۳٬۴۸۸
ویرایش
←تکیه‌سازی
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
در دورۀ قاجار، عصر شکوفایی تعزیه‌خوانی، مردم از صدر تا ذیل در ساختن تکیه یا کمک در ساختن و برپا کردن تکیه در محلات خود شوق و علاقۀ بسیار فراوان نشان می‌دادند. شیفتگان [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] پیامبر (ص) می‌کوشیدند تا با بنا کردن تکیه و وقف پاره‌ای موقوفات برای نگهداری آن، اجری دنیوی و اخروی برای خود به دست آورند و در میان سر و همسر و دوست و قوم، نامی نیک از خود به جا گذارند.<ref>بلوکباشی، «تعزیه‌خوانی در...»، 24.</ref> کنت دوگوبینو که از 1272 تا 1275ق/1855 تا 1858م در دورۀ سلطنت ناصرالدین شاه در ایران به سر می‌برده است، دربارۀ علاقۀ مردم به تکیه‌سازی و شمار بسیار تکیه‌ها در تهران می‌نویسد: شاه و هر یک از خدمتگزاران دولت و اعیان و تجار تکیه‌ای ساخته‌اند و صاحب تکیه‌ای هستند. تقدس و اجر و ثواب تکیه‌سازی آن‌چنان است که هر کس می‌کوشد برای مفاخره در این دنیا و خیر و ثواب در آخرت به این کار بپردازد.<ref>ص 339؛ نیز نک : سرنا، 179-180.</ref> در قم ساختن تکیه پیشینۀ بسیار دراز دارد و هر محل و محلۀ آن دارای تکیۀ خاص خود بوده است. از تکیه‌‌‌های قدیم و معروف آن تکیۀ امیر، سنگ سیاه، چهار مردان باغ پنبه، پنجه‌علی، چهل اختران، متولی‌باشی و چند تای دیگر است.<ref>برای شرح تکیه‌‌‌های قم و بانی آنها و چگونگی عزادارای و تعزیه‌خوانی در آنها، نک : عباسی، 68 بب .</ref> | در دورۀ قاجار، عصر شکوفایی تعزیه‌خوانی، مردم از صدر تا ذیل در ساختن تکیه یا کمک در ساختن و برپا کردن تکیه در محلات خود شوق و علاقۀ بسیار فراوان نشان می‌دادند. شیفتگان [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] پیامبر (ص) می‌کوشیدند تا با بنا کردن تکیه و وقف پاره‌ای موقوفات برای نگهداری آن، اجری دنیوی و اخروی برای خود به دست آورند و در میان سر و همسر و دوست و قوم، نامی نیک از خود به جا گذارند.<ref>بلوکباشی، «تعزیه‌خوانی در...»، 24.</ref> کنت دوگوبینو که از 1272 تا 1275ق/1855 تا 1858م در دورۀ سلطنت ناصرالدین شاه در ایران به سر می‌برده است، دربارۀ علاقۀ مردم به تکیه‌سازی و شمار بسیار تکیه‌ها در تهران می‌نویسد: شاه و هر یک از خدمتگزاران دولت و اعیان و تجار تکیه‌ای ساخته‌اند و صاحب تکیه‌ای هستند. تقدس و اجر و ثواب تکیه‌سازی آن‌چنان است که هر کس می‌کوشد برای مفاخره در این دنیا و خیر و ثواب در آخرت به این کار بپردازد.<ref>ص 339؛ نیز نک : سرنا، 179-180.</ref> در قم ساختن تکیه پیشینۀ بسیار دراز دارد و هر محل و محلۀ آن دارای تکیۀ خاص خود بوده است. از تکیه‌‌‌های قدیم و معروف آن تکیۀ امیر، سنگ سیاه، چهار مردان باغ پنبه، پنجه‌علی، چهل اختران، متولی‌باشی و چند تای دیگر است.<ref>برای شرح تکیه‌‌‌های قم و بانی آنها و چگونگی عزادارای و تعزیه‌خوانی در آنها، نک : عباسی، 68 بب .</ref> | ||
[[پرونده:Tekye mo'aven.jpg|بندانگشتی|داخل شبستان تکیۀ معاون الملک در کرمانشاه (عناصری، 84)]] | |||
در آن دوره به جز تکیه‌‌‌های شاهی و دولتی و تکیه‌‌‌های اعیانی-اشرافی، عامۀ مردم محله‌ها نیز از هر قشر و صنف در محله‌شان یک یا چند تکیه ساخته بودند. با توجه به آنچه در آمار دارالخلافۀ تهران آمده است، در 1269ق، سال‌‌های نخستین سلطنت ناصرالدین شاه، 54 باب تکیه در شهر تهران دایر بوده است. از این شمار 3 باب به نام‌‌های «تکیۀ پادشاهی»، «تکیۀ جناب صدراعظم» و «تکیۀ دریچه» در محلۀ ارک<ref>ص 48.</ref> و 51 تکیۀ دیگر در محله‌‌‌های عودلاجان، بازار، سنگلج و چال میدان قرار داشتند.<ref>برای شمار و نام تکیه‌‌‌های هر محله، نک : همان...، 124، 172، 255، 302؛ نیز بلوکباشی، «تعزیه‌خوانی در...»، 25.</ref> | در آن دوره به جز تکیه‌‌‌های شاهی و دولتی و تکیه‌‌‌های اعیانی-اشرافی، عامۀ مردم محله‌ها نیز از هر قشر و صنف در محله‌شان یک یا چند تکیه ساخته بودند. با توجه به آنچه در آمار دارالخلافۀ تهران آمده است، در 1269ق، سال‌‌های نخستین سلطنت ناصرالدین شاه، 54 باب تکیه در شهر تهران دایر بوده است. از این شمار 3 باب به نام‌‌های «تکیۀ پادشاهی»، «تکیۀ جناب صدراعظم» و «تکیۀ دریچه» در محلۀ ارک<ref>ص 48.</ref> و 51 تکیۀ دیگر در محله‌‌‌های عودلاجان، بازار، سنگلج و چال میدان قرار داشتند.<ref>برای شمار و نام تکیه‌‌‌های هر محله، نک : همان...، 124، 172، 255، 302؛ نیز بلوکباشی، «تعزیه‌خوانی در...»، 25.</ref> | ||