فدایى مازندرانى: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱٬۵۳۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۱۹
خط ۲۸۱: خط ۲۸۱:
===سایر اشعار===
===سایر اشعار===


'''نعت حسین (ع):'''
==== نعت حسین (ع) ====
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| رخشنده گوهر صدف مصطفی، حسین‌|تابنده اختر فلک مرتضی، حسین  }}
{{ب| رخشنده گوهر صدف مصطفی، حسین‌|تابنده اختر فلک مرتضی، حسین  }}
خط ۳۰۲: خط ۳۰۲:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
==== ''' شب عاشورا''' ====
'''شب عاشورا:'''
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| فریاد از آن شبی که به فرداش شد شهید|سلطان دین حسین به کام دل یزید }}
{{ب| فریاد از آن شبی که به فرداش شد شهید|سلطان دین حسین به کام دل یزید }}
خط ۳۵۴: خط ۳۵۳:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
==== ''' توبه حرّ''' ====
'''توبه حرّ:'''
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| بستند صف به عرصه‌ی میدان چو اشقیا|غُرّید طبل جنگ و غریوید کرّنا  }}
{{ب| بستند صف به عرصه‌ی میدان چو اشقیا|غُرّید طبل جنگ و غریوید کرّنا  }}
خط ۴۱۴: خط ۴۱۲:
{{ب| باشد عجب که باز برون آورد گیاه‌|خاکی که ریختند در او خون بی‌گناه <ref>دیوان فدایی؛ ص 57.</ref> }}  
{{ب| باشد عجب که باز برون آورد گیاه‌|خاکی که ریختند در او خون بی‌گناه <ref>دیوان فدایی؛ ص 57.</ref> }}  
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
{| class="" style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> شد نوبت قتال چو بر آل مصطفی‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">پیراهن صبوری افلاک شد قبا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> جوش وُحوش زلزله افکند بر زمین‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">شورِ طیور غلغله انداخت بر هوا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> از دیده‌ی ثوابت و سیّاره خون چکید</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">پشتِ سپهر گشت ز بار الَم دو تا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> از تند بادِ حادثه در گلشن بتول‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">وز تیشه‌ی ستیزه به گلزار مرتضی  </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> سروی به سر درآمد و سرداد بر سنان‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">نخلی ز پا فتاد و کشید از میانه پا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بس لاله‌ها که از چمن جعفر و عقیل‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">بر باد رفت از ستم صَرصَر <ref>صرصر: باد سخت و سرد.</ref> جفا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> کردند سربه‌سر همه آن سروران دهر</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">سرها برای سرور دنیا و دین فدا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> از خون سرخ تازه جوانان سبز خط</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">در بوستان «ماریه» رویید لاله‌ها </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> باشد عجب که باز برون آورد گیاه‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">خاکی که ریختند در او خون بی‌گناه <ref>دیوان فدایی؛ ص 57.</ref> </span>
|}




خط ۴۲۹: خط ۴۶۴:
{{ب| نه لشکر و سپاه نه یار و نه دادخواه‌|نه قاسم و نه عون و نه عباس و اکبری <ref> همان؛ ص 66.</ref> }}
{{ب| نه لشکر و سپاه نه یار و نه دادخواه‌|نه قاسم و نه عون و نه عباس و اکبری <ref> همان؛ ص 66.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
{| class="" style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> لب تشنه‌ای، شکسته دلی، خسته پیکری‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">وامانده‌ای، اسیر غمی، درد پروری </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> با غم سرشته‌ای، ز سر و جان گذشته‌ای‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">مظلوم سروری، شهِ بی‌خیل و لشکری </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> محصور اهل کینه و ممنوع آب و نان‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">فرّخ شهی، مَلَک خَدَمی، چرخ چاکری </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> تنها چو مانده در صف میدان کربلا</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">با حلق خشک و چشم تر و گونه‌ی زری </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گفتا دگر کی است که یاری کند به ما؟</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">از هیچ سو جواب نیامد ز یاوری </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نه لشکر و سپاه نه یار و نه دادخواه‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">نه قاسم و نه عون و نه عباس و اکبری <ref> همان؛ ص 66.</ref> </span>
|}




خط ۴۵۸: خط ۵۱۸:
{{ب| بر تشنگیش تیغ نکرد آب خود دریغ‌|کس مهربان نبود بر آن تشنه لب چو تیغ <ref>همان؛ ص 68.</ref> }}  
{{ب| بر تشنگیش تیغ نکرد آب خود دریغ‌|کس مهربان نبود بر آن تشنه لب چو تیغ <ref>همان؛ ص 68.</ref> }}  
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۴۹۳: خط ۵۵۲:
{{ب| هرکس که در دیار محبت گذر کند|باید نخست ترکِ دل و جان و سر کند <ref>همان؛ ص 110 و 111.</ref> }}   
{{ب| هرکس که در دیار محبت گذر کند|باید نخست ترکِ دل و جان و سر کند <ref>همان؛ ص 110 و 111.</ref> }}   
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
{| class="" style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> رمزی است از رموز محبّت بلای او</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">شرطی است از شروط ولا، ابتلای او </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> این شرط ظاهر است و به تصدیق این سخن‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">برهان قاطعی است «بَلا لِلْولای» او </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نمرود را حواله بکردند، دردسر</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">زیرا که او نداشت سری در هوای او </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> پروانه‌سان، خلیل در آتش فکند تن‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">پروانه‌اش ز ذبح پسر در منای او </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> احمد شنیده‌ای که به دشت احد نمود</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">دندان به پیش سنگ سپر، در رضای او </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> سر مرتضی، به پای سر سجده‌اش گذاشت‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">بر سر گذاشت جام بلا، مجتبای او </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> پس خسرو دیار بلا، شاه دین حسین‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">آمد قتیل معرکه‌ی کربلای او </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> تا تشنگان ز چشمه‌ی کوثر چشاند آب‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">لب تشنه جان سپرد به راه وفای او </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> این فخر بس به آن شهِ لب تشنه کز وفا</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">او کشته خواست و خدا خونبهای او </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> او کشتی نجات و جهان، بحر پر ز شور</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">توفیق بادِ شرطه، خدا ناخدای او </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> مردانه دست از پی آن کارزار داد</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">عبّاس آن برادر صاحب لوای او </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> اندر منای کعبه‌ی کوی وفای یار</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">آمد ذبیح، اکبر گلگون قبای او </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> ناشسته لب ز شیر، ز تیر بلا چو شیر</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">پروا نکرد اصغر شیرین لقای او </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> استادگی نموده به پای رضای دوست‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">از پا فتاد قاسم پا در حنای او </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> طوقِ رضا و رشته‌ی تسلیم شد همی‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">بند گران به گردنِ زین العباد او </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> هرکس که در دیار محبت گذر کند</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">باید نخست ترکِ دل و جان و سر کند <ref>همان؛ ص 110 و 111.</ref> </span> 
|}




خط ۵۳۰: خط ۶۵۴:
{{ب| شاها فدائیان تو را من فداییم‌|ای صد هزار همچو «فدایی» فدای تو <ref>همان؛ ص 154.</ref> }}
{{ب| شاها فدائیان تو را من فداییم‌|ای صد هزار همچو «فدایی» فدای تو <ref>همان؛ ص 154.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۵۷۱: خط ۶۹۴:
{{ب| چرخ سخا و اختر گردون نیِّرین‌|مهر سپهر حیدر و خیر النسا حسین <ref>همان؛ ص 159.</ref> }}
{{ب| چرخ سخا و اختر گردون نیِّرین‌|مهر سپهر حیدر و خیر النسا حسین <ref>همان؛ ص 159.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
 
{| class="" style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> پرسیدم از هلال که قدّت چرا خم است؟</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">گفتا خمیدن قدّم از بار ماتم است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گفتم به چرخ بهر چه پوشیده‌ای کبود؟</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">آهی کشید و گفت که ماه محرّم است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گفتم که ای سپهر بگو کاین عزای کیست؟</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">گفتا عزای اشرف اولاد آدم است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گفتم به دل که بهر چه‌ای لَختِ خون چنین‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">وز خون برای کیست که چشم تو پر نم است؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> این ابر از برای چه برگو که در هواست‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">و این شور در هوای که برگو که دریَم است؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> این صوت ناله است و یا صور رستخیز</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">این شور محشر است و یا جوش ماتم است؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گفتا نه آگهی که دمیده مه عزا</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">همدم به آه سینه و دل خود همه دم است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> یک دم به کار باش وز مژگان بریز دم‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">مهلت روا مدار که فرصت همین دم است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> ماه عزا و ماتم شاهی است کز غمش‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">غم‌ها تمام در دل و دل جمله در غم است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> این ماتم شهی‌ست که شرح مصیبتش‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">نی در توان کِلک و نه در قوّه‌ی فم است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> در وصف ذات قدسی او عقل واله است‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">در شرح مدح حضرت او نطق ابکم است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> آن شمع جمع اهل جنان کز مصیبتش‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">گیسوی حور جمله پریشان و درهم است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بنگر که از کشیدن بار عزای او</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">پشت فلک به سان کمان راستی خم است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> باشد اگر چه ماتم یحیی بسی عظیم‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">لیکن غمش ز محنت یحیی بس اعظم است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> او موسی است طور لقایش به کربلاست‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">او عیسی است مادر او به ز مریم است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> دل‌ها برای اوست که اندر تپیدن است‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">دریا ز شور اوست که اندر تلاطم است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> او نور چشم احمد و فرزند مرتضاست‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">او عالم لدنّی و سلطان عالم است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> از هر کریم و عالی و هم عالم و شریف‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">او اکرام است و اشرف و اعلا و اعلم است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چرخ سخا و اختر گردون نیِّرین‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">مهر سپهر حیدر و خیر النسا حسین <ref>همان؛ ص 159.</ref> </span>
|}
<br />
==منابع==
==منابع==


۳٬۴۸۸

ویرایش