الامام الحسین علیه السلام و اصحابه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
الامام الحسین علیه السلام و اصحابه کتابی است دربارهیفضل علی قزوینی. تنظیم و تصحیح سید احمد حسینی. چاپ اول: [قم]، فرزند مؤلف (چاپخانه باقری)، 1415 ق. ق 1، 13+453 ص، وزیری.
الامام الحسین علیه السلام و اصحابه کتابی است توصیفی-تحلیلی درباره‌ی قیام امام حسین و یاران و همراهانش که توسط فضل علی قزوینی نوشته شده و تنظیم و تصحیح آن را سید احمد حسینی انجام داده است.
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان          = الامام الحسین علیه السلام و اصحابه
| عنوان اصلی      =
| برگرداننده      =
| ویراستار          =
| به کوشش    =
| تصویر          = کتاب الامام الحسین و اصحابه.jpg
| زیرنویس تصویر  =
| نویسنده        = فضل علی قزوینی
| تصویرگر        =
| طراح جلد        =
| زبان            = عربی
| مجموعه          =
| موضوع          =
| سبک            =
| ناشر            = فرزند مؤلف (چاپخانه باقری)
| ناشر فارسی      =
| محل انتشارات    = قم
| تاریخ نشر      = 1415 ق
| تاریخ نشر فارسی =
| محل ناشر فارسی  =
| نوع رسانه      =
| صفحه            =
| قطع            = وزیری
| اندازه وزن                =
| شمارگان        =
| نوبت چاپ    =
| تعداد جلد      =
| شابک            =
| کتاب‌خانهٔ ملی ایران    =
| پس از          =
| پیش از          =
}}




نویسندهٔ کتاب از مجتهدان عصر اخیر و از شاگردان آخوند خراسانی است. او در این اثر به توصیف و تحلیل قیام امام حسین -ع- پرداخته و از یاران و زنان همراه آن حضرت نیز بحث کرده است. تاریخ نگارش کتاب دانسته نشد، ولی تاریخ درگذشت پدیدآورنده 1367 قمری است. بر پایهٔ تقسیم‌بندی نویسنده، کتاب حاضر سه قسم است:  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
==درباره‌ی کتاب==
 
نویسندهٔ کتاب فضل علی قزوینی از مجتهدان عصر اخیر و از شاگردان آخوند خراسانی است. او در این اثر به توصیف و تحلیل قیام امام حسین (ع) پرداخته و از یاران و زنان همراه آن حضرت نیز بحث کرده است. تاریخ نگارش کتاب دانسته نشد، ولی تاریخ درگذشت پدیدآورنده 1367 قمری است.
 
بر پایهٔ تقسیم‌بندی نویسنده، کتاب حاضر سه قسم است:  


جلد اول دربارهٔ اصحاب ذکور سیدالشهداء که در کربلا حضور داشتند، جلد دوم در مقتل آن حضرت، و جلد سوم ویژهٔ زنان اهل بیت و زنانی دیگر که در کربلا حاضر بودند. در چاپ حاضر، این تقسیم‌بندی رعایت نشده و نخست قسم دوم آن به چاپ رسیده است. قسم‌های دیگر کتاب تاکنون منتشر نشده است.  
جلد اول دربارهٔ اصحاب ذکور سیدالشهداء که در کربلا حضور داشتند، جلد دوم در مقتل آن حضرت، و جلد سوم ویژهٔ زنان اهل بیت و زنانی دیگر که در کربلا حاضر بودند. در چاپ حاضر، این تقسیم‌بندی رعایت نشده و نخست قسم دوم آن به چاپ رسیده است. قسم‌های دیگر کتاب تاکنون منتشر نشده است.  
خط ۱۰: خط ۷۰:




در لابلای کتاب نکته‌هایی جالب توجه وجود دارد. از جمله اینکه نویسنده در پاسخ به این اشکال که چرا امام حسین -ع- دانسته به سوی کشته شدن حرکت کرد، گفته است که آن حضرت به علم غیب خود ترتیب اثر نمی‌داد و ضمن اینکه عالم بماکان و یکون بود، چون یکی از مردم رفتار می‌کرد (ص 14). نویسنده در تفسیر حدیث «ان الله شاء ان یراک قتیلاً»، توضیح داده که فرق است میان «ان الله شاء قتلک» و «شاء ان تکون قتیلا» و «شاء الله ان یراک قتیلاً» (ص 80). به نظر نویسنده، مقتل اسفرایینی دربردارندهٔ دروغ‌ها و اموری است مخالف اتفاق فریقین (ص 150). وی این خبر را که امام حسین -ع- پس از شهادت مسلم بن عقیل، قصد بازگشت به مدینه داشت و فرزندان مسلم مانع شدند، نادرست و خلاف نظر بزرگان شیعه می‌داند (ص 175). نویسنده با اشاره به این خبر که اسب امام حسین هنگام رسیدن به کربلا توقف کرد، آن را گزارشی مجعول می‌داند که در کتاب موجود ابومخنف و المنتخب طریحی آمده است و متأخران از آن دو پیروی کردند (ص 197)، نویسنده می‌گوید سپاهی از شام برای جنگ با امام حسین -ع- آمده بودند و کسی که منکر وجود سپاه شام شود، تاریخ نمی‌داند (ص 253-254). به دیدهٔ نویسنده، وقوع زلزله و خورشیدگرفتگی و دیگر امور خارق‌العاده پس از شهادت امام حسین، قطعی بوده است و غیر قابل تأویل (ص 335-360). نویسنده می‌افزاید که امروزه نیز در نزدیکی قزوین درختی است که در روز عاشورا از آن خون جاری می‌شود (ص 403-404).  
در لابلای کتاب نکته‌هایی جالب توجه وجود دارد. از جمله اینکه نویسنده در پاسخ به این اشکال که چرا امام حسین (ع) دانسته به سوی کشته شدن حرکت کرد، گفته است که آن حضرت به علم غیب خود ترتیب اثر نمی‌داد و ضمن اینکه عالم بماکان و یکون بود، چون یکی از مردم رفتار می‌کرد (ص 14). نویسنده در تفسیر حدیث «ان الله شاء ان یراک قتیلاً»، توضیح داده که فرق است میان «ان الله شاء قتلک» و «شاء ان تکون قتیلا» و «شاء الله ان یراک قتیلاً» (ص 80). به نظر نویسنده، مقتل اسفرایینی دربردارندهٔ دروغ‌ها و اموری است مخالف اتفاق فریقین (ص 150). وی این خبر را که امام حسین (ع) پس از شهادت مسلم بن عقیل، قصد بازگشت به مدینه داشت و فرزندان مسلم مانع شدند، نادرست و خلاف نظر بزرگان شیعه می‌داند (ص 175). نویسنده با اشاره به این خبر که اسب امام حسین هنگام رسیدن به کربلا توقف کرد، آن را گزارشی مجعول می‌داند که در کتاب موجود ابومخنف و المنتخب طریحی آمده است و متأخران از آن دو پیروی کردند (ص 197)، نویسنده می‌گوید سپاهی از شام برای جنگ با امام حسین (ع) آمده بودند و کسی که منکر وجود سپاه شام شود، تاریخ نمی‌داند (ص 253-254). به دیدهٔ نویسنده، وقوع زلزله و خورشیدگرفتگی و دیگر امور خارق‌العاده پس از شهادت امام حسین، قطعی بوده است و غیر قابل تأویل (ص 335-360). نویسنده می‌افزاید که امروزه نیز در نزدیکی قزوین درختی است که در روز عاشورا از آن خون جاری می‌شود (ص 403-404).  
   
   


==جستارهای وابسته==
* [[[کتابشناسی الامام الحسین علیه السلام و اصحابه در سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.]]
]http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=541413&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author




==منابع==
==منابع==


کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 129-130.
* کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 129-130.
 


==پی نوشت==


[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌ها در گروه تاریخ]]
۲۳۸

ویرایش