۶٬۰۷۷
ویرایش
جز
←ورود شمر به کربلا
جز (←ورود شمر به کربلا) |
|||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
===ورود شمر به کربلا=== | ===ورود شمر به کربلا=== | ||
عصر روز نهم محرم شمر با چهار هزار سپاهی و نامه تهدیدآمیز عبیدالله برای عمر بن سعد وارد کربلا شد.<ref>- الفتوح، ج5، ص89. </ref> عمر بن سعد با دیدن نامه خطاب به او گفت: کاری را که امید صلاح بود تباه ساختی سوگند به خدا حسین کسی نیست که تسلیم عبیدالله شود، چرا که او از خصلت‌های پدرش برخوردار است. شمر گفت: به فرمان امیر گوش می‌کنی؟ اگر نمی‌پذیری از فرماندهی کناره بگیر. عمر بن سعد که شمر را رقیب خود می‌دید، دستور | عصر روز نهم محرم شمر با چهار هزار سپاهی و نامه تهدیدآمیز عبیدالله بن زیاد برای عمر بن سعد وارد کربلا شد.<ref>- الفتوح، ج5، ص89. </ref> عمر بن سعد با دیدن نامه خطاب به او گفت: کاری را که امید صلاح بود تباه ساختی سوگند به خدا حسین کسی نیست که تسلیم عبیدالله بن زیاد شود، چرا که او از خصلت‌های پدرش برخوردار است. شمر گفت: به فرمان امیر گوش می‌کنی؟ اگر نمی‌پذیری از فرماندهی کناره بگیر. عمر بن سعد که شمر را رقیب خود می‌دید، دستور عبیدالله بن زیاد مبنی بر اخذ بیعت از امام حسین (ع) یا جنگ با او را پذیرفت و به شمر گفت: فرمان را اجرا می‌کنم و چیزی نصیب تو نمی‌شود. تو کرامت و حرمتی نداری. پس همچنان فرمانده گروه پیادگان را بر عهده بگیر!<ref>- ر.ک : انساب الاشراف، ج2، ص483؛ تاریخ طبری، ج5، ص414-415؛ الفتوح، ج5، ص89-90؛ تذکرة الخواص، ص223-224. </ref> به این ترتیب شمر سردار بزرگ سپاه عمر بن سعد گردید.<ref>- کتاب البرصان و العرجان، ص129. </ref> نقش شمر در بازگرداندن عقیده ابن‌زیاد مورد تأیید همه منابع است. | ||
===امان‌نامه شمر برای عباس و برادرانش=== | ===امان‌نامه شمر برای عباس و برادرانش=== | ||
شمر برای حفظ سنت‌های قبیله‌ای و پیوندهای جاهلی، از آنجا که با امّ‌البنین مادر عباس بن علی (ع) و برادران او (جعفر، عبدالله و عثمان) هم قبیله بود (قبیله بنی‌کلاب که شمر و عبدالله بن ابیمحل که نزد عمر بن سعد بودند، از این قبیله بودند)، از ابن زیاد امان نامه‌ای برای پسران امّ‌البنین گرفتند<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص416؛ ارشاد، ج2، ص440.</ref> و عصر روز نهم محرم، به سوی خیمه‌گاه امام حسین (ع) آمد و بانگ زد: فرزندان خواهر من کجایند؟ کسی به شمر پاسخ نداد. امام فرمود: ”اَجیبوه‌ُ وَ اِن کان‌َ فاسِقاً“ گر چه انسان تبه‌کاری است، اما پاسخش گویید! | شمر برای حفظ سنت‌های قبیله‌ای و پیوندهای جاهلی، از آنجا که با امّ‌البنین مادر عباس بن علی (ع) و برادران او (جعفر، عبدالله و عثمان) هم قبیله بود (قبیله بنی‌کلاب که شمر و عبدالله بن ابیمحل که نزد عمر بن سعد بودند، از این قبیله بودند)، از ابن زیاد امان نامه‌ای برای پسران امّ‌البنین گرفتند<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص416؛ ارشاد، ج2، ص440.</ref> و عصر روز نهم محرم، به سوی خیمه‌گاه امام حسین (ع) آمد و بانگ زد: فرزندان خواهر من کجایند؟ کسی به شمر پاسخ نداد. امام فرمود: ”اَجیبوه‌ُ وَ اِن کان‌َ فاسِقاً“ گر چه انسان تبه‌کاری است، اما پاسخش گویید! | ||