۳٬۴۸۸
ویرایش
←برگزیده آثار عاشورایى
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
====سه رباعى==== | ====سه رباعى==== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| اى سیف خدا!شهید سرمستِ خدا! | وى هست خدا!فانى در هستِ خدا! }} | {{ب| اى سیف خدا! شهید سرمستِ خدا! | وى هست خدا! فانى در هستِ خدا! }} | ||
{{ب| ما را به یکى شفاعت از دست مده | اى دست خدا!اى پسرِ دستِ خدا! }} | {{ب| ما را به یکى شفاعت از دست مده | اى دست خدا! اى پسرِ دستِ خدا! }} | ||
{{ب| اى چشم خدا!جمال بیچون خدا! | اى گنج خدا و دُرِّ مخزون خدا! }} | {{ب| اى چشم خدا! جمال بیچون خدا! | اى گنج خدا و دُرِّ مخزون خدا! }} | ||
{{ب| غلتان شدنت به خون جگر خونم کرد | اى خون خدا!اى پسر خون خدا! <ref> | {{ب| غلتان شدنت به خون جگر خونم کرد | اى خون خدا! اى پسر خون خدا! <ref>همان، ص 235.</ref> }} | ||
{{ب| مردى که حَسن خُلق و حسین آیین است | با هستى خویشتن مدامش کین است }} | {{ب| مردى که حَسن خُلق و حسین آیین است | با هستى خویشتن مدامش کین است }} | ||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
{{ب| در خم طرّۀ اکبر دل لیلا مى‌گفت: | سفرم جانب شام و وطنم در چین است }} | {{ب| در خم طرّۀ اکبر دل لیلا مى‌گفت: | سفرم جانب شام و وطنم در چین است }} | ||
{{ب| دخترى را به که گویم که سر نعش پدر | تسلیت:سیلى شمر | {{ب| دخترى را به که گویم که سر نعش پدر | تسلیت: سیلى شمر و، سرِ نى: تسکین است }} | ||
{{ب| مى‌کشد غیرت دینم که بگویم به امم: | این جفا بر نبى از امّت بى‌تمکین است }} | {{ب| مى‌کشد غیرت دینم که بگویم به امم: | این جفا بر نبى از امّت بى‌تمکین است }} | ||
{{ب| گر | {{ب| گر «فؤاد» از غم عشق تو غنى شد چه عجب؟ | عشقِ سلطانِ غنى گنج دل مسکین است <ref>همان، ص 62 و 63.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
====در منقبت و مرثیت سید الشهداء (علیه السلام)==== | ====در منقبت و مرثیت سید الشهداء (علیه السلام)==== | ||
| خط ۱۲۶: | خط ۱۲۶: | ||
{{ب| زنده در هردو جهان نیست به جز کشته دوست | کشته‌ام کشته او را که جهان زنده به اوست }} | {{ب| زنده در هردو جهان نیست به جز کشته دوست | کشته‌ام کشته او را که جهان زنده به اوست }} | ||
{{ب| از درِ دوست | {{ب| از درِ دوست درآ، جلوه‌گه دوست ببین | که رخ دوست نبینى مگر از دیده دوست }} | ||
{{ب| خضر ما تشنه دریا شد و ما تشنه وى | وین زلال از دل دریاست که ما را به سبوست }} | {{ب| خضر ما تشنه دریا شد و ما تشنه وى | وین زلال از دل دریاست که ما را به سبوست }} | ||
| خط ۱۳۲: | خط ۱۳۲: | ||
{{ب| گفتم از سرّ دهانش به لب آرم سخنى | حکمتش بست زبانم که درین سرّ مگوست }} | {{ب| گفتم از سرّ دهانش به لب آرم سخنى | حکمتش بست زبانم که درین سرّ مگوست }} | ||
{{ب| | {{ب| چشمه‌ها، چشم مرا هر سر مو از غم توست | اى که در باغ تنت چشمه خون هر سر موست }} | ||
{{ب| بر سر کوى تو بازى سر و جان باختن است | آن چه بازى است در آخر همه بر این سر کوست }} | {{ب| بر سر کوى تو بازى سر و جان باختن است | آن چه بازى است در آخر همه بر این سر کوست }} | ||
{{ب| ما که باشیم که در پاى تو از جان گذریم | | {{ب| ما که باشیم که در پاى تو از جان گذریم | که اولیا را سر و دل در خم چوگان تو، گوست }} | ||
{{ب| پیش ما از همه سو قبله به جز روى تو نیست | وجهِ اللّهى و روى تو عیان از همه سوست }} | {{ب| پیش ما از همه سو قبله به جز روى تو نیست | وجهِ اللّهى و روى تو عیان از همه سوست }} | ||
{{ب| چهرۀ نغز تو در پردۀ مغز من | {{ب| چهرۀ نغز تو در پردۀ مغز من و، من | مى‌درم پوست که مغز آمده در پردۀ پوست }} | ||
{{ب| تیرباران چو تنت از همه سو گشت حسین | سوى حق روى دولت از همه و از همه سوست }} | {{ب| تیرباران چو تنت از همه سو گشت حسین | سوى حق روى دولت از همه و از همه سوست }} | ||
| خط ۱۴۸: | خط ۱۴۸: | ||
{{ب| سجده بر خاک تو شایسته بود وقت نماز | اى که از خون جبینت به جبین آب وضوست }} | {{ب| سجده بر خاک تو شایسته بود وقت نماز | اى که از خون جبینت به جبین آب وضوست }} | ||
{{ب| هر کریمى نشود کشته بر آزادى خلق | جز تو اى زنده!که جود و کرمت عادت و خوست }} | {{ب| هر کریمى نشود کشته بر آزادى خلق | جز تو اى زنده! که جود و کرمت عادت و خوست }} | ||
{{ب| بر لب خشک تو جیحون رود از چشم ترم | هر کجا رهگذرم بر لب بحر و لب جوست }} | {{ب| بر لب خشک تو جیحون رود از چشم ترم | هر کجا رهگذرم بر لب بحر و لب جوست }} | ||
| خط ۱۵۸: | خط ۱۵۸: | ||
{{ب| ناوکم بر دهن آید که نگویم به کسى | اصغرت را ز کمان تیر سه پهلو به گلوست }} | {{ب| ناوکم بر دهن آید که نگویم به کسى | اصغرت را ز کمان تیر سه پهلو به گلوست }} | ||
{{ب| تیغ فولاد کجا روى لطیف تو کجا؟ | دل بر | {{ب| تیغ فولاد کجا روى لطیف تو کجا؟ | دل بر این روى نگرید اگر از آهن و روست <ref>همان، ص 58 و 59.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
====فى ثناء الحسین (علیه السلام)==== | ====فى ثناء الحسین (علیه السلام)==== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| قامتت را چو قضا بهر شهادت آراست | با قضا گفت مشیّت که:قیامت برخاست }} | {{ب| قامتت را چو قضا بهر شهادت آراست | با قضا گفت مشیّت که: قیامت برخاست }} | ||
{{ب| راستى شور قیامت ز قیامت <ref>قیام تو.</ref> خبرى است | بنگرد زاهد کج‌بین اگر از دیدۀ راست }} | {{ب| راستى شور قیامت ز قیامت <ref>قیام تو.</ref> خبرى است | بنگرد زاهد کج‌بین اگر از دیدۀ راست }} | ||
| خط ۱۷۰: | خط ۱۷۰: | ||
{{ب| هرطرف مى‌نگرم روى دلم جانب توست | عارفم بیت خدا را که دلم قبله نماست }} | {{ب| هرطرف مى‌نگرم روى دلم جانب توست | عارفم بیت خدا را که دلم قبله نماست }} | ||
{{ب| زنده در قبر دل ما بدن کشتۀ توست | جان مایى و تو را قبر-حقیقت-دل ماست }} | {{ب| زنده در قبر دل ما بدن کشتۀ توست | جان مایى و تو را قبر -حقیقت- دل ماست }} | ||
{{ب| دشمنت کشت ولى نور تو خاموش نگشت | آرى آن جلوه که فانى نشود نور خداست }} | {{ب| دشمنت کشت ولى نور تو خاموش نگشت | آرى آن جلوه که فانى نشود نور خداست }} | ||
{{ب| بیرق سلطنت افتاد کیان را ز کیان | | {{ب| بیرق سلطنت افتاد کیان را ز کیان | سلطنت، سلطنت توست که پاینده لواست }} | ||
{{ب| نه بقا کرد | {{ب| نه بقا کرد ستمگر، نه به جا ماند ستم | ظالم از دست شد و پایه مظلوم به جاست }} | ||
{{ب| زنده | {{ب| زنده را، زنده نخوانند که مرگ از پى اوست | بلکه زنده است شهیدى که حیاتش ز قفاست }} | ||
{{ب| دولت آن یافت که در پاى تو سر داد ولى | این قبا راست نه بر قامت هر بى‌سروپاست }} | {{ب| دولت آن یافت که در پاى تو سر داد ولى | این قبا راست نه بر قامت هر بى‌سروپاست }} | ||
| خط ۱۸۸: | خط ۱۸۸: | ||
{{ب| از خودى خواست خدا نقش تو را محو کند | خواست چون روى تو را آینه بر طلعت خواست }} | {{ب| از خودى خواست خدا نقش تو را محو کند | خواست چون روى تو را آینه بر طلعت خواست }} | ||
{{ب| تا ندا کرد ولاى تو در اقلیم الست | بهر لبّیکِ | {{ب| تا ندا کرد ولاى تو در اقلیم الست | بهر لبّیکِ ندایت، دو جهان پر ز صداست }} | ||
{{ب| رفت بر عرشه نى تا سرت اى عرش خدا | کرسى و لوح و قلم بهر عزاى تو به پاست }} | {{ب| رفت بر عرشه نى تا سرت اى عرش خدا | کرسى و لوح و قلم بهر عزاى تو به پاست }} | ||
{{ب| مُنکسِف گشت چو خورشید حقیقت به جمال | گر بگریند ز | {{ب| مُنکسِف گشت چو خورشید حقیقت به جمال | گر بگریند ز غم، دیدۀ ذرّات رواست }} | ||
{{ب| گریه بر زخم تنت چون نکند چشم | {{ب| گریه بر زخم تنت چون نکند چشم «فؤاد»؟ | اى شه تشنه که بر زخم تنت گریه دواست <ref>همان، ص 60 و 61.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||