عبدالله بن حارث نوفلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''عبدالله بن حارث بن نوفل بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم،''' مکنی به ابا محمد و ملقب به (بیة) بود. <ref>الاصابه فی تمییز الصحابه، ج5، ص8.</ref> او با مسلم بیعت کرد و به یاری او برخاست. در قیام مسلم با پرچم سرخ و لباس سرخ در کنار خانه عمرو بن حُرَیث که از هواداران عبیدالله بن زیاد بود، مردم را به یاری مسلم دعوت می‌کرد. <ref>تاریخ طبری، ج5، ص232،172.</ref>  
'''عبدالله بن حارث بن نوفل بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم،''' مکنی به ابا محمد و ملقب به (بیة) بود. <ref>الاصابه فی تمییز الصحابه، ج5، ص8.</ref> او با مسلم بیعت کرد و به یاری او برخاست. در قیام [[مسلم بن عقیل]] با پرچم سرخ و لباس سرخ در کنار خانه عمرو بن حُرَیث که از هواداران [[عبیدالله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] بود، مردم را به یاری مسلم بن عقیل دعوت می‌کرد. <ref>تاریخ طبری، ج5، ص232،172.</ref>  


{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
خط ۲۳: خط ۲۳:
| شاگردان          =
| شاگردان          =
| آثار              =
| آثار              =
| نقش های برجسته              =او با مسلم بیعت کرد و به یاری او برخاست
| نقش های برجسته              =او با [[مسلم بن عقیل]] بیعت کرد و به یاری او برخاست
}}
}}


خط ۳۲: خط ۳۲:


==زندگینامه==
==زندگینامه==
عبدالله دو سال قبل از رحلت پیامبر (ص) متولد گردید. مادرش هند دختر ابوسفیان بود. ام حبیبه همسر پیامبر (ص) کودک را نزد آن حضرت برد. ایشان نوزاد را در آغوش گرفته و برایش دعا فرمودند. <ref>الاصابه فی تمییز الصحابه، ج5، ص8-9.</ref>
عبدالله بن حارث دو سال قبل از رحلت پیامبر (ص) متولد گردید. مادرش هند دختر ابوسفیان بود. ام حبیبه همسر پیامبر (ص) کودک را نزد آن حضرت برد. ایشان نوزاد را در آغوش گرفته و برایش دعا فرمودند. <ref>الاصابه فی تمییز الصحابه، ج5، ص8-9.</ref>
وی از تیره هاشمیان و از قبیله قریش بود که در کوفه می‌زیست و از اعیان شیعیان کوفه به شمار می‌آمد. به نقل ابن حجر، او از اصحاب پیامبر (ص) و به قولی از تابعین مورد وثوق بود. <ref>تهذیب التهذیب، ج5، ص180-181.</ref>
وی از تیره هاشمیان و از قبیله قریش بود که در کوفه می‌زیست و از اعیان شیعیان کوفه به شمار می‌آمد. به نقل ابن حجر، او از اصحاب پیامبر (ص) و به قولی از تابعین مورد وثوق بود. <ref>تهذیب التهذیب، ج5، ص180-181.</ref>
شیخ طوسی در کتاب رجال خود او را از اصحاب امام علی (ع) می‌داند. <ref>رجال طوسی، ص75؛ اسد الغابه، ج3، ص139.</ref> بنا به نقلی او در جنگ صفین و در رکاب امام علی (ع) دلاوری‌هایی از خود نشان داده است، اگر چه در کتب تاریخ نامی از او در زمره مجاهدان زمان امام علی (ع) مثل جمل، صفین و نهروان ذکر نشده است. اما اخبار و احادیثی از امام علی (ع) و امام حسن (ع) از او نقل شده که حکایت از نزدیکی و تقرب او به امام علی (ع) دارد. <ref>ر.ک : شرح نهج البلاغه، ج2، ص287، ج13، ص41.</ref>
شیخ طوسی در کتاب رجال خود او را از اصحاب امام علی (ع) می‌داند. <ref>رجال طوسی، ص75؛ اسد الغابه، ج3، ص139.</ref> بنا به نقلی او در جنگ صفین و در رکاب امام علی (ع) دلاوری‌هایی از خود نشان داده است، اگر چه در کتب تاریخ نامی از او در زمره مجاهدان زمان امام علی (ع) مثل جمل، صفین و نهروان ذکر نشده است. اما اخبار و احادیثی از امام علی (ع) و امام حسن (ع) از او نقل شده که حکایت از نزدیکی و تقرب او به امام علی (ع) دارد. <ref>ر.ک : شرح نهج البلاغه، ج2، ص287، ج13، ص41.</ref>
==شهادت==
==شهادت==
پس از شکست قیام مسلم، عبیدالله بن زیاد فرمان دستگیری او را صادر کرد و برای دستگیری او جایزه هم در نظر گرفت. او را به زندان انداختند. عبیدالله سپس به کثیر بن شهاب دستور داد تا او را از زندان به دارالاماره بیاورند. آنگاه از او پرسید که آیا تو صاحب پرچم سرخ نیستی و تو نبودی که برای مسلم بیعت می‌گرفتی؟ او پاسخ نداد. عبیدالله دستور داد او را به میان قبیله‌اش ببرند و گردنش را بزنند. <ref>برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ طبری، ج5، ص232،172؛ الاصابه فی تمییز الصحابه، ج5، ص8-9؛ تهذیب التهذیب، ج5، ص180-181؛ معجم رجال الحدیث، ج10، ص154؛ وسیله الدارین، ص167؛ نقد الرجال، ج3، ص96؛ قاموس الرجال، ج6، ص305؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص237؛ ذخیرة الدارین، ص285.</ref>
پس از شکست قیام مسلم بن عقیل، عبیدالله بن زیاد فرمان دستگیری او را صادر کرد و برای دستگیری او جایزه هم در نظر گرفت. او را به زندان انداختند. عبیدالله سپس به کثیر بن شهاب دستور داد تا او را از زندان به دارالاماره بیاورند. آنگاه از او پرسید که آیا تو صاحب پرچم سرخ نیستی و تو نبودی که برای مسلم بیعت می‌گرفتی؟ او پاسخ نداد. عبیدالله دستور داد او را به میان قبیله‌اش ببرند و گردنش را بزنند. <ref>برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ طبری، ج5، ص232،172؛ الاصابه فی تمییز الصحابه، ج5، ص8-9؛ تهذیب التهذیب، ج5، ص180-181؛ معجم رجال الحدیث، ج10، ص154؛ وسیله الدارین، ص167؛ نقد الرجال، ج3، ص96؛ قاموس الرجال، ج6، ص305؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص237؛ ذخیرة الدارین، ص285.</ref>
برخی وفات او را در سال 79 و در ابواء بین راه مدینه به مکه دانسته‌اند. برخی نیز بر این باورند که وی را مسموم کرده‌اند. <ref>الاصابه فی تمییز الصحابه، ج5، ص9.</ref>
برخی وفات او را در سال 79 و در ابواء بین راه مدینه به مکه دانسته‌اند. برخی نیز بر این باورند که وی را مسموم کرده‌اند. <ref>الاصابه فی تمییز الصحابه، ج5، ص9.</ref>
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.