دعا خوانی (مناجات خوانی): تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس مستندات قرآنی و حدیثی، مقوله دعا یکی از مهم‌ترین وظایفی است که خداوند از بندگان خود خواسته و آنان را به دعا ترغیب نموده و تضمین کرده است که حوائج بندگان را به اجابت برساند.  

==آیین مناجات‌خوانی==

آیین مناجات‌خوانی دو گونه است: گونه اول، متأثر از واقعه عاشورا و شخصیت ملکوتی حضرت اباعبدالله (ع) است و ذاکران با ذکر خالق یکتا و دعا و ثنای سالار شهیدان دل‌ها را به منبع فیض لایزال الهی پیوند می‌دهند. گونه دوم، پس از اتمام سینه‌زنی یا زنجیرزنی است؛ آن هنگام که ناب‌ترین حالات معنوی بر فضای مناجات‌خوانی حاکم می‌گردد، عزاداران حاجات جمع را با توکل به خدا و توسل به خاندان آل‌الله از حضرت حق می‌طلبند.  

===نوحه مناجات امام حسین (ع) در مشهد===

در مشهد نوحه‌ای به نام نوحه مناجات امام حسین (ع) خوانده می‌شود که ابیات زیر بخشی از آن مناجات است: <ref>خوش‌منظر، 1387، ص 204.</ref>

===اشعار دعاگونه در یزد===

در یزد بعد از سینه‌زنی، این اشعار دعاگونه خوانده می‌شد: <ref>هاشمی پور، 1380، ص 199. </ref>

{{شعر}}