سید‌ هاشم وفایی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{ب| کعبه پیدا کـرد قـدر و افتخــار از کربلا             این حرم دارد مقــام و اعتبــار از کربلا }}

{{ب| گر که می‌‏تابد چو خورشیدی درخشان، یافته     مکتب اســلام لوحی زرنگــار از کربلا }}

{{ب| گلبن ایمـان شکوفـا شد در آن گلـزار عشق           یافت با خون شهیدان برگ و بار از کربلا }}

{{ب| بر بلنــدای زمــانــه، بـر فــراز نُه فلک             پــرچـم اســلام مانده پایدار از کربلا }}

{{ب| سر زند هر روز گر خورشید با رخســار زرد         مـانـده تا روز قیامت شرمسار از کربلا }}

{{ب| گر چه گل‎‏های نبّـوت تشنه ‏لب پرپر شدند        نخل دین و معدلت شد استوار از کربلا }}

{{ب| زان همه عشق و جوانمردی و ایمان و شرف     عشق و ایثــار و وفا شـد نامدار از کربلا }}

{{ب| نیست در آن باغ جاویدان نشـانی از خزان       بر مشــام جـان رسد بوی بهار از کربلا }}

{{ب| آسمان وقتی سر خورشیــد را بر نیزه دید         گفت جلـوه کـرده نور کردگار از کربلا }}

{{ب| چون ‏که سرهای شهیدان روی نیـزه رفت، یافت     مکتب شیعه هـزاران سربدار از کربلا }}

{{ب| تا که زینب پـایـه‎‏های ظلم را ویران کند             در کـلام خویش دارد ذوالفقار از کربلا }}

{{ب| گر سیه‎‏پوش است زهـرا، تا قیامت مانده است   بر دل او داغ‎‏هـایی مـاندگـار از کربلا ‏‌‏‏‏‏‏<ref>«فلا ندنبک صباحا و مساء و لا بکین لک بدل الدموع دما». ر.ک: بحارالانوار، ج 98، ص 320.‏</ref> }}

{{ب| وارث خــون حسیــن و مهــدی آل عـلی             روز و شب دارد دلی اندوه‎‏بار از کربلا ‏‌‏‏‏‏‏<ref>قال ابوعبدالله امام صادق «ع»: «فی طین قبر الحسین الشفاء من کل داء و هو الدواء الأ کبر». ر.ک: وسایل الشیعه، ج،14ص524.‏</ref> }}

{{ب| گرَدی از اندوه و غم فـردا نـدارد بر دلش           بر رخ هـر کس که بنشیند غبار از کربلا ‏‌‏‏‏‏‏<ref>«من دمعت عیناه فینا قطره بواه الله عزوجل الجنة». ر.ک: احقاق الحق، ج 5، ص 523.‏</ref> }}

{{ب| می‏‎دهـد او را خــدا پــروانه بـاغ بهشت                   هر که بر بـال دلش دارد شرار از کربلا }}

{{ب| روز رستاخیـز وقتی سر برون آرم ز خاک       تربتی دارم به همـره یـادگار از کربلا }}