عاشورا در اندونزی»، 1378.</ref>
| |
| | |
| امروز هزینه مراسم تابوت بیش از 3 میلیون روپیه (معادل1500 دلار) است و مراسم تابوت، به عنوان بخشی از فرهنگ مردم شهر به «میانگ کابائو» آمده و اگر مردم به واسطه مشکلی نتوانند حضور پیدا کنند، هدایا و کمک‌های خود را برای مدیر مراسم می‌فرستند.»<ref>پوریا، علی، «عاشورا در اندونزی»، 1378</ref>
| |
| | |
| ==پیوند به بیرون==
| |
| منبع مقاله: [http://fa.wikishia.net/view/%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D9%85_%D8%AA%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AA دانشنامه مجازی مکتب اهل بیت]
| |
| | |
| ==منابع==
| |
| * پوریا، علی، «عاشورا در اندونزی»، کوثر، اردیبهشت 1378، شماره 26
| |
| | |
| | |
| {{عزاداری محرم}}
| |
| | |
| | |
| | |
| ==پانویس==
| |
| [[رده:آئین‌ها و مراسم]] | | [[رده:آئین‌ها و مراسم]] |