تنعیم

نام محلّى است در دو فرسخى مکّه و یکى از میقاتهایى است که حجّاج از آنجا براى عمره محرم مى‌شوند.در آنجا مسجدها و آبهایى بوده است.چون سمت راست آن کوهى به نام«ناعم»بوده،آن محلّ به«تنعیم»معروف شده است.سید الشهدا«ع»در مسیر خویش به کوفه،وقتى به تنعیم رسید،با کاروانى که از یمن مى‌آمد برخورد کرد که وسایلى براى یزید مى‌بردند.امام،اموال آن کاروان را گرفت. چه بسا هدف از این مصادره،ضربۀ اقتصادى به دشمن بوده است.سید الشهدا افراد کاروان را پس از پرداخت کرایه تا آن محلّ،آزاد گذاشت که همراه او به کربلا آیند،یا هر جا که مى‌خواهند بروند.عدّه‌اى به او پیوستند.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 120.