سهیل محمودی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده

| نام                    = سید حسن ثابت محمودی

| زمینه فعالیت          =

| ملیت                  =

| محل تولد                =تهران

| والدین                =   

==زندگینامه==

وی چون دارای قریحه‌ی شاعری بود آن‌گونه که خود می‌گوید مهرداد اوستا و حسین آهی او را به وادی شعر کشاندند و با فنون شعر و رموز آن آشنایش ساختند و در این رهگذر به توانایی و مهارت رسید و مجموعه‌ای نیز از اشعارش به نام‌های «دریا و غدیر» و «فصلی از عاشقانه‌ها» طبع و نشر گردید.

{{گفتاورد|اگر می‌توانستم به کار تصویری می‌پرداختم چرا که از همان روزهای کودکی دوربین را بیش از قلم و کاغذ دوست داشتم اما حافظ و افسون ناپیدای شعرش و دردمندانه‌های پروین اعتصامی با جاذبه‌اش برای جوانی که روزها با فقر بالیده بود مرا به سمت شعر کشانید.

|سهیل محمودی|سخنوران نامی معاصر ایران، ج 3، ص 1838.}}

==اشعار==

{{شعر}}

{{ب| آب نگذاشت روسیه باشی‌|آفرین باد! آفرین بر چشم  }}

{{پایان شعر}}<br />

{{شعر}}

{{ب| به خویش خواندمان خاک کربلای حسین‌|به شوق بوسه بر آن آستانه برخیزید }}  

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| دلم گرفته و شایسته‌ی ملامت نیست‌|اگر که بیش‌تر از بیش با تو صحبت کرد  }}

{{پایان شعر}}

==آثار==