سلطانى کلهر کرمانشاهى: تفاوت میان نسخه‌ها

سلطانى علاوه بر اشرافى که بر دواوین شعرا، فنون ادبى و دقایقى کلامى داشته، از طبع بسیار توانایى نیز برخوردار بوده و به شیوۀ متقدمین طبع‌آزمایى مى‌کرده و طبعش بیشتر به سبک خراسانى متمایل بوده است. محضر او براى شعراى هم‌عصرش مغتنم و وجودش انجمن‌افروز اهل ادب بوده است و مسلما منظومه‌هاى شیواى عاشورایى او با تأثیرات دامنه‌دارى در شعرایى که با او معاصر بوده‌اند، همراه بوده است.{{ستون شروع}}

 

1.ضیاء الفرقدین: مثنوى در بحر رمل در حدود 5 هزار بیت در مصیبت سید الشهداء حسین بن على(ع).

 

2.حدیقة الاعجاز: مثنوى در بحر خفیف مشتمل بر مناقب حضرت مولا على(ع).

 

3.هفت اورنگ: مثنوى در بحر خفیف در حدود 5 هزار بیت شامل هفت مجلس بهرام‌گور.

 

4.قصۀ عجیب و غریب: در داستان هزار و یکشب در حدود 9 هزار بیت در بحر تقارب.

 

5.غزلیات، مثنویات و مراثى.

 

6.مثنوى مینوسر: در ذکر مصیبت امام حسین در بحر تقارب.

 

7.لیلى و مجنون: به طرز نظامى و امیر خسرو.

 

8.دیوان قصاید: در حدود بیست و پنج هزار بیت.

 

9.گلستان مراد: در مدایح دولتمردان.

 

10.بحر البکاء: در سوگ سرور آزادگان جهان حسین بن على(ع).

 

11.بدایع الوقایع: در تاریخ وقایع جهان.

 

12.طراز البیان: ترجمۀ تاریخ ابن خلّکان.

 

13.درّة السلطانیه: در تاریخ آل عثمان.

 

14.تصحیح دیوان امیر معزى.

 

15.مناقب حسامیه: در تاریخ حکومت کرمانشاه و کردستان.

 

16.قصاید سلطانیه: که به سال 1337 ه.ق به چاپ رسیده.

 

 

نجات الثقلین فى مقتل الحسین، مثنوى تمثال البدیع به وزن مخزن الاسرار، شکرستان به وزن حدیقه، مثنوى نور الیقین بر وزن رمل، رسالۀ باغستان به شیوۀ گلستان، کتابى در شرح لغات و اشعار فارسى موسوم به گنج‌بادآور، کتابى در قواعد قافیه و عروض. تذکرۀ موسوم به مطلع شعرى در ذکر اشعار معاصرین. <ref>''حدیقة الشعراء''، ج اول، ص 800.</ref>