تراب کاشانی
محمد هاشم «تراب» کاشانی فرزند آقا محمد حسین تاجر کاشانی در سال 1252 ه. ش متولد شد. حسین امینی در مقدمه‌ای که بر منتخب دیوان تراب نگاشته چنین آورده است: «تراب در مکتب طبیعت درس شاعری و سخن‌پردازی آموخت ... طبع فسونگرش از روانی اعجاز می‌کند و مهارت و استادیش در فن سخن‌سرایی غیر قابل گفتار است. تراب در تمام اقسام شعر دست داشته و در هر یک خلاقیّت و مقام استادی خود را ثابت کرده است و در حدود شصت هزار بیت شعر دارد».
منتخب دیوان تراب به سعی و کوشش آقای عباس کی‌منش «مشفق» در حدود چهار هزار بیت به سال 1324 ه. ش در کاشان به زیور طبع آراسته گردید. [۱]
| شاه سوم، خلاصه‌ی کونین | ناز پروردِ سید ثقلین | |
| بر زمین فیض آسمان کی بود | آن دو را این اگر نبد ما بین | |
| هفت دوزخ ز قهر او به گداز | هشت جنت ازو به زینت و زین | |
| مصطفی را قوای روح و بدن | مرتضی را مزید نور دو عین | |
| صفدر کارزار در صفین | پادشاه و امیر بدر و حُنَین | |
| زبده‌ی جاهدان راه خدا | در یَم خون طپان ز تیغ و سنین | |
| شافع عاصیان به روز جزا | کشته‌ی تشنه لب، امام حسین | |
| بَدر دارَین و سید الشهدا | هادی راه دین، چراغ هدا |
منابع
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1041.
پی نوشت
- ↑ منتخب قصاید و غزلیات تراب کاشانی.