عون بن‌ عبدالله بن‌ جعفر طیار: تفاوت میان نسخه‌ها

{{شعر}}

{{م| اِن‌ْ تُنْکرُونی‌ فَاَنَا ابْن‌ُ جَعفَرٍ }}

{{م| بِهذاً شَرَفاً فِی‌ الْمَحْشَرِ }}

{{پایان شعر}}

اگر مرا نمی‌ شناسید من‌ پسر جعفر طیارم‌، شهید راست‌گویی‌ که‌ در بهشت‌ است‌.  

او با بال‌های‌ سبز رنگش‌ در بهشت‌ پرواز می‌کند و این‌ شرف‌ و عظمت و افتخار برای من و جدّمان جعفر در روز محشر بسنده و کافی است.

مردم از هر سو او را در برگرفتند. سرانجام عون‌ توسط‌ عبدالله بن‌ قطبه‌ نبهانی تمیمی‌ به‌ شهادت‌ رسید.<ref>- وقعة الطف، ص246؛ تاریخ طبری، ج5، ص447؛ ارشاد، ج2، ص111؛ مقاتل الطالبیین، ص95.</ref>

در هنگام شهادت عون 20 سال سن داشت.

عبدالله که خودش در کربلا حضور نداشت، شهادت پسرانش را تسکینی برای خود می‌دانست به گونه‌ای که وقتی غلامش در مقام تسلیت گفت: این مصیبت از حسین به ما رسیده است. عبدالله خشمگین شد و به او ناسزا گفت و افزود: در مورد امام حسین (ع) چنین می‌گویی؟ به خدا سوگند دوست می‌داشتم با او بودم و از او جدا نمی‌شدم و در رکاب او کشته می‌شدم. آنچه بر من دشوار است، شهادت حسین بن علی (ع) است. اگر خودم نبودم تا او را یاری کنم، بحمدالله فرزندانم در رکاب او شهید شدند.<ref>- تسمیه من قتل مع الحسین (ع)، ص151؛ تاریخ طبری، ج5، ص466؛ ارشاد، ج2، ص247-248.</ref>

{{شعر}}

{{م| فَبَکی عَلی المُصابِ الطَّویلِ }}

{{پایان شعر}}

اگر سرِ گریه کردن داری، بر عون گریه کن. او که در دفاع از دین و امام جهد تمام کرد.

به جان خویش سوگند می‌خورم که خویشاوندان رسول خدا (ص) صبور دردها و شکیبای رنج‌های بزرگ بودند که باید بر رنج و اندوهشان گریست.

شیخ عباس قمی، شهید در کربلا را عون اکبر فرزند حضرت زینب (س) دانسته است.<ref>- منتهی الآمال، ص285.</ref>

”السَّلامُ عَلَی مُحَمَّدَ ِبنِ عَبدِاللهِ بنِ جَعفَرٍ الطَّیارِ الشاهِدِ مَکانَ اَبیهِ وَ التّالی لِاَخیهِ وَ واقیهِ بِبَدَنِهِ لَعَنَ اللهُ قاتِلَهُ عامِرَِ بنَ نَهشَلٍ التَّمیمِی “<ref>- زیارت ناحیه مقدسه.</ref> سلام بر محمد بن عبدالله بن جعفر طیار، شهیدی به جای پدرش و همانندی برای برادر شهیدش که با پیکر خویش از او نگه‌داری می‌کرد. خداوند قاتل او عامر بن نهشل تمیمی را لعنت کند.<ref>- برای تفصیل بیشتر ر.ک : وقعة الطف، ص199انساب الاشراف، ج2، ص498؛ تاریخ طبری، ج5، ص469؛ ارشاد، ج2، ص248،239؛ مقاتل الطالبیین، ص91-92؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92؛ رجال طوسی، ص76؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص26؛ اعیان الشیعه، ج4، ص129؛ مناقب آل ابی ‌طالب، ج4، ص122؛ وسیله الدارین، ص49؛ منتهی الآمال، ج1، ص382؛ الحدائق الوردیه، ج1، ص120؛ بحار الانوار، ج45، ص68؛ نفس المهموم، ص318؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص 75-78؛ انصار الحسین، ص149؛ عوالم العلوم الامام الحسین (ع)، ص277.</ref>

==منبع==

مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 437-441.

==پی نوشت==

[[رده: تاریخ]]

[[رده: شهیدان کربلا]]

[[رده: شهدای بنی‌هاشم]]