۳٬۴۸۸
ویرایش
←سایر اشعار
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۹۸: | خط ۲۹۸: | ||
{{ب| تن داده بر گذشتن جان از ره وفا|سر داده بر کمند قضا با رضا حسین }} | {{ب| تن داده بر گذشتن جان از ره وفا|سر داده بر کمند قضا با رضا حسین }} | ||
{{ب| گه سر نهاد بر سر خاکستر تنور|گاهی به نیزه، گاه به تشت طلا حسین <ref>دیوان فدایی؛ ص 33.</ref> }} | {{ب| گه سر نهاد بر سر خاکستر تنور|گاهی به نیزه، گاه به تشت طلا حسین<ref>دیوان فدایی؛ ص 33.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
| خط ۳۰۵: | خط ۳۰۵: | ||
{{ب| فریاد از آن شبی که به فرداش شد شهید|سلطان دین حسین به کام دل یزید }} | {{ب| فریاد از آن شبی که به فرداش شد شهید|سلطان دین حسین به کام دل یزید }} | ||
{{ب| آه از شبی که زینب دل خسته‌ی فگار <ref> فگار: آزرده، مجروح.</ref> |دل در برش چو بِسمِل | {{ب| آه از شبی که زینب دل خسته‌ی فگار<ref> فگار: آزرده، مجروح.</ref> |دل در برش چو بِسمِل خون غرقه می‌تپید }} | ||
{{ب| آن شب ز جوش ناله دل آسمان شکافت|آن شب ز بار درد قَدِ نُه فلک خمید }} | {{ب| آن شب ز جوش ناله دل آسمان شکافت|آن شب ز بار درد قَدِ نُه فلک خمید }} | ||
{{ب| آن شب گریست زهره و شِعری گشوده مو|وز گَردِ غم به صورت مه شد کَلَف پدید <ref>کلف: هر لکه که در آفتاب و ماه دیده می‌شود. شعری؛ شعرا: نام دو ستاره است یکی شعرای شامی و دیگری شعرای یمانی. لیکن چون شعرای یمانی درخشنده‌تر و معروفتر است مراد از آن شعرای یمانی است. در شعر فارسی شعری نمودار بلندی قد و اعتلا و درخشندگی و فخر و سعادت است.</ref> }} | {{ب| آن شب گریست زهره و شِعری گشوده مو|وز گَردِ غم به صورت مه شد کَلَف پدید<ref>کلف: هر لکه که در آفتاب و ماه دیده می‌شود. شعری؛ شعرا: نام دو ستاره است یکی شعرای شامی و دیگری شعرای یمانی. لیکن چون شعرای یمانی درخشنده‌تر و معروفتر است مراد از آن شعرای یمانی است. در شعر فارسی شعری نمودار بلندی قد و اعتلا و درخشندگی و فخر و سعادت است.</ref> }} | ||
{{ب| آن شام شد ز پرده‌ی ظلمت سیاه‌پوش|وان صبح از سفیده گریبان خود درید }} | {{ب| آن شام شد ز پرده‌ی ظلمت سیاه‌پوش|وان صبح از سفیده گریبان خود درید }} | ||
| خط ۳۱۹: | خط ۳۱۹: | ||
{{ب| از راه کینه تیغ بر آل نبی کشند|خواهند با ستیزه سرم را ز تن بُرید }} | {{ب| از راه کینه تیغ بر آل نبی کشند|خواهند با ستیزه سرم را ز تن بُرید }} | ||
{{ب| گر من غریق لُجّه‌ی <ref>لُجّه: عمیقترین جای دریا، ژرف‌ترین قسمت آب.</ref> اندوه و غم شدم|باری شما تمام از این ورطه پا کشید }} | {{ب| گر من غریق لُجّه‌ی<ref>لُجّه: عمیقترین جای دریا، ژرف‌ترین قسمت آب.</ref> اندوه و غم شدم|باری شما تمام از این ورطه پا کشید }} | ||
{{ب| مقصود این گروه به قتل من است و بس|اکنون اجازت است که از من جدا شوید }} | {{ب| مقصود این گروه به قتل من است و بس|اکنون اجازت است که از من جدا شوید }} | ||
| خط ۳۲۵: | خط ۳۲۵: | ||
{{ب| اینک که شب رسیده و تاریک شد جهان|زین دشتِ فتنه‌خیز به سوی وطن روید }} | {{ب| اینک که شب رسیده و تاریک شد جهان|زین دشتِ فتنه‌خیز به سوی وطن روید }} | ||
{{ب| تابَد عَلَی الصّباح <ref>علی الصّباح: صبحگاه، بامدادان.</ref> چو از مشرق آفتاب|تنها من و سپاه به خون تشنه‌ی یزید }} | {{ب| تابَد عَلَی الصّباح<ref>علی الصّباح: صبحگاه، بامدادان.</ref> چو از مشرق آفتاب|تنها من و سپاه به خون تشنه‌ی یزید }} | ||
{{ب| از شه چو این ترانه شنیدند سروران|گفتند کای ستوده تو را ایزد مجید }} | {{ب| از شه چو این ترانه شنیدند سروران|گفتند کای ستوده تو را ایزد مجید }} | ||
| خط ۳۴۹: | خط ۳۴۹: | ||
{{ب| عیش من امشب است که دانم شب دگر|اندر کنار حور همی خواهم آرمید }} | {{ب| عیش من امشب است که دانم شب دگر|اندر کنار حور همی خواهم آرمید }} | ||
{{ب| باشد سزا که از غم نوباوه‌ی نبی|گویند دوستان علی در چنین شبی <ref>دیوان فدایی؛ ص 45.</ref> }} | {{ب| باشد سزا که از غم نوباوه‌ی نبی|گویند دوستان علی در چنین شبی<ref>دیوان فدایی؛ ص 45.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
| خط ۳۸۰: | خط ۳۸۰: | ||
{{ب| گفتا شه شهید بود توبه‌ات قبول|غمگین مشو که هست خدا غافر الخطا }} | {{ب| گفتا شه شهید بود توبه‌ات قبول|غمگین مشو که هست خدا غافر الخطا }} | ||
{{ب| وانگه به اذن سرور دین، حُرّ شیردل|انگیخت خِنگ <ref>خِنگ: اسب سفید موی، اسب سفید رنگ، اسب ابلق.</ref> جانب میدان اشقیا }} | {{ب| وانگه به اذن سرور دین، حُرّ شیردل|انگیخت خِنگ<ref>خِنگ: اسب سفید موی، اسب سفید رنگ، اسب ابلق.</ref> جانب میدان اشقیا }} | ||
{{ب| آن شیر دل فکند چهل تن به روی خاک|ناگه در آن میانه یکی شومِ ناروا }} | {{ب| آن شیر دل فکند چهل تن به روی خاک|ناگه در آن میانه یکی شومِ ناروا }} | ||
| خط ۳۸۸: | خط ۳۸۸: | ||
{{ب| آهی ز دل کشید که أدرکنی یا حسین!|آمد به سوی مقتل او شاه کربلا }} | {{ب| آهی ز دل کشید که أدرکنی یا حسین!|آمد به سوی مقتل او شاه کربلا }} | ||
{{ب| دستی به روی صورت آن غرقه‌خون کشید|گفتی ز روی لطف که یا حُرّ مَرحبا <ref>دیوان فدایی؛ ص 53.</ref> }} | {{ب| دستی به روی صورت آن غرقه‌خون کشید|گفتی ز روی لطف که یا حُرّ مَرحبا<ref>دیوان فدایی؛ ص 53.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
| خط ۴۰۲: | خط ۴۰۲: | ||
{{ب| سروی به سر درآمد و سرداد بر سنان|نخلی ز پا فتاد و کشید از میانه پا }} | {{ب| سروی به سر درآمد و سرداد بر سنان|نخلی ز پا فتاد و کشید از میانه پا }} | ||
{{ب| بس لاله‌ها که از چمن جعفر و عقیل|بر باد رفت از ستم صَرصَر <ref>صرصر: باد سخت و سرد.</ref> جفا }} | {{ب| بس لاله‌ها که از چمن جعفر و عقیل|بر باد رفت از ستم صَرصَر<ref>صرصر: باد سخت و سرد.</ref> جفا }} | ||
{{ب| کردند سربه‌سر همه آن سروران دهر|سرها برای سرور دنیا و دین فدا }} | {{ب| کردند سربه‌سر همه آن سروران دهر|سرها برای سرور دنیا و دین فدا }} | ||
| خط ۴۰۸: | خط ۴۰۸: | ||
{{ب| از خون سرخ تازه جوانان سبز خط|در بوستان «ماریه» رویید لاله‌ها }} | {{ب| از خون سرخ تازه جوانان سبز خط|در بوستان «ماریه» رویید لاله‌ها }} | ||
{{ب| باشد عجب که باز برون آورد گیاه|خاکی که ریختند در او خون بی‌گناه <ref>دیوان فدایی؛ ص 57.</ref> }} | {{ب| باشد عجب که باز برون آورد گیاه|خاکی که ریختند در او خون بی‌گناه<ref>دیوان فدایی؛ ص 57.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| لب تشنه‌ای، شکسته دلی، خسته پیکری|وا مانده‌ای، اسیر غمی، درد پروری }} | {{ب| لب تشنه‌ای، شکسته دلی، خسته پیکری|وا مانده‌ای، اسیر غمی، درد پروری }} | ||
| خط ۴۲۱: | خط ۴۲۲: | ||
{{ب| گفتا دگر کی است که یاری کند به ما؟|از هیچ سو جواب نیامد ز یاوری }} | {{ب| گفتا دگر کی است که یاری کند به ما؟|از هیچ سو جواب نیامد ز یاوری }} | ||
{{ب| نه لشکر و سپاه نه یار و نه دادخواه|نه قاسم و نه عون و نه عباس و اکبری <ref> همان؛ ص 66.</ref> }} | {{ب| نه لشکر و سپاه نه یار و نه دادخواه|نه قاسم و نه عون و نه عباس و اکبری<ref> همان؛ ص 66.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| آه از دمی که با تن تنها شه بشر|سلطان دهر و خسرو بحر و خدیو بر }} | {{ب| آه از دمی که با تن تنها شه بشر|سلطان دهر و خسرو بحر و خدیو بر }} | ||
| خط ۴۴۸: | خط ۴۵۰: | ||
{{ب| کس همدمش نبود به غیر از دَم خدنگ|کس در غمش نسوخت مگر آه شعله‌ور }} | {{ب| کس همدمش نبود به غیر از دَم خدنگ|کس در غمش نسوخت مگر آه شعله‌ور }} | ||
{{ب| بر تشنگیش تیغ نکرد آب خود دریغ|کس مهربان نبود بر آن تشنه لب چو تیغ <ref>همان؛ ص 68.</ref> }} | {{ب| بر تشنگیش تیغ نکرد آب خود دریغ|کس مهربان نبود بر آن تشنه لب چو تیغ<ref>همان؛ ص 68.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
| خط ۴۸۳: | خط ۴۸۵: | ||
{{ب| طوقِ رضا و رشته‌ی تسلیم شد همی|بند گران به گردنِ زین العباد او }} | {{ب| طوقِ رضا و رشته‌ی تسلیم شد همی|بند گران به گردنِ زین العباد او }} | ||
{{ب| هرکس که در دیار محبت گذر کند|باید نخست ترکِ دل و جان و سر کند <ref>همان؛ ص 110 و 111.</ref> }} | {{ب| هرکس که در دیار محبت گذر کند|باید نخست ترکِ دل و جان و سر کند<ref>همان؛ ص 110 و 111.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
| خط ۵۱۳: | خط ۵۱۵: | ||
{{ب| پروانه شد به شمع مزار تو جبرئیل|زیرا که داشت بال و پری در هوای تو }} | {{ب| پروانه شد به شمع مزار تو جبرئیل|زیرا که داشت بال و پری در هوای تو }} | ||
{{ب| مقراض <ref> مقراض: قیچی.</ref> چون به شمع نهد خادمِ درت|ترسم شود بریده پرش بی‌رضای تو }} | {{ب| مقراض<ref> مقراض: قیچی.</ref> چون به شمع نهد خادمِ درت|ترسم شود بریده پرش بی‌رضای تو }} | ||
{{ب| جنبانده است مهد تو را آن امین وحی|خوانده‌ست لا الهَ گهِ لای لای تو }} | {{ب| جنبانده است مهد تو را آن امین وحی|خوانده‌ست لا الهَ گهِ لای لای تو }} | ||
| خط ۵۱۹: | خط ۵۲۱: | ||
{{ب| جاروب آستان تو پرّ ملایک است|در چشم حور سرمه، غبار سرای تو }} | {{ب| جاروب آستان تو پرّ ملایک است|در چشم حور سرمه، غبار سرای تو }} | ||
{{ب| شاها فدائیان تو را من فداییم|ای صد هزار همچو «فدایی» فدای تو <ref>همان؛ ص 154.</ref> }} | {{ب| شاها فدائیان تو را من فداییم|ای صد هزار همچو «فدایی» فدای تو<ref>همان؛ ص 154.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
| خط ۵۶۰: | خط ۵۶۲: | ||
{{ب| از هر کریم و عالی و هم عالم و شریف|او اکرام است و اشرف و اعلا و اعلم است }} | {{ب| از هر کریم و عالی و هم عالم و شریف|او اکرام است و اشرف و اعلا و اعلم است }} | ||
{{ب| چرخ سخا و اختر گردون نیِّرین|مهر سپهر حیدر و خیر النسا حسین <ref>همان؛ ص 159.</ref> }} | {{ب| چرخ سخا و اختر گردون نیِّرین|مهر سپهر حیدر و خیر النسا حسین<ref>همان؛ ص 159.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||