فضل زیارت الحسین علیه السلام
ابوعبدالله محمد بن علی بن حسن علوی شجری. آماده‌سازی سید احمد حسینی. به اهتمام سید محمود مرعشی. ]قم[، مکتبة آیة الله العظمی مرعشی، 1403 ق. 121 ص، وزیری. سند.
نویسنده کتاب (م 445 ق)، از عالمان زیدی قرن چهارم و پنجم هجری است و ظاهراً عنوان کتاب او فضل زیارة امیرالمؤمنین ابی‌عبدالله الحسین بن علی بن ابی‌طالب صلوات الله علیه است (ص 7 و 25). وی در بخشی از این کتاب که اکنون موجود است در حدود نود حدیث از پیامبر و ائمه معصومین (ع) درباره فضیلت زیارت امام حسین (ع) و اقامه عزا برای او و فضل تربتش نقل کرده است. متن کتاب از صفحه 27 آغاز می‌شود و در صفحه 94 به پایان می‌رسد و پیش و پس از آن، مقدمه و فهرست‌های کتاب است.
روایات کتاب به چند باب یا فصل تقسیم نشده، اما سه دسته و به ترتیب ذیل است:
روایات در فضیلت زیارت آن حضرت، روایات در فضیلت زیارت در روزهای ویژه، روایات در فضیلت گریستن بر آن حضرت و اقامه عزا و فضل تربتش.
کتاب حاضر فقط براساس نسخه‌ای در کتابخانه آیت الله العظمی مرعشی نجفی، که تاریخ کتاب آن ظاهراً قرن هفتم است، چاپ شده. پایان این نسخه از میان رفته و معلوم نشده است که چه مقدار آن موجود نیست. در آغاز کتاب شرح حال مؤلف، به قلم سید عبدالعزیز طباطبایی آمده است.
منابع
کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 39.