وحیده گرجی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده

| نام                    =    وحیده گرجی

|اندازه تصویر            =

| توضیح تصویر            =

                                   |        روی این خاک نذر چادرتان، چقدر غرق بال و پر شده است ... }}

{{پایان شعر}}

| class="b" |<span class="beyt"> حرف عباس آمده، میدان، به قیامت شبیه‌تر شده است

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">              پهلوانی که در شجاعت و رزم، وارث هیبت پدر شده  است </span>

|-

| class="b" |<span class="beyt"> سر این حرف را نمی‌دانم، که؛ برادر! دوباره سقا باش!

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">          ولی از لحن گفتنش پیداست، کودک خیمه تشنه‌تر شده است </span>

|-

| class="b" |<span class="beyt"> مقصد او فرات شد، می‌خواست، بی‌علم بی‌سپاه با یک مشک

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">                      بخرد آبروی دنیا را، قدر یک قطره هم اگر شده است </span>

|-

| class="b" |<span class="beyt"> پای یک رود حضرت دریا، نفسش را به آب می‌زد تا

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">                          رود آرام‌تر شود اما، عطش آب بیشتر شده است </span>

|-

| class="b" |<span class="beyt"> بی‌سبب نیست عطر و نام یاس، بهترین قافیه‌ست با عباس

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">                        مادر مهربانی و احساس، همه امیدش این پسر شده است </span>

|-

| class="b" |<span class="beyt"> چشم او خیمه‌گاه خورشید و از نگاهش حسین می‌بارد

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">            این‌چنین شد که تیر حرمله هم، عاشق چشم این قمر شده است </span>

|-

| class="b" |<span class="beyt"> بانگ «ادرک اخا» زمانی بود، که کمان ابرویی زمین افتاد

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">                  چه مراعات بی‌نظیری شد، مشک را ساقی‌اش سپر شده است </span>

|-

| class="b" |<span class="beyt"> چشم امید خیمه روی خاک، وای از لحظه نبودن تو

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">            چشم را تیز کرده‌اند این‌بار، نیزه‌هایی که سر به سر شده است </span>

|-

| class="b" |<span class="beyt"> باز هم لانه کبوترها، محو آتش شده‌ست یا زهرا

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">        روی این خاک نذر چادرتان، چقدر غرق بال و پر شده است ... </span>

                                   |        وقتی از دورها رسید به گوش  رمز و راز شهید پروری‌ات }}

{{پایان شعر}}

| class="b" |<span class="beyt"> یک بیابان عطش نشسته به راه، تشنه قطره‌های مرمریت

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">                  تو ولی پشت بغض حنجره‌ها، ایستادی به پای خواهریت </span>

|-

| class="b" |<span class="beyt">  تا برادر سپرده است به تو  آبروی تمام دنیا را

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">            قلبش آرام و مطمئن شده است، خواهری نه، که از برادریت </span>

|-

| class="b" |<span class="beyt">  دیگر آغوش خسته‌ات بانو، یاد بابا برایشان دارد

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">                      می‌زند موی دختران یتیم  بوسه بر دست‌های مادریت </span>

|-

| class="b" |<span class="beyt">  شهر نامرد وقت استقبال توبه آورد و اندکی خرما

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">              توبه گرگ‌ها فقط مرگ است! مرگ ای شام بر ستمگریت </span>

|-

| class="b" |<span class="beyt">  شک ندارم که سوخت کرب و بلا  کربلا نه که عالمی، وقتی

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">                    سمت گودال شعله‌ور شده بود آتش بوسه‌های آخریت </span>

|-

| class="b" |<span class="beyt">  صبح انسان طلوع می‌کند و پرچم تو بلند خواهد شد

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">        تا هنوز از گلوی حق جاریست  خطبه‌های رسای حیدریت </span>

|-

| class="b" |<span class="beyt"> کار دنیا تمام شد بانو،  کار دنیای بی‌حسین و علی

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">        وقتی از دورها رسید به گوش  رمز و راز شهید پروری‌ات </span>