خسرو احتشامی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{ب| می‌خوانمت به نام ابو الفضل و، شوق را|در دیدگان منتظرم، بسته قامت آب <ref> بال سرخ قنوت؛ ص 167.</ref> }}

====آفتاب شعله پوش====

{{شعر}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| از هُرم آفتاب،زمین در نفیر بود | هستى گداز سینۀ گرم کویر بود }}

{{ب| «استاده‌ام چو شمع، مترسان ز آتشم» <ref>همان.</ref> | پاسخ‌گزار خنجر و شمشیر و تیر بود <ref>زین نقرۀ واژگون، خسرو احتشامى (هونه‌گانى)، سال 1382، قم، الطّیار، ص 35 تا 37.</ref> }}

====شطّ شقایق====

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| سرخِ غروب بود و حریق خیام بود | آغاز زنگ قافله در راه شام بود }}

{{ب| سرخِ غروب بود و، زمین مانده بود مات | تا در میانه، لالۀ زهرا کدام بود؟ <ref>همان، ص 41.</ref> }}

====عاشق‌ترین سوار====

{{شعر}}

{{ب| هر دشنه‌اى، علامت سرخ سؤال داشت | هر خنجرى خمید که: آیا گناه داشت؟! <ref>همان، ص 43 و 44.</ref> }}

====یک گوش و یک گوشواره!====

{{شعر}}

{{م| مردى نهان کرده در مشت یک گوش و یک گوشواره! <ref>همان، ص 45 تا 47.</ref>}}

====آفتابى پشت زین====

{{شعر}}

{{ب| نخل‌ها دیدند اى افسوس از این نخل‌ها | سوگواران غروبِ ماهتابى پشت زین <ref>همان،ص 48.</ref> }}

====مى‌وزید مرگ:سرخ، سرخ، سرخ====

{{شعر}}

{{ب| مى‌وزید مرگ: سرخ، سرخ، سرخ| مى‌گذشت روز: زرد، زرد، زرد <ref>همان،ص 52.</ref>}}

====در عظمت وجودى علمدار کربلا====

{{شعر}}

{{پایان شعر}}

*[[دانشنامه‌ شعر عاشورایی‌ انقلاب‌ حسینی‌ در شعر شاعران‌ عرب‌ و عجم‌|دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1424-1425.]]