جبله ‌بن‌ علی شیبانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «جبلة ‌بن‌ علی از تیره شیبان که شاخه‌ای از اعراب عدنان شمالی بود، می‌باشد. ا...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:


در زیارت ناحیه مقدسه به وی این چنین سلام داده شده است:” السَّلامُ عَلَی جَبَلَةَ بنِ عَلِی الشَّیبانی“ و در زیارت رجبیه بدین گونه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی جَبَلَةَ بنِ عَبدالله“. که هر دو یکی هستند. اگر چه آیت‌الله خویی تحت عنوان دو فرد جداگانه، این دو نام را ذکر کرده است. <ref>معجم رجال الحدیث، ج4، ص34.</ref>
در زیارت ناحیه مقدسه به وی این چنین سلام داده شده است:” السَّلامُ عَلَی جَبَلَةَ بنِ عَلِی الشَّیبانی“ و در زیارت رجبیه بدین گونه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی جَبَلَةَ بنِ عَبدالله“. که هر دو یکی هستند. اگر چه آیت‌الله خویی تحت عنوان دو فرد جداگانه، این دو نام را ذکر کرده است. <ref>معجم رجال الحدیث، ج4، ص34.</ref>
جُندب بن حُجَیر (حُجر) کندی خولانی و پسرش حُجَیر بن جُندب
جُندب بن حُجَیر (حُجر) کندی خولانی کوفی، خولان قبیله‌ای از کهلان و از اعراب قحطانی (عرب جنوب) که اصالت یمنی داشت. او امیر دو قبیله بنی‌کنده و ازد و از بزرگان شیعه در کوفه بود. او رسول خدا (ص) را درک کرده بود. وی از دعات به امامت امیرالمؤمنین علی (ع) بوده و در جنگ‌ها در رکاب آن حضرت می‌جنگید. در جنگ صفین فرماندهی دو قبیله ازد و کنده را برعهده داشت.
جُندب بن حُجَیر علی‌رغم دشواری‌های بسیار توانست از کوفه خارج شود و در منزل بطن العقبه به امام‌ حسین (ع) بپیوندد. در این سفر فرزندش نیز همراهش بود. او از کسانی است که امام را از حوادث کوفه و شکست نهضت مسلم آگاه کرد.
جُندب از شهدای صبح عاشورا است که در حمله اول به شهادت رسید. <ref>ر.ک : رجال طوسی، ص72؛ تاریخ دمشق، ج11، ص304؛ اعیان الشیعه، ج1، ص611، ج4، ص242؛ بحار الانوار، ج45، ص82؛ ابصار العین فی انصار الحسین، ص174؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص77؛ منتهی الآمال، ج1، ص353؛ انصار الحسین (ع)، ص90-91معجم رجال الحدیث، ج4، ص162؛ وسیله الدارین، ص114.</ref>
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی جُندَبِ بنِ حُجرٍ اَو حُجَیرِ الخَولانی“
حُجَیر بن جُندب همراه پدرش به امام پیوست و تا کربلا با امام‌ حسین (ع) بود. حُجَیر نیز چون پدرش رزمنده‌ای دلاور و مردی شجاع بود. او در صبح روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید. او در هنگام شهادت 24 سال سن داشت. <ref>ر.ک : رجال طوسی، ص72؛ ابصار العین فی انصار الحسین، ص104؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص77؛ حدائق الوردیه، ص122؛ منتهی الآمال، ج1، ص353؛ انصار الحسین (ع)، ص90-91معجم رجال الحدیث، ج4، ص170؛ تنقیح المقال، ج1، ص236؛ وسیله الدارین، ص114.</ref>
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.




۱۰٬۰۷۲

ویرایش