سید ناصر ولایی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده

| نام                    =  سید ناصر ولایی

| توضیح تصویر            =

| نام اصلی              =  

{{شعر}}

{{ب| وه چه زیبا در جهان وجهِ نکو دارد حسین  |            پیشِ حق در هر دو عالم  آبرو دارد حسین }}

{{ب| قبله‌‏اش کعبه ولی کعبه به دورش در طواف  |          رو کند هر سو خدا را روبرو دارد حسین }}

{{ب| گرچه سرّالله اعظم هست آن ذبح عظیم      |          در میان سینه بس رازِ مگو دارد حسین }}

{{ب| حاجیان بر دور کعبه زائرانش در طواف        |آن به سنگ و این خدا در پشت و رو دارد حسین }}

{{ب| مست می‌‏سازد جهانی را به ‏حق با جرعه‌‏ای      |      لذّتِ لا یوصفی را در سبو دارد حسین }}

{{ب| اختیارِ جمله دریاها به دستش هست لیک    |        تشنه لب خون گلو را بر وضو دارد حسین }}

{{ب| خیمه‏‌ها در دست غارت پیکرش غرقاب خون    |            آن ‏زمان هم ذکر یا رب در گلو دارد حسین }}

{{ب| در مقامِ صبرِ او ایوب شد کمتر غلام              |  زیر خنجر هم رضا از لطف هو دارد حسین }}

{{ب| بر شفاعت در حضورحضرت ربّ العباد            | دوستان را مژده (لا تقنطوا) دارد حسین }}

{{ب| بانگ «هل من ناصراً ینصرنی»اش آید به ‏گوش    |      هر زمان با رهروانش گفتگو دارد حسین }}

{{ب| با «ولائی» گو که گوید از ولایش هر زمان          |  صد خذف چون او روان در آبِ جو دارد حسین }}

{{ب| شهریار و بزمِ خلوت گریه‏‌های بی‌ریا              |  از حسین است و عنایت را از او دارد حسین <ref>سروده شده در 15 آبان ماه 1390 در صحن امام حسین (ع) در کربلا.</ref> }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| ای نام تو جلوه بخش هر زیبایی |                  وی رحمت بیکران تو دریایی }}

{{ب| در کُنیه توست یا اباعبدالله        |                  معنای وسیع و جامع مولایی }}

{{ب| از نور تو خلق شد بهشت ای زیبا  |      در حسرت توست گل به خوش سیمایی }}

{{ب| جز نام تو نیست مایه خوشنودی  |                  ای مایه عشق و مستی و شیدایی }}

{{ب| با نام تو مرده زنده سازد عیسی    |                    از نور تو هست آن ید بیضایی }}

{{ب| پیروز ز ایثار تو خون بر شمشیر      |              بر مسلک حق دلیل پا برجایی }}

{{ب| در جهد و جهاد خلق در راه خدا      |          هستی تو دلیل مقصد و پویایی }}

{{ب| هر کس که خلاف راه تو می‏‌پوید        |      با خود نبرد به حشر جز رسوایی }}

{{ب| بر خون تمام پاکبازان سوگند            |            سوگند به کشتگان عاشورایی }}

{{ب| تا هست وجود و هست تا موجودی  |        تو هستی و چون خدای خود مانایی }}

{{ب| مولا تو سفینة النجاة خلقی              |            تو رهبر نوح و‌ هادی موسایی }}

{{ب| در واد مقدّس طوی مستوری            |        ای جلوه حق به صورت سینایی }}

{{ب| محبوب خدا تویی که ثاراللّهی            |              دلبند رسول و زاده زهرایی }}

{{ب| مصباح هدای ما خلق هستی            |          تو نور جهان و جمله ما فیهایی }}

{{ب| در پیش خدا تو بنده‌‏ای بی‌مانند        |        امّا چو خدای خویش بی‌همتایی }}

{{ب| در عشق و شهادت و جهاد و ایثار          |      در قرب و وصال و معرفت تنهایی }}

{{ب| جان‏‌ها به فدات یا اباعبدالله                  |    شاهنشه عشق و فاتح دل‌‏هایی <ref>سروده شده در 14 اسفند ماه 1383.</ref> }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| ای عشق تو عشق ناب عباس |                          وی لطف تو بی‌حساب عباس }}

{{ب| همواره امیر نفس بودی      |                                  کردی چو ورا جواب عباس }}

{{ب| پیوسته شود دعا در این باب  |                                با لطف تو مستجاب عباس }}

{{ب| بوسد ز دو دست و پایت افلاک|                                  ای زاده بوتراب عباس }}

{{ب| بر کرب و بلا خدا نفرمود        |                                      هم کفو تو انتخاب عباس }}

{{ب| بر علم نبی علیست چون در      |                                عشق است حسین و باب عباس }}

{{ب| سردار دلیر پاکبازان                |                                سرلشکر انقلاب عباس }}

{{ب| عاجز ز بیان و شرح مدحت        |                          صد دفتر و صد کتاب عباس }}

{{ب| بر فضل و ادب پدر تو هستی      |                            ای بنده خوش مآب عباس }}

{{ب| با یاد لبان تشنه رفتی                |                      تا آب چه با شتاب عباس }}

{{ب| خشکیده لبت گذشتی از آن          |                      شرمنده شد از تو آب عباس }}

{{ب| دستان تو شد جدا در این راه        |                            سر زد ز دل التهاب عباس }}

{{ب| تا مشک تو شد چو اشک جاری      |                          شد خانه دل خراب عباس }}

{{ب| بر تشنه منتظر به مشکت              |                        شد آب دگر سراب عباس }}

{{ب| پیشانی‏ات از عمود بشکست            |                    جاری شد از آن گلاب عباس }}

{{ب| آن خون سر تو بود در چشم؟            |                    یا خون دل رباب عباس؟؟؟ }}

{{ب| آن راوی دشت کربلا گفت:                |              افتاد چو از عقاب عباس }}

{{ب| رو کرد به سوی خیمه شاه                |                بنمود ورا خطاب عباس: }}

{{ب| دریاب برادرت برادر                          |              در لحظه اضطراب عباس }}

{{ب| دریای کرم تو آبِ موّاج                      |                در پیش تو چون حباب عباس }}

{{ب| هر لحظه به دست توست چشمش        |                        چون ماه بر آفتاب عباس }}

{{ب| خواهد که ببیند آن جمالت                  |                      یک مرتبه بی‌نقاب عباس }}

{{ب| صد جان به فدای تو ندارد                  |                    هرگز به غم تو تاب عباس }}

{{ب| از دیدن کودکان عطشان                      |          افتاد به پیچ و تاب عباس }}

{{ب| یک مشت به کف گرفت از آب                |        بنمود بر آن عتاب عباس }}

{{ب| محروم شد از تو شهریارم                      | زین غصه کشد عذاب عباس }}

{{ب| هیهات بنوشد از تو سقّا                        |          لب را نزند به آب عباس }}

{{ب| بنوشت به لوح دل «ولایی»                    |      ای دل ز غمت کباب عباس }}

{{ب| در روز جزا ز دست ما گیر                        |  در روز غم از حساب عباس <ref>سروده شده در 1 مرداد ماه 1388.</ref> }}

{{پایان شعر}}