کاظم نظری بقا: تفاوت میان نسخه‌ها

| نام                    =  کاظم نظری بقا

| تصویر                  =  کاظم نظری بقا.jpg

| تاریخ تولد            = 1348 ه.ش

| محل تولد                = اردبیل

| والدین                =  ولی الله نظری بقا

|کتاب‌ها                =  «با ترانه‌‏های زلال»، «روز دهم»، «اسفار آفتاب»، «شعر واسطه بیان همه طبیعت» و «زوایای تاریک و روشن»

|تحصیلات                  =   کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه آزاد تبریز

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی در رشته زبان و ادبیات فارسی در آنجا گذراند و سپس کارشناسی ارشد را در همان رشته از دانشگاه آزاد تبریز اخذ نمود و هم‌اکنون دوره دکترای خود را می‏‌گذراند.

آثار کاظم نظری بقا عبارتند از: تاکنون شش جلد دفتر شعر ترکی، شش جلد دفتر شعر فارسی که سه دفتر آن شعر عاشورایی است با عناوین «با ترانه‌‏های زلال»، «روز دهم» و «اسفار آفتاب» و دو جلد نقد ادبی با عناوین «شعر واسطه بیان همه طبیعت» و «زوایای تاریک و روشن» از ایشان منتشر شده است.

کاظم نظری بقا مسئولیت‏‌های ادبی و هنری در کانون‌‏های ادبی حوزه هنری استان، مدرس کارگاه شعر حوزه هنری، مدرس کارگاه شعر آیینی حوزه و... را برعهده داشته است. ‏‌‏‏‏‏

'''غزل'''

{{ب| چهل منزل چنین کژمژ‏‌‏‏‏‏، مگر مست‏اند محمل‌‏ها  |    چه محمل‌‏ها، که مدهوش‏اند و حیران‏اند منزل‌‏ها }}

 

{{ب| کدامین کاروان است این که مجنون‌وار می‌‏آید؟ |          وَ سالارش چنین برده است از افلاکیان دل‌‏ها }}

 

{{ب| از این لولی وشان آشوب مستامست می‏‌خیزد    |      که مِی خواری این قوم است هر جا نقل محفل‌‏ها }}

 

{{ب| چه نوری از دهان خمره خورشید می‌‏جوشد؟      |      که مستان را، ز پیش دیده افتاده است حائل‌‏ها }}

 

{{ب| از این منزل به آن منزل به دام افتاده صدها دل |          دلا هرگز مشو غافل از این دردانه حاصل‏‌ها }}

 

{{ب| کدامین لب چه آبی از سبوی تشنگی خورده است؟ |    که مست افتاده در دریای طف تا امن ساحل‌‏ها }}

 

{{ب| به میدان جنون هر دم سماعی تازه آغازد             |    بشوید جان و تن در بارش شمشیر قاتل‏‌ها }}

 

{{ب| چهل منزل به یاد کربلا در ساغرم مِی ریز               |    «الا یا ایهاالساقی ادرکأساً و ناول‌ها» }}

 

 

{{ب| فرات خم شده بر دست‌‏هاش لب برساند |              که بوسه بر لب اسطوره ادب برساند }}

 

{{ب| فرات می‏‌وزد از زخم‌‏های ساحل غربت   |        که نعش ِخویش عجولانه بر مصب برساند }}

 

{{ب| فرات آمده از کوره چاه‌های کسالت     |      که روح خسته به سرچشمه طرب برساند }}

 

{{ب| وَ مشک تشنه‏‌تر از پیش تا که جرعه آبی |              به دختران نجیب یل عرب برساند }}

 

{{ب| وَ تیری از دل نیزار بر جهیده به ناگه         |              دهان‌ هاشمی‌‏اش را کمی رطب برساند }}

 

{{ب| فرات بال در آورده آه! وا اسفا گو                |          ستاره‌‏ای به لب ماه بوالعجب برساند }}

 

{{ب| فرات تشنه نشسته‌‏ست و فکر می‏‌کند اکنون |          چگونه بی‌لب او روز را به شب برساند }}

 

 

{{ب| این روزها به زخم تنت فکر می‏‌کنم            |      بر لاله‏‌های پیرهنت فکر می‏‌کنم }}

 

{{ب| امشب چقدر مو به تنم سیخ می‌‏شود          |    وقتی به پای اسب و تنت فکر می‌‏کنم }}

 

{{ب| زخمی به شاخ و برگ دلم شعله می‌‏زند          |        وقتی به باغ یاسمنت فکر می‏‌کنم }}

 

{{ب| شن‌‏های دشت کرب و بلا صیحه می‏‌کشند        |      تا من به نرمی کفنت فکر می‏‌کنم }}

 

{{ب| سر می‌‏دهد به بادیه کوفه ناله، نی                 |    وقتی به رأس بی‌بدنت فکر می‌‏کنم }}

 

{{ب| جغرافیای زخم دلم می‌‏شود وسیع             |  تا کوچه کوچه بر محنت فکر می‌‏کنم }}

 

{{ب| وقتی که خیمه خیمه به تاراج می‌روی          |      بر کودکان مویه زنت فکر می‏‌کنم }}

 

{{ب| خون از نگاه سرخ غزل‏‌هام می‏‌چکد                |            تا بر شقایق چمنت فکر می‌‏کنم }}

 

{{ب| ذهن و زبان شاعری‌‏ام گنگ می‌‏شود              |      آن شب که بر نیامدنت فکر می‌‏کنم }}