هلال بن حجاج‌: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۱۹۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
از نام و نشان هلال بن حجاج اطلاع روشنی در دست نیست. مجلسی او را در شمار شهدای روز عاشورا در کربلا معرفی می‌کند و می‌نویسدکه وی بعد از وهب بن وهب به شهادت رسیده است.  
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
| عنوان              =
| تصویر              =مزار یاران امام حسین(ع).jpg
| اندازه تصویر      =
|توضیح تصویر        =
| نام کامل          =هلال بن حجاج
| لقب                =
| نسب                =
| خویشاوندان سرشناس  =
| تاریخ تولد        =
| شهر تولد          =
| کشور تولد          =
| محل زندگی          =
| تاریخ وفات/شهادت  =
| شهر وفات/شهادت    =
| نحوه وفات/شهادت    =
| مدفن              =
| از یاران          =
| فعالیت‌های اجتماعی  =
| مشایخ              =
| شاگردان          =
| آثار              =
| نقش های برجسته              = از یاران امام حسین (ع) و شهدای کربلا
}}'''هلال بن حجاج،''' در شمار یاران [[حسین|امام حسین (ع)]] و شهدای روز [[عاشورا]] در [[کربلا]] شمرده شده است. وی بعد از [[وهب بن وهب]] به [[شهادت]] رسید.<ref>امالی، صدوق، محمد بن علی، ج۱، ص۲۲۵.</ref>


==نقش در واقعه کربلا==
هلال در میدان نبرد این چنین رجز میخواند تا به شهادت رسید:


دشمن از هر سو به‌ سپاه‌ امام‌ حسین ‌(ع) یورش‌ آورده‌ بودند. یاران‌ امام‌ هر یک‌ در محاصره‌ گروهی‌ از سپاه‌ کوفه‌ قرار می‌گرفتند و می‌جنگیدند و سرانجام‌ با پیکری‌ که‌ غرق‌ خون‌ شده‌ و از هر سو زخم‌ خورده‌ بودند، بر خاک‌ می‌افتادند.
أَری بِها مُعلَمَةً افْواهُها • وَ النَّفسُ لایَنفَعُها إِشفاقُها
 
 
عمرو بن‌ حجاج‌ با عده‌ای‌ از سربازان‌ به‌ طور ناگهانی‌ بر میمنه‌ سپاه‌ امام‌ حمله‌ آورد و چون‌ نزدیک ‌رسیدند، اصحاب‌ امام‌  روی‌ زانو نشسته‌، نیزه‌های‌ خود را به‌ سوی‌ اسبان‌ گرفتند و اسبان‌شان‌ از پیش‌روی‌ مانده ‌سر به‌ عقب‌ برداشتند و اصحاب‌ امام‌ از این‌ فرصت‌ استفاده‌ کرده‌ و آنان‌ را هدف‌ تیرها قرار دادند که‌ در نتیجه ‌جمعی‌ کشته‌ و مجروح شدند.  ابن‌ سعد، افرادی‌ را از ناحیه‌ راست‌ و چپ‌ به‌ خیمه‌گاه‌ امام‌ فرستاد تا آن‌ها را نابود کنند. چون‌ تنها از جلو می‌توانستند به‌ سپاه‌ امام‌ نزدیک‌ شوند، یاران‌ امام‌ در بین‌ خیمه‌ها رفته‌ و با نیروی‌ فوق‌العاده‌ای‌ به‌ دفاع‌ پرداختند.
 
 
یاران‌ امام‌ ذره‌ای‌ ترس‌ و تشویش‌ در جانشان‌ نبود. گویی‌ هر کدام‌ به‌ شکار مرگ‌ آمده‌ بودند و مرگ‌ از برابر تیغ‌ و فریاد آنان‌ می‌گریخت‌. برای‌ آنان‌ سروده‌اند:
 
 
{{شعر}}
{{ب| قَوْم‌ٌ اِذا نُودُوا لِدَفْع‌ِ مُلِمَّةٍ | لَبِسُوا القُلُوب‌َ عَلی‌ الدُّروُع‌ِ }}
 
{{ب| وَالْخَیل‌ُ بَین‌َ مُدَّعَّن‌ٍ مُکرْدَس‌ٍ | وَ اَقْبَلُوا یتَهافَتُون‌َ عَلی‌ ذَهاب‌ِ الاَنْفُس‌ِ }}
{{پایان شعر}}
 
 
مردمی‌ که‌ وقتی‌ آنان‌ را برای‌ رویارویی‌ با سختی‌ فرا خواندند و سواران‌ جنگی‌ در گیرودار انداختن‌ تیرها هستند.
 
آنان‌ بر زره‌های‌ خود، قلب‌هایشان‌ را پوشاندند و به‌ صحنه‌ نبرد آمدند و برای‌ جان‌باختن‌، بر یکدیگر پیشی ‌می‌گرفتند.


تیر نشان دار زنم بر عدو • سود نبخشد به کسی ترس او<ref>امالی، صدوق،محمد بن علی، ج۱، ص۲۲۵. </ref>


==منبع==
==منبع==


مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 379-380.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۷۹-۳۸۰.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
[[رده: افراد]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهدای صبح عاشورا]]
[[رده: شهدای صبح عاشورا]]