نذر و نیاز: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نذر و نیاز،''' یکی عربی و دیگری پهلوی است که روزانه بارها بر زبان مردم جاری می‌شود، در حالی که بسیاری از افرادی که این واژه‌ها را به کار می‌برند، ممکن است از معنای این واژگان و التزامی که در اثر کاربرد آن‌ها برای گوینده آن ایجاد می‌کند، آگاه نباشند.  

==نذر==

نذر واژه‌ای عربی است و جمع آن «نذور» و «نذورات» است. برای واژه نذر معانی بسیاری در کتاب‌های فرهنگ و لغت از جمله «فرهنگ فارسی معین» وارد شده است؛ همچون عهد، پیمان، وعده به خیر و شر، آنچه شخص بر خود واجب کند که انجام دهد یا در راه خدا بدهد به شرط چیزی یا بدون شرط. شرط آن است که نذرکننده، نذر کند طاعتی را انجام دهد که برای او مقدور باشد. همچنین، نذرکننده باید بالغ و عاقل باشد و از روی اختیار و قصد نذر کند.  

==نذر در گذشته و امروز==

نذر، در گذشته و امروز، دارای منطق و روال خاصی بوده که در طول سالیان تغییراتی در نحوه ادا کردن آن ایجاد شده است. در گذشته افرادی که نذوراتی داشتند، وجوه تعیین شده برای ادای نذر خود را به حسینیه یا تکیه تحویل می‌دادند و از محل آن وجوهات، مخارج پذیرایی از عزاداران تأمین می‌شد. در شرایطی که وجوه جمع‌آوری شده در طول سال کفاف این امر را نمی‌داد، متولیان حسینیه در روزهای نزدیک به ماه محرم با مراجعه به برخی خیّران محل می‌کوشیدند تا کم و کسری مخارج را تأمین کنند. اما با گسترش یافتن محله و بزرگ‌تر شدن شهرها، در عمل چنین امری دشوار و حتی در مواردی غیرممکن شد و ایرانیان که پیوسته اصرار داشتند تا مراسم عزاداری حسین را تا حد امکان باشکوه برگزار کنند‌، تدابیر دیگری اندیشیدند که یکی از آن‌ها تمرکز دادن نذورات در ماه محرم بود.