۱۰٬۰۷۲
ویرایش
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آتشکده | '''آتشکده حجه الاسلام میرزا محمد تقی متخلص به نیر'''، کتابی است در مورد دیوان آتشکده نیر که توسط [[محمد تقی نیر تبریزی]] نوشته شده است. | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| عنوان = آتشکده | | عنوان = آتشکده حجه الاسلام میرزا محمد تقی متخلص به نیر | ||
| عنوان اصلی = | | عنوان اصلی = | ||
| برگرداننده = | | برگرداننده = | ||
| ویراستار = | | ویراستار = | ||
| به کوشش = | | به کوشش =محمد تقی نیر تبریزی | ||
| تصویر = | | تصویر = آتشکده حجة الاسلام میرزا محمد تقی متخلص به نیر.jpg | ||
| زیرنویس تصویر = | | زیرنویس تصویر = | ||
| نویسنده = | | نویسنده = | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
==چکیده== | |||
این کتاب گزارش عاشقانه‌ای از وقایع کربلا است. | |||
دیوان اشعار نیر تبریزی دربردارنده سه بخش است: | |||
'''بخش اول''' | |||
مثنوی آتشکده، که در مراثی است و تعداد ابیات آن 2086 بیت است، این مثنوی را به سال 1309 هجری سروده و در پایان آن گفته است: | |||
بس که دل سوز آمد این نظم رده آمد از هاتف به نام آتشکده ... شکر کاین منظومه مشکین ختام در هزار و سیصد و نه شد تمام | |||
'''بخش دوم''' | |||
لآلی منظومه، که دربردارنده قصاید و قطعات و مراثی و مدایح [و رباعیات و مفردات] در اوزان و بحور مختلف که دارای 959 بیت است که در حدود سال‌های 1314ـ1315 سروده است. در مطاوی آن چند نوحه ترکی و در پایان غزلی از حجت الاسلام آخوند ملامحمد و دو قصیده فارسی از نیاز برادر صاحب ترجمه آمده است. | |||
'''بخش سوم''' | |||
دیوان غزلیات، که دربردارنده غزلیات، رباعیات، مفردات، ساقی‌نامه و سه قصیده عربی اوست. تمام این مجموعه ابتدا به دست حاج میرزا علی اکبر عماد مدون شده و بعد در سال 1347 شمسی با مقدمه و حواشی حاج میرزا عبدالرسول احقاقی چاپ شده است و دارای حدود پنج هزار بیت است. | |||
آنچه در غزلیات وی شگفت‌انگیز است این است که وی غالب غزل‌های خود را با ذکر تخلص «نیّر» و کلمه پادشاه و شهنشاه و تاجدار به پایان برده و پس از بیت تخلص، همان کلمه شاه یا جهاندار را تفسیر کرده و از شاه ولایت علی (ع) یا اولاد اطهر آن حضرت به گونه‌ای بسیار زیبا و هنرمندانه نام برده است. | |||
بررسی دقیق مثنوی آتشکده و غزلیات وی نشان می‌دهد که این شخصیت در حالی که سالیان دراز از محضر استادان فاضل و روحانی در جاهای مختلف بهره برده است و خود در مطالعات قرآنی و به ویژه علم کلام از سرآمدان زمانه خویش بوده و مقام و رتبه اجتهاد داشته است، در شعر و ادب فارسی و عربی و حتی زبان ترکی مطالعاتی عمیق داشته، لحظه‌ای از دیوان غزلیات حافظ و نوشته و سروده‌های سعدی غفلت نورزیده و از نکات دقیق ادبی و بیانی آگاه بوده و نکته‌های سربسته و مخصوصاً رندانه هر دو شاعر پرآوازه را به روشنی می‌فهمیده است و افزون بر همه این مسائل به نظر میرسد که مثنوی مولانا را بیت بیت از حفظ داشته و از مباحث کلامی و شیوه استدلال و احتجاج مولانا در همه خطابه‌ها و بحث‌ها در نوشتن و گفتن بهره می‌برده است. | |||
==مقدمه کتاب== | |||
در مقدمه این کتاب ابیاتی از این شاعر آمده است که خود «نیّر» می‌گوید: «من فقیه خشک و صوفی تر نیستم و به حکمت یونانی نیز اعتقاد ندارم؛ پیر طریقت من شاه اولیاء یعنی امیرمؤمنان علی است و با مهر او از قشری و صوفی و فلسفی بری هستم». در تحقیق این امر چنان به نظر میرسد که حجت الاسلام نیّر صوفی نیست ولیکن در مکتب عرفان قدم زده است؛ اما با مطالعه دقیق و همه جانبه غزلیات وی و مثنوی آتشکده معلوم می‌شود که با عالم عرفان نیز میانه‌ای ندارد و بزرگان عرفا را آنچنان که شیخ عطار از ایشان نام می‌برد، نمی‌شناسد و وقعی نمی‌نهد و همین مطلب را نیز به زبان فلسفه بحث می‌کند و عارف را با صوفی یکی می‌داند. | |||
==منابع== | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4092221&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author سازمان اسناد رسمی و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران] | |||
* [http://www.ketabkhon.ir/Book/1498/11507/%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86%20%D9%86%DB%8C%D8%B1%20%D8%AA%D8%A8%D8%B1%DB%8C%D8%B2%DB%8C:%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4%20%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%87%20%D9%88%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%B9%20%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%84%D8%A7 فروشگاه کتاب کتابخون] | |||
[[رده: کتاب‌ها]] | [[رده: کتاب‌ها]] | ||