احمدرضا قدیریان: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده  

| نام اصلی              =

| زمینه فعالیت          =

| محل تولد                = شهرستان ابرکوه

| والدین                =  خلیل قدیریان  

|امضا                  =

}}

{{شعر}}

{{ب| لب تشنه فتاده بر لب دریا، مشک            |            شرمنده شده‌ست از لب سقا، مشک }}

{{ب| مردی ز کنار آب‌‏ها می‌آید                        |          بی‌دست بگو علم بگیرد یا مشک؟ }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| لطفی به نگاه خیس و بی‌تابش کن            |  از شوق زلال خویش سیرابش کن }}

{{ب| شش ماهه گناهی که ندارد، ای تیر              | بر حنجره‌اش بوسه زن و خوابش کن }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| هم دفتـــر اهــل عشق یعنی آتش  |        هم باور اهــل عشــق یعنی آتش }}

{{ب| جوشیدن خون از پی خون می‌گویـد  |        خاکستـر اهــل عشـق یعنی آتش }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| در شط سفر دو دست او گم شده بود  |            با تیغ و سپر دو دست او گم شده بود }}

{{ب| با حنجره‌ای بریـــده بیعت می‌کرد      |          یک‌ مرد که‌هر دو دست او گم شده بود }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| گهـواره تـــو حـماســــه بیــداری    |      زخم تو بزرگ اگر گلویت کوچک }}

{{پایان شعر}}

{{ب| بر دست عطشناک پدر پژمـــردی        |  جاری ز گلوی کوچکت زخم بزرگ }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| تا آب بر آفتاب رویت خشکیــد          |  لبخنــد میان گفتگویت خشکید }}

{{ب| بر غربت تو گشود دریـا، آغوش            |  ای رود که آواز گلـویت خشکید }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| می‌سوخت دلم چو خیمه، ای خونین‌ یال  |        آن‌گاه که بی‌ســوار برمی‌گشتی }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| با دیدن او نگاه هم خون می‌شد              |          در سینه‌ ناله آه هم خون می‌شد }}

{{ب| از زخم زبان دشنه بر حنجر عشق                |        حتی دل قتلگاه هم خون می‌شد }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| لب‌های عطش در آتش تب می‌سوخت        |          خورشید میان خیمه‌ شب می‌سوخت }}

{{ب| هفتاد و دو شعله آه و یک قافله داغ            |        در سینه‌ سوگوار زینب می‌سوخت }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| صبحی که ز دست‌های تو سر می‌زد              |              گویی که به جان دشت خنجر می‌زد }}

{{ب| در آبی دست‌های تو شد سیراب                    |                آن غنچه‌ کبوتری که پرپر می‌زد ‏‌‏‏‏<ref>در 16 اردیبهشت 1377 برابر با 9 محرم 1419 سروده شده است.‏</ref>    }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| آن زن که همه بود و نبودش می‌سوخت          |    چون خیمه‌ خویش تار و پودش می‌سوخت }}

{{ب| تنها دل پاک رود در آن همه دشت                  |        بر سوگ‌ سرود رود‌ رودش می‌سوخت }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| تو تشنه‌ رود آفتابی و فرات                            |          لب‌ تشنه‌ یک جرعه عطشناکی تو }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| رودی گذر تو را تلاوت می‌کرد                          |  یک زن سفر تو را تلاوت می‌کرد }}

{{ب| بر رحل بلند عاشقی وقت غروب                        |      نی نیز سر تو را تلاوت می‌کرد }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| عاشق طلبید، جستجویش خون شد                    |        فریاد کشید: «نه» گلویش خون شد }}

{{ب| می‌خواست نماز عاشقی بگزارد                            |  تا رود عطش رفت و وضویش خون شد }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| یک روز سری به دامن پیغمبر                              |  یک روز سری بریده بر دامن نی! <ref>در 21 آذر ماه 1392 سروده شده است.‏</ref>‏‌‏‏‏  }}  

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| تا عرش، شکسته بال و پر باید رفت                        | تا دوست، در آغوش خطر باید رفت }}

{{ب| سر بر سر نیزه رفت مولا، یعنی                                |تا مقصد عاشقی به سر باید رفت! ‏‌‏‏‏<ref>در 26 دی ماه 1392 سروده شده است.‏</ref>    }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| از زنگ‌های شترها، برخاست آهنگ رفتن    |                                                      ماندند تن‌ها بی‌سر، رفتند سرهای بی‌تن ‏‌‏‏‏<ref>در خرداد ماه 1374 سروده شده است.‏</ref>    }}

{{پایان شعر}}

ظهر دهم

بر ساقه‌های ترد کودکانه‌ات

خواب همه‌ زمستان‌ها را تکان داد

ای شعله‌ور معصوم

==منابع==

==پی نوشت==

[[رده:ادبیات]]

[[رده:شاعران فارسی زبان]]

[[رده:شاعران معاصر]]