آشوب آشتیانى: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۱۹
خط ۱۱۹: خط ۱۱۹:
{{ب| اول، صلا به سلسلۀ انبیا چو داد | هریک به قدر حوصله خوردند انبیا }}
{{ب| اول، صلا به سلسلۀ انبیا چو داد | هریک به قدر حوصله خوردند انبیا }}


{{ب| نوشید پور آزر <ref>حضرت ابراهیم خلیل(ع).</ref> از آن آب آتشین | تا اوفتد در آتش نمرود، برملا }}
{{ب| نوشید پور آزر<ref>حضرت ابراهیم خلیل(ع).</ref> از آن آب آتشین | تا اوفتد در آتش نمرود، برملا }}


{{ب| ز آن باده، نوش کرد به قدرى که در درخت | از فرق تا قدم، زکریا شود دو تا }}
{{ب| ز آن باده، نوش کرد به قدرى که در درخت | از فرق تا قدم، زکریا شود دو تا }}


{{ب| نوشید از آن شراب، ذبیح اللّه <ref>حضرت اسماعیل(ع).</ref> آن قدر | کو، ناشده ذبیح به تیغ، آیدش فدا }}
{{ب| نوشید از آن شراب، ذبیح اللّه<ref>حضرت اسماعیل(ع).</ref> آن قدر | کو، ناشده ذبیح به تیغ، آیدش فدا }}


{{ب| القصه، ز انبیا و رسل هر یکى چشید | روز الست، جرعه‌اى از ساغر بلا }}
{{ب| القصه، ز انبیا و رسل هر یکى چشید | روز الست، جرعه‌اى از ساغر بلا }}
خط ۱۵۰: خط ۱۵۰:
{{ب| آخر نه مرتضى را، من نور دیده‌ام؟ | آخر نه مجتبى را، یکتا برادرم؟ }}
{{ب| آخر نه مرتضى را، من نور دیده‌ام؟ | آخر نه مجتبى را، یکتا برادرم؟ }}


{{ب| آخر نه از پیمبر و نَز <ref>مخفف نه از.</ref> مجتبى بَود | دُرّاعۀ <ref>جبۀ و جامۀ بلند.</ref> تن من و، عمامۀ سرم؟ }}
{{ب| آخر نه از پیمبر و نَز<ref>مخفف نه از.</ref> مجتبى بَود | دُرّاعۀ<ref>جبۀ و جامۀ بلند.</ref> تن من و، عمامۀ سرم؟ }}


{{ب| روح الامین به مهد مرا ذکر خواب گفت | پژمرده، خفته لیک به گهواره اصغرم! }}
{{ب| روح الامین به مهد مرا ذکر خواب گفت | پژمرده، خفته لیک به گهواره اصغرم! }}
خط ۱۵۸: خط ۱۵۸:
{{ب| آخر ترحمى بکنید اى ستمگران! | بر این لبان خشک و دو چشم ز خون ترم }}
{{ب| آخر ترحمى بکنید اى ستمگران! | بر این لبان خشک و دو چشم ز خون ترم }}


{{ب| بشکسته، بال طایرم ارچه به چنگتان | لیکن ز نسر طایر <ref>دو ستاره در آسمان قرار دارد که یکى را «نسر طائر» و دیگرى را «نسر واقع» خوانند.</ref> در رتبه برترم }}
{{ب| بشکسته، بال طایرم ارچه به چنگتان | لیکن ز نسر طایر<ref>دو ستاره در آسمان قرار دارد که یکى را «نسر طائر» و دیگرى را «نسر واقع» خوانند.</ref> در رتبه برترم }}


{{ب| نور مه و فروغ خور، از پرتو من‌ست | گرچه ز دور چرخ، سیه گشت اخترم }}
{{ب| نور مه و فروغ خور، از پرتو من‌ست | گرچه ز دور چرخ، سیه گشت اخترم }}
خط ۲۲۴: خط ۲۲۴:
{{ب| کآخر گشاى چشم و ببین کز ستیزه خصم | ره بست بر من و به رخم فتنه درگشود }}
{{ب| کآخر گشاى چشم و ببین کز ستیزه خصم | ره بست بر من و به رخم فتنه درگشود }}


{{ب| از هر که داشتم به جهان چشم یاورى | بستم کمر به کین <ref>به کینۀ من کمر بست.</ref> وز مهرم کمر گشود }}
{{ب| از هر که داشتم به جهان چشم یاورى | بستم کمر به کین<ref>به کینۀ من کمر بست.</ref> وز مهرم کمر گشود }}
 
{{ب| بگریست آن قدر که جانش توان نماند | ناچار سوى لشکر اعدا کُمَیت<ref>اسب.</ref> راند }}
{{ب| بگریست آن قدر که جانش توان نماند | ناچار سوى لشکر اعدا کُمَیت <ref>اسب.</ref> راند }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''بند هشتم'''{{شعر}}
'''بند هشتم'''{{شعر}}
خط ۲۵۱: خط ۲۵۰:
{{ب| ناگاه، ز آن میانه جبین مُبین او | چون قرص مه، شکافته از زخم سنگ شد }}
{{ب| ناگاه، ز آن میانه جبین مُبین او | چون قرص مه، شکافته از زخم سنگ شد }}


{{ب| چون تیر بو الحنوق ز نافش گذر نمود | غلتان به روى خاک ز بالاى خنگ <ref> به کسر حرف اول، به معناى اسب سفید است و در اینجا مراد، مطلق اسب مى‌باشد. ضمنا براى ضرورت شعرى باید در اینجا حرف اول را به فتحه خواند.</ref> شد }}
{{ب| چون تیر بو الحنوق ز نافش گذر نمود | غلتان به روى خاک ز بالاى خنگ<ref> به کسر حرف اول، به معناى اسب سفید است و در اینجا مراد، مطلق اسب مى‌باشد. ضمنا براى ضرورت شعرى باید در اینجا حرف اول را به فتحه خواند.</ref> شد }}


{{ب| بنهاد روى صدق به خاک هواى دوست | یعنى: گذاشت سر ز ارادت به پاى دوست }}
{{ب| بنهاد روى صدق به خاک هواى دوست | یعنى: گذاشت سر ز ارادت به پاى دوست }}
خط ۲۹۱: خط ۲۹۰:
{{ب| دار الامان دین نبى بود و، آن گروه | آتش ز راه کفر به دار الامان زدند }}
{{ب| دار الامان دین نبى بود و، آن گروه | آتش ز راه کفر به دار الامان زدند }}


{{ب| کندند از زمین چون ستون خیام را | یکباره آن ستون به سر فرقدان <ref>نام دو ستارۀ نزدیک به قطب شمالى، در فارسى به دو برادران و دو برارو موسوم است.</ref> زدند }}
{{ب| کندند از زمین چون ستون خیام را | یکباره آن ستون به سر فرقدان<ref>نام دو ستارۀ نزدیک به قطب شمالى، در فارسى به دو برادران و دو برارو موسوم است.</ref> زدند }}


{{ب| چون سوختند خیمۀ آل نبى ز کین | اندر جنان، نبى را آتش به جان زدند }}
{{ب| چون سوختند خیمۀ آل نبى ز کین | اندر جنان، نبى را آتش به جان زدند }}
خط ۴۱۶: خط ۴۱۵:
{{ب| تاب و توان حیدر و زهرا چه مى‌برى؟ | آتش به جان سید خاتم چه مى‌زنى؟! }}
{{ب| تاب و توان حیدر و زهرا چه مى‌برى؟ | آتش به جان سید خاتم چه مى‌زنى؟! }}


{{ب| بس کن! که زین مقال، دل قدسیان تپید | خوناب دل ز دیدۀ کرّوبیان چکید <ref>''تذکرۀ مدینة الادب''، محمد على مصاحبى نائینى (عبرت)، تهران، کتابخانه و موزه و مرکز اسناد مجلس شوراى اسلامى، چاپ اول، سال 1376، ج اول، ص 204 تا 207.</ref> }}  
{{ب| بس کن! که زین مقال، دل قدسیان تپید | خوناب دل ز دیدۀ کرّوبیان چکید<ref>''تذکرۀ مدینة الادب''، محمد على مصاحبى نائینى (عبرت)، تهران، کتابخانه و موزه و مرکز اسناد مجلس شوراى اسلامى، چاپ اول، سال 1376، ج اول، ص 204 تا 207.</ref> }}  
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


۳٬۴۸۸

ویرایش