تکیه دولت: تفاوت میان نسخه‌ها

اگرچه تکیۀ دولت برای دورۀ خود معماری بی‌نظیری داشت، اما شکوه و شهرت آن را بیشتر باید به سبب اجرای مراسم سوگواری و تعزیه دانست که در دو نوبت بعدازظهر و شب در آن اجرا می‌شد. تماشاچیان زن پیرامون صفۀ مرکزی تکیه، و مردان پشت سر آنان روی پله‌ها قرار می‌گرفتند.<ref>معیرالممالک، مستوفی، همانجاها؛ بنجامین، 396-397؛ اوبن، 170.</ref> غرفه‌های طبقۀ اول تکیه به امرا، وزرا و دیگر بزرگان تعلق داشت. پیشکاران این افراد چندی قبل از آغاز ماه محرم به آماده کردن غرفه‌ها می‌پرداختند. آنان با انواع چلچراغ، دیوارکوب، قالیچه، شال‌های کشمیری، تابلو‌های نفیس و دیگر اشیاء گرانبها غرفه‌ها را تزیین می‌کردند.<ref>بنجامین، 383؛ معیرالممالک، 71.</ref> ایوان بزرگ تکیۀ دولت توسط شاه و با انبوهی از چلچراغ‌ها، آیینه‌‌ها و تابلو‌های مذهبی و تمثال متعلق به کاخ گلستان آراسته می‌شد.<ref>همانجا.</ref> به هنگام نمایش‌های شبانۀ تعزیه بر پلکان‌های روبه‌روی ایوان بزرگ، آیینه‌‌ها، شمعدان‌ها و دیگر وسایل روشنایی چیده می‌شد که روشنایی آن‌ها فضایی رویایی در تکیۀ دولت ایجاد می‌کرد.<ref>فوریه، همانجا؛ ذکاء، تاریخچه، همانجا.</ref>

تعزیه‌خوانی در عصر ناصری و در تکیۀ دولت به اوج شکوفایی خود نایل آمد<ref>نک: چلکوفسکی، 6.</ref>، اما پس از ناصرالدین شاه به مرور از اهمیت و شکوه آن کاسته شد<ref>بیضایی، 150.</ref> و در پی آن تکیۀ دولت رو به ویرانی نهاد؛ به گونه‌ای که در دوران سلطنت مظفرالدین شاه به سبب در خطر بودن بنای تکیه مراسم تعزیه تا 1323ق<ref>که بنا مجدداً تعمیر شد.</ref> در آن اجرا نگردید.<ref>نک: سپهر، مرآة...، 125، 244، «یادداشت‌ها»، 127.</ref> مراسم تعزیه در تکیۀ دولت تا اوایل سلطنت پهلوی اجرا می‌شد، اما شکوه و رونق دوران گذشتۀ خود را از دست داده بود.<ref>نک: هدایت، 385.</ref> در پی ممنوعیت عزاداری محرم و اجرای تعزیه در 1311ش<ref>غفاری، 148.</ref> تکیۀ دولت بیش از پیش متروک شد.

تکیۀ دولت محل وقوع رویداد‌های مهمی نیز بوده است. از جملۀ این رویداد‌ها می‌توان به جلسۀ سنجش عیار سکه در دورۀ مسئولیت امین‌الضرب بر ضرابخانه<ref>هدایت، 86.</ref>، تشیع پیکر‌های ناصرالدین شاه در 1313ق/1895م<ref>ظهیرالدوله، 35؛ سالور، 1/933.</ref> و مظفرالدین شاه در 1324ق/1906م<ref>ناظم‌الاسلام، 2/61-62؛ اوبن، 129.</ref> و برگزاری نمایشگاه امتعۀ وطنی به کوشش رضاخان سردار سپه در 1302ش<ref>امیر طهماسب، 430.</ref> اشاره کرد؛ اما مهم‌ترین رویداد تکیۀ دولت تشکیل مجلس مؤسسان در 15 آذر ماه 1304 است<ref>مستوفی، 3/ 668؛ هدایت، 369.</ref> که در طی 5 جلسه احمدشاه قاجار را از سلطنت خلع، و پادشاهی ایران را به خاندان پهلوی واگذار کرد.<ref>مستوفی، 3/671؛ نک: مکی، 3/493-586.</ref>

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/2383788 ناظم‌الاسلام کرمانی، محمد، تاریخ بیداری ایرانیان، به کوشش علی‌اکبر سعیدی سیرجانی، تهران، 1357ش]

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/5845647 هدایت، مهدیقلی، خاطرات و خطرات، تهران، 1344ش]

{{چپ‌چین}}

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/938334 Aubin, E., La Perse d'aujourd'hui, Paris, 1908;]