عریف

عریف عنوان بزرگ و نمایندۀ یک قبیله،که رابط آن با حکومت و مسئول رسیدگى به آنان بود. در کوفه براى در هم شکستن نهضت مسلم بن عقیل، از عنوان و نفوذ عریفها براى فرونشاندن انقلاب، استفاده مى‌شد.طبقات موجود در کوفه، به واحدهاى کوچکتر تقسیم مى‌شد و شخصى از هر گروه بعنوان سرپرست توزیع(حقوق) برگزیده مى‌شد. این گروهها «عرافه»و شخصى که مسئول آن بود «عریف»نامیده مى‌شد.

بیانیه ابن زیاد

ابن زیاد، عریفها را مسئول هرگونه اغتشاش دانست، که امکان داشت در عرافۀ آنها رخ دهد و تهدید کرد که اگر عریفى چیزى از ابن زیاد پنهان کند،مصلوب خواهد شد و تمام عرافه‌ها از دریافت حقوق محروم خواهند گشت. بیانیۀ ابن زیاد، که انتشار آن، جوّى از رعب ایجاد کرد، شامل بندهاى زیر بود:

• ریفان،کسانى را که مخالف بنى امیّه‌اند،از جمله حروریّه و خوارج را سرشمارى کنند.
• عریفان،لیستى از اسامى و عملکردها را گزارش دهند.
• نسبت به آنان که تمایل به مسلم بن عقیل دارند،شدیدا مراقب باشند.
• هر عریفى که در حیطۀ عرافت او کسانى یافت شوند که به حکومت یزید دل نسپرده باشند،محکوم به اعدام در مقابل در خانه‌اش است. 5-هر عریفى که نام کسى را ننوشت،باید تعهّد بسپارد که افراد او مخالفت نکنند و دست به هیچ کار موجب آشوب در دولت نزنند.عریفان هم بشدّت،بندهاى این بیانیّه را به اجرا گذاشتند.

منبع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۱۱-۳۱۲.