بریر بن خضیر همدانى

از شهداى کربلاست. از اصحاب وفادار امام حسین «ع»و از انسانهاى شایسته و پرهیزگار که زاهد،قارى قرآن و معلّم قرآن و از شجاعان بزرگوار کوفه،از قبیلۀ«همدان» بود.بریر از تابعین به شمار مى‌رفت و به عنوان«سیّد القرّاء»شناخته مى‌شد.اهل عبادت و قرائت قرآن بود که در مسجد جامع کوفه به قرائت مى‌پرداخت و در میان قبیلۀ همدان ارزش و منزلتى داشت.در کوفه مشهور و مورد احترام بود.کوشش بسیارى داشت که عمر سعد را از دوستى و همدلى با حکومت اموى بازدارد که موفّق نشد. [۱] وى در سال 60 هجرى از کوفه به مکّه رفت و به امام حسین«ع»پیوست و همراه او به کوفه آمد.روز تاسوعا از خوش‌حالى اینکه به شهادت خواهد رسید،با عبد الرحمن بن عبد ربّه شوخى مى‌کرد.شب عاشورا نیز از کسانى بود که برخاست و در حمایت و جانبازى براى امام، سخنانى ایراد کرد. [۲]

بریر بن خضیر همدانی
زادروز ؟
کوفه
درگذشت عاشورای سال 61 هجری قمری
آرامگاه کربلا،
محل زندگی کوفه
پیشه تدریس و تعلیم قرآن
نقش‌های برجسته صحابی امام حسین(ع) و حضور در واقعه کربلا
تأثیرگذاران علی بن ابی طالب(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع)
لقب سیدالقّراء
دین اسلام
مذهب شیعه
آثار القضایا و الاحکام

در کربلا چندین بار خطاب به دشمن سخنرانیها کرد.کلمات وفادارى او نسبت به سید الشهدا معروف است.روز عاشورا،به میدان رفت و خطاب به سپاه عمر سعد خطابه‌اى ایراد کرد و به نکوهش آنان پرداخت.بریر،پس از حرّ به میدان رفت و جنگید تا شهید شد. [۳] در حمله‌هاى برق آسایش اینگونه رجز مى‌خواند:

انا بریر و ابى خضیر و کلّ خیر فله بریر

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 69-70.

  1. انصار الحسین،ص 61.
  2. عنصر شجاعت،ج 1،ص 154.
  3. بحار الأنوار،ج 45،ص 15.