پرده خوانی: تفاوت میان نسخه‌ها

==حرکت==

در نگاه تطبیقی به شیوه های اجرای پرده خوانان دو نوع اجرا به چشم می‌خورد. اول اجراهایی که به داستان‌ها و مضامین عینیت می‌بخشند و دوم اجراهایی که در عینیت بخشی به متن، از حرکات تجریدی نیز برخوردارند. در نوع اول پرده خوان حدکات خود را در جهت متن سامان می‌بخشد، مرتب به شخصیت‌های پرده با دست یا عصا اشاره می‌کند، گاهی اعمال آنان را به صورت واقع گرایانه تقلید می‌کند یا نمایش می‌دهد و برای هر مفهومی که فیگوری مشخص لازم داشته باشد، یا آن را تکمیل کند مانند سلام، دعا و احترام، پرده خوان آن حالت را نشان می‌دهد. در نوع دوم علاوه بر حرکات واقع گرایانه و عینی، پرده خوان بنا به احساس درونی و ادراک خود از موضوع و شرایط اجرا ممکن است حرکاتی انجام دهد که الزاما مفهومی مشخص و عینی را دربرنگیرد. این حرکات تجریدی است و در اجرای هر پرده خوان یا حتی دو اجرای متفاوت از یک پرده خوان یکسان نیست.<ref>اردلان، حمیدرضا، مرشدان پرده خوان ایران، 1386، دفتر 2، ص 14.</ref>

اگرچه نمی‌توان مرزبندی خاص یا طبقه بندی دقیقی برای حرکات نمایشی در پرده خوانی قائل شد، این حرکات حامل مفاهیم خاص‌تراند.

این فیگورها بسته به نیاز یا نوع پرده خوانی هد پرده خوان به دو صورت عمده تجریدی و واقع گرایانه طبقه بندی می‌شوند.<ref>اردلان، حمیدرضا، مرشدان پرده خوان ایران، 1386، دفتر 4، ص 14.</ref>

پرده خوانی اغلب با آیه مقدس بسم الله الرحمن الرحیم که مأخوذ از قرآن است، آغاز می‌شود. پرده خوانان با اشعاری که در آن بسم الله الرحمن به کار رفته است، از سنت متداول ذکر نام خدا که در میان مسلمانان رایج است تبعیت می‌کنند.

*[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/8419 منبع مقاله: دائرة المعارف بزرگ اسلامی]

==منابع==