محسن صافی گلپایگانی
محسن صافی در سال 1336 ه. ش در خانوادهای روحانی در شهر مقدس قم به دنیا آمد. پدر والا مقامش حضرت آیة اللّه العظمی گلپایگانی است. دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در قم گذرانید و پس از سپری نمودن تحصیلات دانشگاهی به قم مراجعت نموده و مشغول تحصیل علم و کسب کمالات گردید. اگر چه تحصیلات دانشگاهی ایشان در رشتهی ادبیات نبود، ولیکن به دلیل علاقهی فراوان به شعر و ادب در وادی آن قدم گذارد و در زمرهی بهترین شاعرانی که اشعار نغز و دلنشین میسرایند، درآمد.
اشعار او در مدح و منقبت پیامبر (ص) و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و در زمینه اخلاقی و آموزنده سروده شده است. [۱]
زینب تو سرو گلشن زهرای اطهری | شمع جهان فروز شبستان حیدری | |
صبر از قرار و صبر تو قامت شکسته شد | مظلومهای چو مادر و زهرای دیگری | |
در گیر و دار حادثهی تلخ نینوا | تنها تو بر برادر خود یار و یاوری | |
در کربلا که حضرت خیر النسا نبود | هم خواهر حسینی و هم جای مادری | |
هم چون حسین اسوهی صبر و شهامتی | اسطورهی شجاعت و خصم ستمگری | |
در عرصهی خطابه همانند مرتضی | شور آفرین خطیب و فصیح و سخنوری | |
در رزمگاه کرب و بلا قهرمان صبر | در کوفه و به شام چو شیر دلاوری | |
بانوی عصمت و شرف و عصمت و حیا | بر قلّهی قداست و ناموس داوری | |
زین ابی و زینب گلزار فاطمه | گوهر تویی که حاصل این هر دو گوهری | |
نام تو بر کتیبهی دلها رقم شده | در باغ سبز خاطره یاس و معطّری |
منابع
دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1519.
پی نوشت
- ↑ سیمای مداحان و شاعران؛ ج 2، ص 146.