مجید نظافت
مجید نظافت یزدی فرزند علی اکبر به سال 1341 ه. ش متولد شد. تحصیلات خود را تا دیپلم ادامه داد و از شانزده سالگی به سرودن شعر پرداخت. سبک شعری خود را شعر نو انتخاب کرد. اشعارش در روزنامه‌ها، جنگ‌های ادبی و مجموعه‌های مختلف، انتشار یافته است. وی اکنون دبیر اجرایی شورای شعر خراسان و معاون سردبیر روزنامه‌ی قدس می‌باشد.
آثار او عبارتند از: «ناگاه شعرهای متبسم را باد می‌برد»، «از چیدن رنگ»، گزیده‌ای از غزلیات بیدل با همکاری محمد کاظم کاظمی و مصطفی محدثی و «گزیده ادبیات معاصر، شماره 33».
آن شب امیر قافله سفره ماه را گشود
و از فاصله‌ی دو انگشت ضیافت عشق را، به تماشا گذاشت
یاران، لقمه‌ی گلوگیر عشق را برداشتند
و مرگ‌های عاشقانه در بلوغ شکفت
و فردا تصاویری جدید
نگاه مرثیه را مجروح کرد
کوفه
انگشت نمای بی‌وفایی شد
و کوفی، فحشی رکیک
که «یای» نسبت را بدنام کرده است
تمامت بیداد
داد از عدالت تنها ستاند
خیمه‌ها زیر نگاه دریده‌ی آفتاب
در هرم مضاعف شعله سوخت
و زمین از سرها
بر نیزه و دار، سرشار
اینک
در نگاهم هر درخت
داری‌ست
که فریبکارانه در هیئت سبز خویش
شیعه مردان فردا را
انتظار می‌کشد
آنک مردی در آستانه‌ی تردید
ایستاد و انتخاب آخر خود را لختی درنگ کرد
وقتی دوباره باز به راه افتاد
هرگام او هزار شهادت بود
آمد
آمد
آمد
با ریسمان عاطفه در گردن
تا خیمه‌گاه وحی
رودی در آستانه‌ی دریا
درنگ کرد
اجازت را،
از پیش از دین خویش تبری کرد
پناه یافت
و برگشت
میدان تفته منتظرش بود
خدای را
حُرّ
نامی سزای صاحب خود بود.
منابع
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1574-1575.