شیخ عبدالسلام تربتی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

|امضا                  =

}}

==زندگینامه==

حاج شیخ عبد السّلام پس از فراغ از تحصیلات مقدّماتی به مشهد مشرّف شد و بر اثر استعداد ذاتی و هوش سرشار در چند سال توّقف در این شهر و استفاده از اساتید بزرگ، در ادب، فقه و حکمت به مراتب عالیه‌ی تحصیل نائل گردید و بر حسب معمول زمان می‌بایست به نجف اشرف عزیمت نماید. از این رو در خدمت پدر بزرگوارش که قصد تشرّف به مکّه معظّمه داشت، به آن دیار رهسپار شد. پس از مراجعت از مکه، پدرش در کربلا وفات یافت و در حائر حسینی به خاک سپرده شد. به ناچار حاج عبد السّلام بر اثر توصیه‌ی آخوند خراسانی برای سرپرستی عائله‌ی خود به خراسان مراجعت کرد و در شهر تربت به کار تنظیم شئون زندگانی می‌پرداخت.

==اشعار==

{{شعر}}

{{ب| بزم آرای قضا در کربلا|چو صلا زد عاشقان را بر بلا }}

{{ب| برق تیغش اندر آن آوردگاه‌|سوخت کوه کفر را مانند کاه  }}

{{پایان شعر}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| پرویز شب چو از بَرِ شبدیز <ref>شبدیز: نام اسب خسرو پرویز.</ref> شد فرو|زد صولجان <ref> صولجان: چوگان، عصا، عصای شاهی.</ref> عاج بر این سیمگونه گو }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| پرداخت چرخ سفله چو از کار کربلا|بر ناقه بست بار دگر بار کربلا }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| کای خاک پاک خوش تو هم آغوش ماه باش|شاه حجاز را پس از این بارگاه باش }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| این خود حسین توست که در خون شناور است|ببریده از قفا سر و صد پاره پیکر است }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| کای در بهشت دور ز غم غمگسار من|پنهان ز دیده مونس شبهای تار من }}

{{شعر}}

{{ب| ای کت به خاک تیره‌نگون سرو قامت است|برخیز و کن قیام که اینک قیامت است }}

{{ب| آوخ که دیر گشت پشیمان ز فعل خویش‌|حالی چه سود حاصلش از این ندامت است؟ }}  

{{پایان شعر}}

==منابع==

==پی نوشت==

[[رده:شاعران فارسی زبان]]

[[رده:شاعران متأخر]]