بانى
پایه‌گذار،مؤسّس.در فرهنگ عاشورا و مراسم سوگوارى،کسى که بر پاى دارندۀ مجلس عزا یا تعزیه و روضه و سخنرانى براى امام حسین«ع»و دیگر معصومین است.
بانى مجلس معمولا بنا به نذر و نیاز یا از روى عشق و علاقه دست به این کار مى‌زند و متکفّل خرج و هزینۀ پذیرایى و اجرت روضه‌خوان و تعزیه‌خوان و واعظ و محلّ برگزارى جلسه مى‌شود.به مؤسّس ساختن مسجد و حسینیّه هم بانى گفته مى‌شود.رسم است که واعظ و مدّاح،بانى مجلس را یاد و دعا مى‌کند که خداوند قبول فرماید و مورد عنایت و کرم ابا عبد الله«ع»قرار گیرد.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 68.