صبوری خراسانی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۳۰۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ ژوئن ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
حاجی میرزا محمد کاظم از احفاد صبوری کاشانی و برادرزاده‌ی فتحعلی خان صباست. جدّ وی در روزگار محمد شاه به خراسان آمد و صبوری در حدود سال 1259 ه. ق. در خانواده‌ای که به صنعت حریر بافی اشتغال داشتند و تازه از شهر کاشان به مشهد مقدّس هجرت کرده بودند، متولد گردید، و در آنجا نشأت یافت. محمد کاظم پس از تحصیل مقدماتی به تکمیل ادبیات فارسی و عربی و حکمت و فلسفه در نزد اساتید زمان پرداخت. از ابتدای جوانی به سرودن شعر اشتغال ورزید و در قصیده سرایی ماهر گشت. ناصر الدّین شاه قاجار وی را به لقب ملک الشعرایی آستانه‌ی رضوی مفتخر کرد. دیوان او مشتمل بر قصاید، غزل و مقطّعات می‌باشد که به طبع رسیده است. او به علت بیماری وبا در سال 1322 قمری در مشهد درگذشت.
'''صبوری خراسانی''' (1259 ه. ق.- 1322 ه. ق.) از شعرای ایرانی سده سیزده و عوایل چهاردهم و پدر محمدنقی ملک الشعرای بهار می باشد.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = صبوری خراسانی
| تصویر                  = صبوری خراسانی.jpg
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              = حاجی میرزا محمد کاظم
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            = 1259 ه. ق.
| محل تولد                = مشهدی
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              = 1322 ه. ق.
| محل مرگ                = مشهد
| علت مرگ                = بیماری وبا
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =ملک الشعرایی آستان رضوی
|بنیانگذار              =
| پیشه                  =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =محمدتقی ملک الشعرای بهار
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
 
== زندگینامه ==
حاجی میرزا محمد کاظم از احفاد صبوری کاشانی و برادرزاده‌ی فتحعلی خان صباست. جدّ وی در روزگار محمد شاه به خراسان آمد و صبوری در حدود سال 1259 ه. ق. در خانواده‌ای که به صنعت حریر بافی اشتغال داشتند و تازه از شهر کاشان به مشهد مقدّس هجرت کرده بودند، متولد گردید، و در آنجا نشأت یافت. محمد کاظم پس از تحصیل مقدماتی به تکمیل ادبیات فارسی و عربی و حکمت و فلسفه در نزد اساتید زمان پرداخت. از ابتدای جوانی به سرودن شعر اشتغال ورزید و در قصیده سرایی ماهر گشت. ناصر الدّین شاه قاجار وی را به لقب ملک الشعرایی آستانه‌ی رضوی مفتخر کرد. صبوری به اصول عقاید اسلامی و مذهب اثنا عشری بی‌اندازه پای‌بند بود، و به ائمه اطهار علیهم السّلام اخلاص می‌ورزید، چنان که اغلب قصاید او در مدح ائمه و پیشوایان دین اسلام سروده شده است.


صبوری دارای چهار پسر بود که محمد تقی ملک الشعرای بهار بزرگترین فرزند ایشان است. ملک الشعرای بهار در مقدمه‌ی گلشن صبا می‌نویسد که تخلّص پدرم از میرزا احمد صبوری کاشانی برادرزاده‌ی فتحعلی خان صبا گرفته شده است.
صبوری دارای چهار پسر بود که محمد تقی ملک الشعرای بهار بزرگترین فرزند ایشان است. ملک الشعرای بهار در مقدمه‌ی گلشن صبا می‌نویسد که تخلّص پدرم از میرزا احمد صبوری کاشانی برادرزاده‌ی فتحعلی خان صبا گرفته شده است.


صبوری به اصول عقاید اسلامی و مذهب اثنا عشری بی‌اندازه پای‌بند بود، و به ائمه اطهار علیهم السّلام اخلاص می‌ورزید، چنان که اغلب قصاید او در مدح ائمه و پیشوایان دین اسلام سروده شده است.
او به علت بیماری وبا در سال 1322 قمری در مشهد درگذشت.


صبوری در مرثیه حضرت ابا عبد اللّه الحسین (ع) دوازده بند دارد که از شاهکارهای مراثی است. <ref>لغت‌نامه دهخدا. مقدمه گلشن صبا.</ref>
صبوری در مرثیه حضرت ابا عبد اللّه الحسین (ع) دوازده بند دارد که از شاهکارهای مراثی است. <ref>لغت‌نامه دهخدا. مقدمه گلشن صبا.</ref>


== آثار ==
دیوان او مشتمل بر قصاید، غزل و مقطّعات می‌باشد که به طبع رسیده است.


'''ترکیب‌بند:'''
== اشعار ==




خط ۹۷: خط ۱۴۸:
{{ب| اگر چه هر نفس دور تو ظلم تازه‌ای دارد|بس است ای آسمان، ظلم و ستم اندازه‌ای دارد }}  
{{ب| اگر چه هر نفس دور تو ظلم تازه‌ای دارد|بس است ای آسمان، ظلم و ستم اندازه‌ای دارد }}  
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}




خط ۳۵۳: خط ۴۰۳:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


== منابع ==


 
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 999-1004.]
==منابع==
 
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 999-1004.


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۳۶۴: خط ۴۱۲:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران متأخر]]
[[رده:شاعران متأخر]]
<references />
checkuser
۲٬۳۶۳

ویرایش