۳٬۴۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام اصلی = | | نام اصلی = | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت =شعر و ادبیات | ||
| ملیت = | | ملیت =ایرانی | ||
| تاریخ تولد =1307 | | تاریخ تولد =1307 | ||
| محل تولد = | | محل تولد =کاشان | ||
| والدین = | | والدین =نظام الدین آل یاسین از علما و روحانیون کاشان | ||
| تاریخ مرگ = | | تاریخ مرگ = | ||
| محل مرگ = | | محل مرگ = | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
سید رضا آل یاسین متخلّص به «همایون» در سال 1307 ه. ش در شهر کاشان متولد شد. پدرش مرحوم نظام الدین آل یاسین از علما و روحانیون کاشان بود. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه به استخدام بانک ملی درآمد و مشغول خدمت شد. | سید رضا آل یاسین متخلّص به «همایون» در سال 1307 ه. ش در شهر کاشان متولد شد. پدرش مرحوم نظام الدین آل یاسین از علما و روحانیون کاشان بود. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه به استخدام بانک ملی درآمد و مشغول خدمت شد. وی دارای 6 فرزند است که دو نفر از دخترانش شاعره‌اند. <ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 5، ص 3937.</ref> | ||
همایون از سال 1318 شمسی به شعر و شاعری پرداخت و آثارش در روزنامه‌ی محلی کاشان به چاپ رسید. وی از سال 1325 تا 1342 صفحه‌ی ادبی روزنامه‌ی شفق کاشان را می‌نوشت که علاقمندان بسیاری یافت. | ==آثار== | ||
همایون از سال 1318 شمسی به شعر و شاعری پرداخت و آثارش در روزنامه‌ی محلی کاشان به چاپ رسید. وی از سال 1325 تا 1342 صفحه‌ی ادبی روزنامه‌ی شفق کاشان را می‌نوشت که علاقمندان بسیاری یافت. آل یاسین از سال 1365 شروع به نظم نهج‌البلاغه نمود که در آبان ماه 1370 کار نظم آن پایان یافت. کتاب طنزآمیزی نیز به نام «تفسیر اللغات» تألیف کرد. | |||
آل یاسین از سال 1365 شروع به نظم | |||
===اشعار=== | ===اشعار=== | ||
| خط ۱۳۱: | خط ۱۲۸: | ||
{{ب| مرا داد، آب از بهشت برین|نگردم پدر تشنه من بعد از این <ref>منظومه شهیدان کربلا؛ ص 228- 224.</ref> }} | {{ب| مرا داد، آب از بهشت برین|نگردم پدر تشنه من بعد از این <ref>منظومه شهیدان کربلا؛ ص 228- 224.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
===ورود اهل بیت پیمبر (ص) به یثرب=== | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| به یثرب نمودند ز آنجا گذار | دل و جان آل نبى داغدار }} | |||
{{ب| چو در راه گردید یثرب عیان | به زینب همى گفت خواهر نوان }} | |||
{{ب| که «نعمان» به ما نیکویى کرده است | به خوبى بدین شهر آورده است }} | |||
{{ب| به پاداش بایدشْ احسان کنیم | به انعامِ آن کرده، جبران کنیم }} | |||
{{ب| گشودند خلخال‌ها را ز پا | زر و زیور از دست کردند وا }} | |||
{{ب| به «نعمان» بفرمود دخت بتول | تو ناچیز هدیه ز ما کن قبول }} | |||
{{ب| بِدو گفت «نعمان» به راه خدا | نمودیم خدمت براى شما }} | |||
{{ب| چو هستید آل نبى در جهان | نخواهیم مزد از شما بى‌گمان }} | |||
{{ب| به یثرب چو آن کاروان ره برید | در افتاد نفرین به جان یزید }} | |||
{{ب| ز هر خانه برخاست بانگ عزا | نشستند در سوگ آل عبا }} | |||
{{ب| به هر شهر آمد عیان شور و شین | که گیرند خود انتقام حسین }} | |||
{{ب| چراغ حسینى پر از نور شد | همه دیدۀ دشمنان کور شد }} | |||
{{ب| به ایران به پا شد عزاخانه‌ها | حسینیّه‌ها گشت هر جا به پا }} | |||
{{ب| گزارش نوشتند سوى یزید | که غوغا بود در مدینه پدید }} | |||
{{ب| نشستند مردم به سوگ امام | زبانه کشد شعلۀ انتقام }} | |||
{{ب| دگر نیز در کوفه، آن مردمان | نشستند گریان و بر سر زنان }} | |||
{{ب| به خواهش نمودند زینب روان | سوى مصر، نالان و آزرده جان }} | |||
{{ب| خلیفه ز یک زن شد اندیشناک | فرستاد بر مصر آن جان پاک }} | |||
{{ب| خفیف‌ست پیوسته بیدادگر | به خوارى شود بر جهانِ دگر <ref>منظومۀ شهیدان کربلا، سید رضا آل یاسین (همایون کاشانى)، تهران، حوزۀ هنرى، چاپ اوّل، سال 1375، ص 298 و 299.</ref> }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
==منابع== | ==منابع== | ||